De vallei en de Spaanse nederzetting zijn in de loop der jaren met verschillende namen verdwenen: Aburrá de los Yamesíes, "Valley of Saint Bartholomew", "Saint Lawrence of Aburrá", "Saint Lawrence of Aná", Villa de la Candelaria de Medellín en tenslotte "Medellín".

De naam "Medellín" komt uit Medellín, Spanje, een klein dorp in de provincie Badajoz Extremadura. Het dorp staat bekend om de geboorteplaats van Hernán Cortés. De Spaanse Medellín heette op zijn beurt weer "Metellinum" en werd genoemd naar de Romeinse generaal Quintus Caecilius Metellus Pius in 75 v.C. die het dorp als militaire basis oprichtte.

Enkele van de Conquistadors, zoals Gaspar de Rodas, de eerste gouverneur van Antioquia, kwamen uit de regio Badajoz. Graaf Pedro Portocarrero y Luna, voorzitter van de Raad voor de West-Indies (Consejo de Indias), heeft de Spaanse monarchie verzocht de naam van zijn stad Medellín in Extremadura aan de nieuwe vestiging in Amerika te geven. Zijn verzoek werd ingewilligd op 22 november 1674, toen Regent Mariana van Oostenrijk de naam van de stad bekend maakte als Villa de Nuestra Señora de Medellín. Miguel Aguinaga y Mendiogoitia, gouverneur, heeft op 2 november 1675 de naam officieel bekendgemaakt. De Kroon gaf de stad op 24 juni 1676 een wapenschild.

Pre-Colombiaanse tijd en kolonisten

Portret van Marshal Jorge Robledo

In augustus 1541 was Marshal Jorge Robledo op de plaats die vandaag bekend staat als Heliconia toen hij in de verte zag wat hij als een vallei beschouwde. Hij stuurde Jerónimo Luis Tejelo om het gebied te verkennen, en in de nacht van 23 augustus bereikte Tejelo de vlakte van wat nu Aburrá Valley is. De Spanjaarden gaven het de naam "Valley of Saint Bartholomew", maar dit werd al snel veranderd voor de oorspronkelijke naam Aburrá, "Painters", vanwege de textielversieringen van de plaatselijke chef-mannetjes.

In 1574 vroeg Gaspar de Rodas de Cabildo van Antioquia 10 vierkante kilometer (4 vierkante meter) grond om beslagen en een ranch in de vallei te vestigen. De Cabildo heeft hem 8 vierkante kilometer land (3 vierkante meter) toegekend.

In 1616 richtte de koloniale bezoeker Francisco de Herrera y Campuzano een nederzetting op met 80 Amerikanen, die Poblado de San Lorenzo noemden, vandaag "El Poblado". In 1646 werd door een koloniale wet de scheiding van Amerikanen van mestizos en mulattos geëist. De koloniale overheid begon dus met de bouw van een nieuwe stad in Aná, vandaag het Berrío Park, waar de kerk van Nuestra Señora de la Candelaria de Aná (Onze Dame van Candelaria van Aná) werd gebouwd. Drie jaar later begonnen de Spanjaarden met de bouw van de Basilica of Our Lady of Candelaria, die aan het einde van de 18e eeuw werd herbouwd.

Groei van de stad

Metropolitan kathedraal van Medellín.

Na 1574, toen Gaspar de Rodas zich vestigde in de vallei, begon de bevolking te groeien. Volgens de kerkarchieven van de San Lorenzo-kerk zijn er tussen 1646 en 1650 en tussen 1671 en 1675 zes echtparen getrouwd. Er werden goudmijnen ontwikkeld ten noordoosten van Antioquia, zodat ze voedsel nodig hadden van de nabijgelegen landbouw. De Aburrá-vallei bevond zich in een strategische positie tussen de goudmijnen en de eerste provinciale hoofdstad van Antioquia, Santa Fe de Antioquia.

De hoofdstad van de provincie Santa Fe begon zijn betekenis te verliezen en werd geleidelijk arm, toen de handel en vooraanstaande persoonlijkheden van de regio naar de Aburrá-vallei kwamen, waar rijke families grond begonnen te kopen. Binnenkort vroegen de eerste kolonisten om de oprichting van een Cabildo (raad) in de vallei, zodat er een aparte regering van Santa Fe zou komen. De regering van Santa Fe vocht hiertegen, maar Mariana van Oostenrijk heeft op 22 november 1674 het vonnis tot oprichting van de Cabildo ondertekend. De gouverneur Miguel de Aguinaga heeft op 2 november 1675 het koninklijk vonnis uitgesproken. De nieuwe stad kreeg de titel van Villa de Nuestra Señora de la Candelaria.

Gedurende de Spaanse koloniale periode

Kaart van Medellín in 1791.

Vóór de oprichting van de stad waren de inwoners verspreid over de vallei, waarbij slechts een paar gezinnen waren geconcentreerd op de samenloop van de Aná (tegenwoordig de Santa Elena genoemd) en de Medellín-rivieren. anderen woonden in El Poblado San Lorenzo . Na het koninklijke vonnis kozen de kolonisten de Aná-locatie als het hart van de toekomstige stad, met de Candelaria-kerk in het centrum.

San Ignacio Church, een voorbeeld van koloniale architectuur in Colombia.

Hun eerste gebouwen waren simpel, met gekerende daken. De huizen van de belangrijkste mensen waren twee verdiepingen hoog, en de kerk en de Cabildo waren indrukwekkend. Pas in de 18e eeuw werd de kerk verbeterd. Slechts één verhaal, de Cabildo was gelegen in het westelijke deel van het plein. Het had een gestoord dak tot 1742 toen tegels werden aangezet. In 1682 zijn handelaren en buitenlanders begonnen met de bouw van de Veracruz Hermitage, die in 1712 door de bisschop van Popayán als kerk werd geconcipieerd.

In 1675 werd de eerste volkstelling tijdens de koloniale tijd genomen: er waren 3.000 mensen en 280 gezinnen . Een andere volkstelling werd pas uitgevoerd nadat Antonio Mon y Velarde van 1786 tot 1787 opdracht had gegeven tot de koloniale bezoeker: toen waren er 14.507 mensen en 241 gezinnen . In 1808, twee jaar voordat Colombia onafhankelijk werd, had de stad 15.347 mensen en 360 gezinnen.

In 1803 werd het Royal College of the Franciscans opgericht in het Central Plaza, het Berrío Park vandaag, met de eerste departementen Grammar, Philosophy en Theologie. Kort daarna verhuisde het college naar een nieuw gebouw op het kleine San Ignacio-plein. In 1821 werd hij omgedoopt tot Colegio de Antioquia, en in 1901 werd hij de Universiteit van Antioquia. De universiteit had ook de eerste beroepsopleiding, het eerste culturele radiostation in Latijns-Amerika en de eerste regionale botanische tuin.

Industriële revolutie

In de eerste helft van de twintigste eeuw steeg de bevolking van Medellín met een factor zes, van 59.815 inwoners in 1905 tot 358.189 in 1951. De oorlog van duizenden dagen (1899-1902) heeft de industriële ontwikkeling van de stad stopgezet, hoewel de burgeroorlog de regio niet rechtstreeks heeft getroffen. Onder de hervormingen die president Rafael Reyes na het conflict heeft doorgevoerd, heeft de stad haar industriële ontwikkeling voortgezet en een Kamer van Koophandel opgericht. Het Parlement heeft een regionaal vervoersproject ontwikkeld dat Medellín aansloot bij andere Colombiaanse regio's en andere naties.

Ondanks het belang van de goudproductie in de vroege ontwikkeling van Medellín, heeft de export van koffie de meest stimulerende factor in de 20e eeuw voor de groei van de stad. De handel groeide naar internationale dimensies toen de belangrijkste export van Colombia koffie werd. De industriële en commerciële dynamiek van Medellín heeft ook geleid tot een kaste van handelaren en ondernemers, die de eerste industrieën in Colombia in het hele land hebben opgericht.

Handel in Medellín

Coltejer Building, het grootste gebouw in Medellín.

Coltejer is een van de belangrijkste textielbedrijven in Colombia. Het werd op 22 oktober 1907 in Medellín opgericht door Alejandro Echavarría. Het hoofdkantoor, het Coltejer-gebouw, is de grootste wolkenkrabber in Medellín en het vierde grootste gebouw in Colombia.

De ontdekking van steenkool in Amagá, een paar kilometer ten zuiden van de Aburrá-vallei, en de bouw van waterkrachtcentrales leverden de nieuwe industrieën energie, waardoor veel kleinere bedrijven konden worden opgericht. De in 1875 aangelegde spoorweg Antioquia veroverde de moeilijke geografie van een van de meest bergachtige regio's van Zuid-Amerika, met name de La Quiebra-tunnel, die het industriecentrum verbond met de Magdalena-rivier, de belangrijkste bevaarbare rivier in Colombia. In 1932 bouwde Medellín ook zijn eerste luchthaven, de luchthaven van Enrique Olaya Herrera.

De studie van Charles H. Uit de besparingen op de industriële productie in Antioquia tussen 1960 en 1972 is gebleken hoe belangrijk de Medellín-industrie in Colombia en Zuid-Amerika is geworden. Hij bestudeerde de sociale verandering die voortkwam uit de introductie van nieuwe technologie. Savage keek naar drie fabrieken in Antioquia: twee pottenbakken in Santuario en La Blanca en een kleermakerij in Medellín. Savage bestudeerde de productie van de Antioquiaanse fabrieken en de relatie tussen de werknemers en hun werkgevers, een industriële efficiëntie die hij de "Cultuur van het Werk" noemde. Zijn conclusies zijn gepubliceerd door zijn collega George F. Lombardi als Sons of the Machine (1988).

Kunst in de vroege 20e eeuw

Kunst en literatuur zijn een belangrijk sociaal element in Medellín. De Universiteit van Antioquia, de Nationale Universiteit van Colombia met haar Medellín-afdeling, en de Pontificale Bolivariaanse Universiteit zijn historisch gezien de academische centra van de stad en zijn verantwoordelijk voor de vorming van een intellectuele klasse in de regio.

In het eerste deel van de 20e eeuw maakte de stad deel uit van de literaire overgang van romantiek naar de moderne kunst en literaire bewegingen van de nieuwe eeuw. De schrijver Tomás Carrasquilla (1858-1940) richtte zich op de mensen van zijn geboorteland Antioquia, die hun dagelijks leven en gewoonten afschilderen. De schrijver en filosoof Fernando González uit Envigado (in de metropolitane regio Medellín), de cartoonist Ricardo Rendón en de dichter León de Greiff waren een van de oprichters van Los Panidas, een literaire beweging van Medellín. Andere bekende dichters en schrijvers waren Porfirio Barba-Jacob en Efe Gómez. Het beroemdste schilderij was Eladio Vélez en Pedro Nel Gómez. Carlos Vieco Ortiz was een populaire componist en muzikant. Medellín werd het hoofdkwartier van platenlabels zoals Sonolux, Ondina en Silver.

Medellín-clubs, waarvan er vele dateren van het einde van de 19e eeuw, werden een centrum voor intellectuele en industriële bewegingen, zoals Club Union (opgericht in 1894) en Club Campestre (opgericht in 1924). In 1909 werd in 1919 de Circo España en het Bolívar-theater opgericht. Het theater van Junín werd gesloopt om de Coltejer Tower te bouwen. Cine Colombia, de eerste filmdistributeur van het land, werd in 1927 in Medellín opgericht.

Groei in de tweede helft van de twintigste eeuw

El Poblado, een rijk zuidelijk district, is een van de belangrijkste stedelijke en economische centra van Colombia.

Met de moord op presidentskandidaat Jorge Eliecer Gaitán in Bogotá in 1948 begon Colombia een nieuw tijdperk van politieke instabiliteit. Politiek geweld verspreidde zich in de plattelandsgebieden van Colombia en boeren vluchtten naar de steden. De vallei werd overbevolkt met sloppenwijken.

Naarmate de bevolking van Medellín in de jaren vijftig snel groeide, hebben de industriëlen, de handelaren en de plaatselijke overheid het "MEDA-masterplan" (Plan Piloto) (Plan Piloto) opgesteld, een plan voor de uitbreiding van de stad tot de vallei van de Aburrá, dat zou leiden tot de aanleg van het eerste metropolitane gebied in Colombia. Paul Lester Wiener en José Luis Sert waren de architecten die het project leidden. Een van de belangrijkste kenmerken van het MMP was de kanalisering van de rivier de Medellín, de controle op nieuwe nederzettingen op valleien, de instelling van een industriegebied in het district Guayabal, de planning van de stad in harmonie met de rivier, de bouw van een stadstadion en een bestuurlijk centrum in La Alpujarra.

In 1951 had de stad 358.189 inwoners, maar 22 jaar later, in 1973, was de bevolking verdrievoudigd tot 1.071.252. De bevolkingsexplosie had verschillende gevolgen voor het MMP. De stedelijke grenzen van de stad zijn uitgegroeid tot gebieden die niet in het MMP waren opgenomen, zodat Medellín nu de stedelijke gebieden van andere steden in de Aburrá-vallei, zoals Envigado, Bello en Itagüí, heeft bereikt; de nieuwe kolonisten in Medellín arme families waren zonder voldoende krediet om hun eigen woningen te kopen, zodat er buiten het MMP verschillende wijken werden gebouwd; verscheidene oude gebouwen in het centrum werden gesloopt om hoge torens , bureaus , en wegen te bouwen .

In 1968 vond in Medellin de tweede conferentie van CELAM een preferentiële optie voor de armen plaats. Het traditionele Junin Theater langs de Santa Elena werd gesloopt om de Coltejer Tower te bouwen. De enorme migratie naar Medellín zorgde voor de werknemers voor de uitbreiding van de textielfabrieken, die in deze periode gemoderniseerd werden, maar ook voor nieuwe problemen voor de stad: hogere werkloosheid , gebrek aan diensten voor arme gebieden , stedelijk geweld in verschillende wijken en het ineenstorten van de hoop op een vervoerssysteem .

Vandaag

's Nachts kijk op Medellín

De positie van Medellín als industriestad in Antioquia is de belangrijkste factor geweest bij het overwinnen van de crisis van de jaren tachtig en negentig. De metro van Medellín, een grootscheepse stadsvervoerdienst, werd de trots van de stad en tot nu toe het enige teken van het masterplan van Medellín van de jaren vijftig. De bouw van de burgemeester van de Plaza, de burgemeester van Medellín, een internationaal centrum voor congressen en tentoonstellingen, was bedoeld om de geglobaliseerde economie van Colombia in de wereld onder de aandacht te brengen.

De sociale uitsluiting is verminderd door de ontwikkeling van een vervoersinfrastructuur; De metro, een nieuw systeem van openbare bussen, is gepland met de zogenaamde "Metroplus", die al in gebruik is genomen, en gondolas genaamd "MetroCable" in de armste gemeenschappen van de barrio. Bovendien werd op 26 december 2011 in Comuna 13, een van de armste wijken van Medellín, een elektrische roltrap van 1.260 voet ingeluid, waardoor het een van de eerste in zijn soort in de wereld was. De Medellín van vandaag omvat ruimten voor kunst, poëzie, drama, de bouw van openbare bibliotheken, de oprichting van nieuwe ecologische parken en de integratie van de bevolking van de stad in haar ontwikkeling.

Het stadsbestuur heeft een beleid gevoerd dat door onderzoekers van het Overseas Development Institute is geprezen als een pionier op het gebied van een postWashington-consensusmodel voor economische ontwikkeling, het zogenaamde "local development state".

In 2012 behoorde Medellín tot de 200 steden over de hele wereld, waaronder New York en Tel Aviv, die zijn genomineerd voor de meest innovatieve stad van het jaar vanwege de grote vooruitgang in het openbaar vervoer, met meer dan 500.000 inwoners en bezoekers die dagelijks gebruik maken van het metro-systeem; een openbaar fietsendeelprogramma; nieuwe faciliteiten en landmerken, waaronder de España Library en een cultureel centrum in Moravië; een grote roltrap in de openlucht ter grootte van een gebouw van 28 verdiepingen, waardoor de bewoners van de verhoogde Comuna 13-wijk van de stad veilig op de steile heuvel kunnen rijden; en een metrosysteem dat de CO2-uitstoot van Medellín met 175.000 ton per jaar vermindert. Medellín heeft het grootste onderzoeksgebouw in Colombia genaamd University Research Building (Spaans): Sede de Investigación Universitaria, SIU), een faciliteit die de toponderzoeksgroepen van de Universiteit van Antioquia concentreert.

Bliksem over Medellin

Medellín heeft 16 comunas (districten), 5 corregimientos (stadswijken) en 271 barrios (buurten). Het metropolitane gebied Medellín ligt in de Aburrá-vallei op een hoogte van 1.500 meter boven zeeniveau en wordt geïsoleerd door de rivier de Medellín (ook wel Porce genoemd), die noordwaarts stroomt. Ten noorden van de vallei liggen de steden Bello, Copacabana, Girardota en Barbosa. Ten zuiden van de vallei liggen Itagüí, Envigado, Sabaneta, La Estrella en Caldas.

Klimaat

Het weer in Medellín is het hele jaar door warm en heeft weinig temperatuurextremen. Als gemeente heeft Medellín een oppervlakte van 382 km² (147 m²). Medellín kenmerkt een handelspolitiek-windenergie voor het tropisch regenwoud (Af), zij het een merkbaar koelere versie van dit klimaat dat nauw grenst aan een subtropisch hooglandklimaat (Cfb) en aan een tropisch moessonklimaat (Am). Omdat Medellín zich op 1.500 m (4.900 ft) boven zeeniveau bevindt, is zijn klimaat niet zo warm als andere steden op dezelfde breedtegraad bij de evenaar. Vanwege de hoogte boven zeeniveau en de bevoorrechte ligging in het Andes-gebied is het weer van Medellín soms meer kenmerkend voor een vochtig subtropisch klimaat dan dat van een tropisch klimaat. De gemiddelde jaarlijkse temperatuur in de stad bedraagt 22 °C (72 °F) en de temperatuur van de stad ligt dicht bij de evenaar en is het hele jaar door constant, met minimale temperatuurschommelingen. De temperaturen variëren van 15 tot 30 °C (59 tot 86 °F). Door het aangename springklimaat van het hele jaar staat Medellín bekend als "La Ciudad de la Eterna Primavera" of "City of the Eternal Spring". Aangezien de stad echter in een vallei ligt en veel van de stadswijken op hellingen liggen, kunnen de temperaturen in de omliggende bergen iets koeler zijn.

gemeente Medellín

Medellín is een stad met een republikeins democratisch systeem, zoals bepaald in de Colombiaanse grondwet van 1991, met een gedecentraliseerde regering. Het bestuur wordt gedeeld door de burgemeester van Medellín en de gemeenteraad, die beide door de bevolking zijn gekozen. De gemeente bestaat uit officiële diensten (secretariaten), waaronder diensten voor sociale mobiliteit, stedelijke cultuur, sociale ontwikkeling, onderwijs, evaluatie en controle, overheid, middelen, openbare werken, administratieve diensten, milieu, vrouwen en vervoer. Er zijn ook veel afdelingen met een zekere autonomie: de luchthaven van Olaya Herrera, de openbare bibliotheek (Biblioteca Pública Piloto), het college van antioquia (Colegio Mayor), de stadsontwikkelingsonderneming (EDU), de overheidsdienst (EPM), het instituut voor sport en recreatie (INDER), de algemene ondernemingen van Medellín (EEVVM), de Medellín benzinestations ellín Bus, het General Hospital of Medellín, de gezondheidsdienst "Metrosalud", het Metropolitan Institute of Technology (ITM), de Metro de Medellín, het Departement voor het beheer van de parken van Medellín (Metroparques) en Metroseguridad.

Corregimientos (steden, plattelandsgebieden) van Medellín

De gemeente bestaat uit zes zones: Het stedelijke gebied, dat is onderverdeeld in 16 gemeenten (gemeenten). De gemeenten zijn verder verdeeld in 249 statistische wijken. De overige zones buiten de stedelijke zones omvatten vijf corregimientos (stadswijken).

Bovendien behoort de gemeente tot de agglomeratie Medellín Metropolitan, die uit tien aangrenzende gemeenten bestaat.

Zones

De regering van de stad Medellín is verdeeld in uitvoerende en wetgevende organen. De burgemeester van de stad Alcalde wordt voor vier jaar publiekelijk gekozen (net als de president en de gouverneur van een ander departement in Colombia).

Staat van lokale ontwikkeling

La Alpujarra is de burgemeester van de stad en de gouverneur van het departement Antioquia.

Lage belastingtarieven: het beleid van de stadsadministratie van Medellín op het gebied van de sociale en economische ontwikkeling is gefinancierd door de eigendom van de stad van de belangrijkste energieleverancier, Empresas Publicas de Medellín (EPM); 30 % van de winst gaat rechtstreeks naar de administratieve begroting van de stad . Naast de infrastructuurprojecten heeft het stadsbestuur een programma van financiële steun ontwikkeld, het zogenaamde "Medellín Solidaria"-programma, dat sterk lijkt op het succesvolle Braziliaanse Bolsa Familia en de stad het Cultura E-programma beheert.

Volgens het stadsbestuur is Medellín Solidaria een verbetering ten opzichte van het nationale programma van Colombia, "Familias en Accion" (Gezinnen in actie). Het stadsbestuur is ook verantwoordelijk voor de coördinatie van meer dan honderd andere sociale programma's. In het kader van het Cultura E-programma heeft het stadsbestuur een netwerk opgezet van 14 door de overheid gefinancierde centra voor bedrijfsondersteuning, de zogenaamde CEDEZO, Centros de Desarrollo Empresarial Zonal. De CEDEZO's bevinden zich in de armste gebieden van Medellín en ondersteunen de armen bij de ontwikkeling van hun bedrijf door gratis bedrijfsondersteunende diensten en technisch advies te verstrekken.

Als onderdeel van Cultura E is er ook de Banco de las Oportunidades die microleningen verstrekt (tot $2.500 tegen een lage rente van 0,91% per maand). Dit heeft bijgedragen tot meer gelijke kansen voor iedereen en heeft de belemmeringen voor de toegang tot het bedrijfsleven voor arme ondernemers met goede ideeën weggenomen, maar het ontbreekt aan kapitaal, vaardigheden en verbanden. Het heeft ook bijgedragen aan de ontwikkeling van de lokale economie met nieuwe micro-ondernemingen.

Verschillende burgemeesterlijke kandidaten voor de verkiezingen van oktober 2011 hebben echter aangevoerd dat de rentetarieven van de Banco de las Oportunidades te hoog zijn, dat de looptijd van de leningen te kort is en dat er sprake moet zijn van aflossingsvrije perioden. Zij stellen daarom een nieuwe ontwikkelingsbank voor het midden- en kleinbedrijf (MKB) voor als aanvulling op de Banco de las Oportunidades.

Crime

Medellín werd ooit de gevaarlijkste stad ter wereld genoemd, als gevolg van een stadsoorlog die eind jaren tachtig door de drugskartels was begonnen. De stad was het huis van het Medellín-kartel, dat gefinancierd werd door Pablo Escobar, en was het slachtoffer van de terreur die was ontstaan door de oorlog tussen de organisatie Escobar en concurrerende organisaties zoals "El Cartel del Valle". Na de dood van Escobar is de misdaadcijfers in de stad echter dramatisch gedaald.

In de rest van de jaren negentig bleef de criminaliteit relatief hoog, hoewel zij geleidelijk afnam ten opzichte van de ergste jaren. In oktober 2002 heeft president Álvaro Uribe het leger opgedragen "Operation Orion" uit te voeren, met als doel de stedelijke milities van de FARC en de AUC te ontbinden. Tussen 2003 en 2006 is de demobilisatie van de resterende stadsmilities van de AUC afgerond, waarbij meer dan 3000 gewapende mannen hun wapens opgeven.

Desondanks is bekend dat na de ontbinding van de belangrijkste paramilitaire groepen veel leden van deze organisaties zijn omgevormd tot criminele bendes die bekend staan als "Aguilas Negras" ("Zwarte Eagles"). Deze groepen hebben in Medellín het nieuws gekregen dat ze een beroep hebben gedaan op de beteugeling van de minderjarige bevolking en dat ze bekend zijn met het verspreiden van vliegers die de sociale zuivering van prostituees, drugsverslaafden en alcoholisten aankondigen. De uitlevering van paramilitaire leider Don Berna lijkt een misdaadgolf te hebben veroorzaakt met een sterke toename van het aantal moorden.

De stad was het huis van het inmiddels overleden Medellín-kartel en was ooit bekend als de meest gewelddadige stad ter wereld. Het aantal moorden is echter met 95% gedaald en de extreme armoede met 66%, deels dankzij een reeks innovatieve burgemeesters die plannen hebben opgesteld om de armste en meest gewelddadige dorpen in het stadscentrum in de dal hieronder te integreren. Medellín wordt nu als veiliger beschouwd dan de Amerikaanse steden Baltimore, St. Louis, Detroit en New Orleans, die op de top 50 van de CCSPJP staan.

Er is een grote ongelijkheid tussen de misdaadcijfers in de wijken, waar in El Poblado vrijwel geen moorden worden gepleegd in gebieden met open gevechten in de buitenwijken. Over het algemeen stijgen de criminaliteitscijfers naarmate de buurt van het centrum komt. Vanaf 2010 en 2011 zijn de moorden op homiciden gedaald als de criminaliteit in het algemeen, maar in de armste gemeenschappen blijft het misdaadcijfer hoog.

3,2 procent van de straatadressen is verantwoordelijk voor 97 procent van de moorden. Meer dan de helft van de gewelddadige doden is te wijten aan de confrontaties tussen criminele bendes in bepaalde delen van de stad. In 1991 waren er 7.273 moorden per 100.000 mensen; in 2017 waren er 577 moorden gepleegd , met een cijfer van 23 per 100.000 inwoners . In de stad zijn er meer dan 1.100 veiligheidscamera's en meer dan 7.000 politieagenten.

Hoofdkantoor van Bancolombia, de grootste handelsbank in Colombia en een van de grootste in Latijns-Amerika, in Medellín.

Medellín is een van de economische centra van Colombia. De economie wordt geleid door een machtige groep mensen uit de particuliere sector, de Grupo Empresarial Antioqueño (Antioquian Enterprises Group). De groep was vroeger de Sindicato Antioqueño (Antioquian Union) genoemd, maar na in het buitenland te zijn verward met een arbeidsunie, die haar internationale groei al vele jaren belemmert, werd een nieuwe formele naam gekozen. Zij wordt vertegenwoordigd door David Bojanini, hoofd van Grupo Suramericana (een conglomeraat van banken, vermogensbeheerders en verzekeringen); Carlos Ignacio Gallego van Grupo Nutresa (voedingsmiddelenindustrie); José Alberto Velez van Cementos Argos (een multinationale cementonderneming); en Carlos Raúl Yepes, hoofd van Bancolombia. Deze groep heeft een geaggregeerde marktkapitalisatie van ongeveer USD 17 miljard en biedt werk aan meer dan 80.000 Colombianen.

Deze groep neemt ook deel aan andere sectoren van de stadsindustrie en is actief op de beurs van Colombia. Medellín fungeert als hoofdkwartier voor veel nationale en multinationale ondernemingen.

De belangrijkste economische producten van Medellín zijn staal, textiel, snoepgoed, voedsel en drank, landbouw (van het platteland), openbare diensten, chemische producten, geneesmiddelen, geraffineerde olie en bloemen. Fashion is een belangrijk onderdeel van de economie en cultuur van de stad. Medellín presenteert de grootste modeshow van Latijns-Amerika, Colombiamoda.

Aerolínea de Antioquia heeft haar hoofdkwartier op het terrein van de luchthaven Enrique Olaya Herrera in Medellín. West Caribbean Airways had haar hoofdkantoor op het terrein van de luchthaven van Olaya Herrera. ACES Colombia was hoofdkwartier in de stad. VivaColombia, de enige goedkope Colombiaanse luchtvaartmaatschappij, heeft haar hub op de luchthaven van Rionegro.

Bruto binnenlands product

Voormalig hoofdkwartier van Argos Company, de eerste industriële cementgroep van Colombia.

De Metropolitan Area van Medellín draagt 67% bij aan het totale bbp van het departement Antioquia en 11% van de economie van Colombia. Antioquia is de op één na grootste economische regio van Colombia. Tegen 2005 bedroeg het bbp van Antioquia meer dan 14.700.000.000 dollar en de belangrijkste exporterende provincie in Colombia. De Aburrá-vallei is de topeconomie in de provincie, en het BBP bedroeg 7.800 miljoen dollar. Medellín is na Bogotá de op één na grootste economische regio in Colombia.

In het rapport van 2005 van de Economic Colombian Review of Proexport en de International Cooperation Agency of Medellín wordt geconcludeerd dat Medellín op hetzelfde niveau van bbp-bijdrage aan de nationale economie staat als steden als Panama City in Panama en San José de Costa Rica.

Medellín Cluster

Medellín creëerde de eerste Colombiaanse business cluster. De stad is de belangrijkste exportregio van het land, met 1.750 exportbedrijven die gevestigd zijn in Medellín. Het cluster werd opgericht met de steun van de Kamer van Koophandel van Medellín en het stadsbestuur voor in totaal 21.000 ondernemingen die 40% van de totale export, 25% van het regionale BBP en 40% van de werkgelegenheid in de metrozone delen. De belangrijkste economische activiteiten van het Medellín-cluster zijn elektriciteitsopwekking, textiel, modeontwerp, bouw, toerisme en handel. Een van de doelstellingen van het Medellín-cluster is de gezondheidsdiensten, een belangrijke sector in de lokale economie, op te nemen.

Ruta N is een non-profitorganisatie in Medellín, die buitenlandse bedrijven helpt bij de vestiging in Medellín.

Werkloosheid en armoede

Volgens de gegevens van de Waarnemende Missie voor monetaire armoede en ongelijkheid (Spaans: Misión para el Empalme de las Series de Empleo, Pobreza y Desigualdad (MESEP), in november 2009 is het armoedecijfer in Medellín en zijn metropolitane gebied met 22,5% gedaald, van 49,7% tot 38,5% in de periode 2002 tot 20 08. Evenzo daalde het extreme armoedecijfer met 25,2%, van 12,3% tot 9,2%. Deze resultaten zijn in overeenstemming met de toegenomen aandacht voor basisdiensten zoals gezondheidszorg, onderwijs en openbare diensten in de stad. In 2014 daalde het armoedecijfer tot 14,7% en extreme armoede tot 2,8%.

Het werkloosheidscijfer in Medellín en zijn metropolitane gebied is, zoals in heel Colombia, de afgelopen tien jaar gedaald. Volgens gegevens van de Nationale Statistiek (Spaanse dienst voor de statistiek): Het Departamento Administrativo Nacional de Estadística (DANE) de werkloosheid voor Medellín en zijn Metropolitan Area is in 2015 met 25% teruggebracht van 14,1%, net boven het nationale gemiddelde van 13,9% in 2005 tot 10,6%, boven het nationale gemiddelde van 9,9%. Volgens DANE was Medellín in 2014 een van de meest ongelijke steden van Colombia, met een GINI-coëfficiënt van 0,506.

In de stad Medellín zijn er tekenen van een sterke stedelijke ontwikkeling, met name door de bouw van nieuwe wolkenkrabbers. Medellín is de overhand op alle andere grote Colombiaanse steden, waaronder Bogotá, bij de bouw en de voorgenomen ontwikkeling van nieuwe hoogstaande steden. Vanaf oktober 2016 waren er in Medellín 10 wolkenkrabbers, 410 torenstijden, 119 gebouwen in aanbouw, waarvan er 48 gepland waren. Andere projecten die de stad heeft gepland, zijn de uitbreiding van het metrosysteem van steden naar nabijgelegen buitenwijken zoals Sabaneta. Het nieuwe project wordt binnenkort voor het publiek toegankelijk.

Medellín werd op 1 maart 2013 door de Wall Street Journal uitgereikt aan "Innovative City of the Year", nadat hij New York City en Tel Aviv had geslagen.

Uitgebreide stedelijke projecten

Toen Sergio Fajardo in 2004 burgemeester van Medellín werd, werd het plan "Medellín, Commitment of all the Citizens" voor de stad uitgevoerd. Een van de fundamentele assen werd omschreven als "sociaal stedenbouwkundig". Het uiteindelijke doel van dit model was het bevorderen van vrede en sociale rechtvaardigheid door middel van het stedelijk beleid. Om dit te bereiken werd prioriteit gegeven aan de gebieden in de stad waar grotere sociale en economische problemen werden gevonden. Het belangrijkste instrument dat met deze doelstelling werd gebruikt, was de planning en ontwikkeling van stedelijke projecten die het fysieke milieu zouden transformeren en tegelijkertijd diepgaande sociale en culturele veranderingen in de gemeenschappen die zij ten uitvoer hebben gelegd, zouden bevorderen.

De projecten zijn geïdentificeerd en geprioriteerd aan de hand van zes hoofdlijnen die in het stadsplan van de gemeenteraad van Medellín zijn beschreven:

• De indicatoren voor de menselijke ontwikkeling en de kwaliteit van het bestaan zullen als leidraad dienen voor de overheidsinvesteringen, waarbij de nadruk zal liggen op het eerst dienen van degenen die in de grootste nood verkeren.
• Openbare ruimte en infrastructuur moeten het kader worden waar onderwijs en cultuur worden gekweekt op plaatsen waar mensen elkaar ontmoeten en samenleven.
• Stedelijke projecten moeten tegelijkertijd fysieke, culturele en sociale componenten integreren; verbetering van niet alleen de plaatsen , maar ook van het leven en de interacties van de bevolking .
• Het geïntegreerde metropolitane vervoerssysteem moet worden gebruikt als de organisatieas van mobiliteit en projecten in de stad. Alle projecten moeten rechtstreeks gekoppeld zijn aan het hoofdvervoersysteem.
• Het besluit om Medellín tot een goed opgeleide stad te maken. Onderwijs en cultuur als prioriteiten voor programma's en projecten.

Spaanse bibliotheek, gevestigd in de 1e gemeente.

Het hoofddoel van deze projecten is het bestrijden van ongelijkheid en uitsluiting. De wijken met de grootste ongelijkheid en geweldsproblemen worden geïdentificeerd en er worden belangrijke investeringen gedaan. Er is geen eerdere agenda voor wat de specifieke aard van de interventies uiteindelijk zal zijn, aangezien de projecten een communicatieve benadering gebruiken om te bepalen wat het beste is voor de gemeenschap met actieve deelname van haar leden. De resultaten zullen afhangen van wat de buurt besluit, ondersteund door de expertise van stadsorganisaties. De projecten moeten alle elementen bevatten die nodig zijn om de ontwikkeling te bevorderen en zullen tegelijkertijd worden uitgevoerd om de grootste impact te verzekeren.

Afgezien van de gebruikelijke stadsinvesteringen in de openbare infrastructuur en van deze aanpak van de stadsontwikkeling, zijn er vier concrete projecten opgezet om de doelstellingen van vrede en sociale rechtvaardigheid te helpen verwezenlijken, op basis van de richtsnoeren die de gemeenteraad van Medellín in heeft voorgesteld.

Bibliotheken en bibliotheekparken

León de Greiff Library

Een "bibliotheekpark" (Spaans: Parque biblioteca) is een term die voor het eerst in Medellín wordt gebruikt voor een stedelijk complex dat wordt gevormd door een combinatie van een bibliotheekgebouw met ruim omringende groene ruimte voor algemeen gebruik. Deze bibliotheekparken bevinden zich strategisch in de periferie van de stad om tegemoet te komen aan de behoefte aan meer culturele en onderwijsruimte en openbare diensten in minder welvarende wijken. De ontwikkeling van bibliotheekcomplexen en scholen maakt deel uit van een culturele transformatie. Dit project is ook gericht op het creëren van centralisaties in de betrokken gebieden, die bijdragen tot consolidering en een duidelijker identiteit voor de gemeenschappen. Zij zijn bedoeld als een netwerk van activiteitencentra voor de bevordering van onderwijs, cultuur, sport en recreatie.

Het oorspronkelijke plan in 2009 bouwde vijf bibliotheken met aangesloten parken om kansarme buurten te bedienen. Deze ontwikkeling omvatte de Biblioteca Parque España, ontworpen door Giancarlo Mazzanti, en die naar Spanje is genoemd, die heeft bijgedragen aan de financiering van de bouw van een van zijn gebouwen. De architecten van de andere bibliotheken die als onderdeel van het programma zijn toegevoegd, zijn Ricardo La Rotta Caballero en Hiroshi Naito. De vier andere toegevoegde bibliotheken waren León de Greiff Library (ook bekend als La Ladera Library Park), San Javier Library Park, Bethlehem Library Park en La Quintana Library Park.

Na het oorspronkelijke programma van 2009 werden nog eens vijf bibliotheken toegevoegd aan het plan voor 2011. Deze bibliotheken zijn het Doce de Octubre Library Park voor Comunas 5 en 6, Noroccidente; Las Estancias Library Park voor Comunas 8, 9 en Centroriental; Parque Biblioteca Guayabal voor Comuna 15 en Surocidente; Parque Biblioteca San Cristóbal] voor Corregimiento en Occidente; en Parque Biblioteca San Antonio de Prado voor Corregimiento en Sur.

Openbare bibliotheek EPM

Het idee van "bibliotheekparken" heeft gediend als model voor bibliotheekruimtes in andere landen, met name het Manguinhos Library Park in Rio de Janeiro, Brazilië.

Het Medellín Metropolitan Area Library Network is een verzameling bibliotheken die samen middelen, inspanningen, kennis en ervaring delen om de educatieve en culturele omstandigheden van de gemeenschap te verbeteren. Het netwerk bestaat uit meer dan 100 bibliotheken, waarvan er 29 in Medellín verblijven. Het bibliotheeknetwerk omvat alle bibliotheekparken van Medellín, evenals andere regionale bibliotheken, zoals de Public Pilot Library en de EPM Library.

Het Library Network was een programma dat in 2005 als metropolitaans akkoord is opgezet dankzij een alliantie van Empresas Públicas de Medellín, de EPM-stichting, de burgemeester van Medellín en de openbare bibliotheek van de piloot. In 2009, werd het Netwerk van de Bibliotheek toegekend de "Toegang tot het Leren Prijs"door de Stichting Bill & Melinda Gates, die uit één miljoen dollars aan de Stichting EPM en het Netwerk van de Bibliotheek bestond.

De extra bibliotheken buiten dit netwerk omvatten verscheidene andere privé, openbare, en universitaire bibliotheken.

Architectuur

De punt Zero Bridge, met versiering van een loodgieter, symboliseert het centrum van de stad.

Medellín won in 2013 de Veronica Rudge Green Prize in Urban Design, uitgereikt door de Harvard University, in het kader van het PUI Integral Urban Project Northeast, ontworpen en uitgevoerd door Development Corporation Urbano. Medellín behoudt een zeer kleine koloniale architectuur uit de 19e eeuw. Hoewel de Aburrá-vallei gedurende de koloniale periode een hotspot was in de landbouw en veeteelt, wordt hun relatieve rijkdom niet tot uiting gebracht in een uitstekende burgerlijke en religieuze architectuur van Cartagena, Tunja, Popayán en Bogotá. Dit kan worden verklaard door het feit dat de bevolking van Medellín geen politiek en bestuurlijk centrum was en geen geografisch geïsoleerde plaats, waarvan de elite weinig heeft geïnvesteerd in de ontwikkeling van de monumentale architectuur. Vanaf het einde van de kolonie blijven de Candelaria-kerk en de Kerk van de Veracruz echter met veel transformaties.

De Kerk van de Veracruz blijft, maar met veel transformaties, aan het einde van de koloniale periode.

De architectuur die in Colombia tussen 1850 en 1930 wordt geproduceerd, heet "Republikein". Het gebruik van stenen en de toepassing van Europese historische stijlen waren de belangrijkste nieuwigheid. Enrique Haeusler ontwierp de Guayaquil Bridge in 1879. Maar het was de Franse architect Carlos Carré die de republikeinse negentiende-eeuwse architectuur in Medellín kopte. Carré kwam in 1889 naar de stad en werd ingehuurd om de nieuwe Episcopale kathedraal te ontwerpen en te bouwen, en om verschillende commerciële en woongebouwen te bouwen voor verschillende delen van de stad, met name in de nieuwe wijk Guayaquil. De metropolitane kathedraal werd in 1931 voltooid; Het gaat ook om de gebouwen Vásquez en Carré, die zich naast Plaza Cisneros bevinden. Het spoorwegstation Medellín Antioquia was het werk van Enrique Olarte, een werk dat de definitieve stedelijke consolidatie in de Guayaquilsector mogelijk maakte. In de twintigste eeuw bereikte de Republikeinse architectuur zijn hoogtepunt. In deze periode staat het oude gemeentelijke paleis (nu het Museum van Antioquia) in 1928 tussen 1925 en 1928, het nationale paleis en het paleis van de departementale overheid (nu het culturele paleis). De laatste twee werken zijn ontworpen door de Belgische architect Agustín Goovaerts, beide geïnspireerd door de Belgische modernist, en hebben respectievelijk de Romaanse en de Gothische stijl toegepast. Andere werken van Goovaerts waren onder andere de kerk van de Heilige Heart (sector Guayaquil), de kerk van San Ignacio. In de jaren dertig werd gewezen op de bouw van de wijk Prado als het Egyptische huis en het huidige Teatro Prado.

Parks

De belangrijkste parken van de stad zijn het Berrío Park in het centrum van de stad; Bolívar Park, een beetje verder noordwaarts en bedekt door de kathedraal van de Metropolitan; en andere in meer woonwijken zoals Bethlehem Park, El Poblado Park en Laureles Park. Verschillende moderne parken zijn interactief en hebben een positief onthaal gekregen van de bevolking, omdat zij niet alleen recreatieplaatsen zijn, maar ook onderwijsinstellingen. Deze omvatten het Park Barefoot, het Park van Wishes, het Park van Explora en het Park van de Bicentennial (dat onlangs werd geopend om de tweehonderdjarige verjaardag van Colombia te herkennen).

Een van de meest bezochte locaties is het Arví Ecotourism Park, met een oppervlakte van ongeveer 20.000 hectare, bestrijkt vrijwel het gehele grondgebied van het dorp Santa Elena en loopt tussen de steden Bello, Copacabana en Envigado. In de trails, meren, bossen en stromen kan je verschillende sporten en activiteiten uitoefenen, zoals wandelen, kajakken, fietsen, kamperen, vissen, zwemmen, zeilen, paardenrennen, fietstochten en picknicken. De promontante positie ten opzichte van Medellín biedt natuurlijke landschappen die de hele stad over het hoofd zien.

De stad is van bovenaf omringd door zeven heuvels, die als natuurgebieden van de stad fungeren en plaatsen zijn voor gezonde vrijetijdsbesteding, recreatie, genot, onderzoek, sport, cultuur, onderwijs en ecotoerisme. De heuvels zijn El Volador, La Asomadera, Nutibara, Pan de Azúcar, El Salvador, El Picacho en Santo Domingo. In deze natuurlijke openbare ruimtes kun je gezichtspunten vinden, pre-paniekwegen, religieuze iconen, cultuur en tradities van de antioquian, vogelkijken, het meest complete kruidenleven van de Aburrá-vallei en de overblijfselen van de vroege kolonisten van Medellín, onder andere attracties.

Andere parken in de stad zijn het natuurpark North Park en het natuurpark Juan Pablo II. De dierentuin van Santa Fe, opgericht in 1960, heeft ongeveer 1.000 dieren uit Azië, Afrika en Amerika.

• 

  Wishes Park

• Botero Plaza

• 

  Parque Lleras

• 

  Bolívar Park

• Bicentennial Park

Plazas en plazuelas

• Plaza Cisneros: Gevestigd tussen de EPM-bibliotheek en de Vásquez- en Carre-gebouwen. Het heeft een woud van lichtpolen, 24 meter hoog. Er zijn 300 posten met 2100 reflectoren (zeven per toren) en 170 lampen op de vloer. Deze elementen worden op hun beurt gemengd met bamboe en waterbronnen. Het is een soort kunstbos, met open ruimtes voor ontmoetingen en grote menigten.
• Botero Plaza: De hoofdfaçade van het Museum van Antioquia, die in 2002 is gelanceerd, bevindt zich voor de hoofdfaçade. Het heeft 7.000 m² (75.347 vierkante voet), waarin permanent in de openbare ruimte 23 monumentale sculpturen van Fernando Botero zijn tentoongesteld. Naast het ontvangen van de prijs heeft het Argentijnse tijdschrift Documents National and American Architecture (Dana) de prijs gekregen en als winnaars van de prijs die in 2003 werd toegekend Attila Medellín Mayor Luis Perez en voormalig directeur van het erfgoed van het ministerie van Cultuur, Konrad Brunner, die zich rechtstreeks verantwoordelijk achtte voor de sloop van Pasaje Sucre in Medellín.
• Zea Plazuela: Data uit de late 19e eeuw en nog steeds een paar huizen met een originele architectuur, ook wel het Square van Francisco Antonio Zea genoemd. In 1932, toen de beeldhouwer Marco Tobon Mejia sculptuur ontwikkelde Francisco Antonio Zea. Pas in het begin van de jaren vijftig zou de stad moderne functies verwerven.

Plaza Cisneros

• Vrijheidsplein: Het is in de La Alpujarra gevestigd en wordt gebouwd met een oppervlakte van 70.000 m² (753.474 m²) en omvat overheids- en particuliere instanties. Het is ontworpen als een publiek plein dat openstaat voor recreatie. Het zal een centrum van convergentie en coördinatie zijn van de belangrijkste activiteiten en voetgangersstromen die zich ontwikkelen in de administratieve en culturele sector van de stad.
• Plazuela Nutibara: historisch en representatief voor de plaats van de stad. De omgeving is gelegen in traditionele gebouwen die als erfgoed van de stad zijn aangemerkt: het paleis van Cultuur, een van de waardevolste architectonische gebouwen; de oude zetel van de regering van Antioquia; en Nutibara Hotel. Het is ook te vinden in de Cacique Nutibara bron, het werk van meester Pedro Nel Gómez. Het ligt naast Plaza Botero.
• Plazuela San Ignacio: Het historische hoofdkwartier van de universiteit van Antioquia bevindt zich op de traditionele plaats van de stad, op de drie historische historische gebouwen van de oostelijke flank van de stad San Ignacio. de kerk van San Ignacio is een juweel van barokke en neoclassieke Cloister San Ignacio of republikeinse stijl en in het buitenland met Gothische elementen in het binnenland. Op het plein staan het standbeeld van generaal Francisco de Paula Santander, de buste van Marceliano Vélez en het monument van de honderdste van de Universiteit van Antioquia.
• Plazuela de La Veracruz: Hier bevindt zich de kerk van La Veracruz, die de naam geeft aan de Plazuela. Het heeft een bronzen fontein en marmer monument, een eerbetoon aan de held van de onafhankelijkheid van Atanasio Girardot.

Pablo Tobón Uribe Hospital is het hoogste ziekenhuis in de stad.

Medellín wordt beschouwd als een toponderzoeksstad in de geneeskunde in Colombia, een exponent van geavanceerde chirurgische ingrepen in het land en Latijns-Amerika. Gezondheidsklinieken en tandheelkundige centra in Medellín zijn pioniers geworden bij het aanbieden van hoogwaardige diensten op diverse medische gebieden. Het University Hospital San Vicente de Paul, het Pablo Tobon Uribe Hospital en Clinical Cardiovascular Santa Maria hebben nationale en internationale erkenning gekregen als pionier op het gebied van orgaantransplantatie.

Het tijdschrift América Economía rangschikte Medellín als acht van de 100 grootste ziekenhuizen en klinieken in Latijns-Amerika. Het hoogste ziekenhuis was het Pablo Tobon Uribe Hospital, dat in 2014 op de zevende plaats stond. Het Pablo Tobon Uribe Hospital is geen winstoogmerk en is privé.

De gespecialiseerde gezondheidscentra zoals de San Vicente Stichting ziekenhuizen werden erkend met de Silver Categorie van LEED certificaat. Dit is het enige ziekenhuis buiten de Verenigde Staten om deze certificering te verkrijgen.

Een van de meest erkende universiteiten met een opmerkelijk onderzoekswerk in de geneeskunde is de Universiteit van Antioquia, de Universiteit van CES en de Universiteit van UPB.

Luchtvervuiling veroorzaakte in 2016 meer dan 7.000 doden in de stad en vertegenwoordigt een aanzienlijke financiële last door de behandeling van ademhalingsziekten.

Engineering School, National University of Colombia.

Medellín heeft ook meer dan 30 universiteiten. De belangrijkste openbare universiteiten zijn:

Central Library of Pontifical Bolivarian University.

Er zijn ook belangrijke technologische centra zoals het Metropolitan Institute of Technology (ITM), Jaime Isaza Cadavid's Politecnico en Antioquia Institute of Technology.

In het afgelopen decennium heeft het stadsbestuur de nadruk gelegd op openbaar onderwijs, de bouw van scholen en bibliotheken in arme wijken. Particuliere scholen en hogescholen hebben een lange traditie in de stad, veel geleid door de katholieke kerk, particuliere organisaties en buitenlandse instellingen. Onder hen bevinden zich Gimnasio Internacional de Medellín, de Columbus School (de enige school die door het SACS is goedgekeurd in de stad), Theodoro Hertzl School, St. Ignatius Loyola College, Colegio Calasanz, Colegio Colombo Britanico, El Corazonista School, Marymount School, Montemayor Sagrado Corazon, Montessori School Cococa. legio Fontán, Gimnasio Los Pinares, Gimnasio Los Alcázares, San Jose de la Salle, Instituto Jorge Robledo, de Salesian Technical School Pedro Justo Berrío, Colegio Cumbres, Colegio San Marcos, Liceo Salazar y Herrera en El Sufragio Salesian School.

Veel niet-gouvernementele organisaties en officiële organisaties steunen de ontwikkeling van kinderen en jongeren uit arme gemeenschappen. Ciudad Don Bosco geeft om straatkinderen. De pacificatie van de stad bracht organisaties naar de armste wijken om samen te werken met jongeren die betrokken zijn bij stedelijk geweld, om hun kansen te verbeteren. Ook de openbare en particuliere universiteiten van Medellín hebben een rol gespeeld, samen met de officiële instellingen, zowel op lokaal als op nationaal niveau.

Luchtvervoer

Luchthaven van José María Córdova

Medellín heeft twee luchthavens, de luchthaven van Olaya Herrera (EOH), en de luchthaven van José María Córdova (MDE), die in de stad Rionegro ligt, 29 kilometer ten oosten van de stad Medellín. In 2012 was de drukste binnenlandse route tussen de luchthaven van Jose Maria Cordova en Bogotá, terwijl de drukste internationale route tussen de luchthaven van Jose Maria Cordova en de stad Panama was.

De luchthaven Jose Maria Cordova ontvangt internationale vluchten van belangrijke luchtvaartmaatschappijen zoals Aeromexico, American Airlines, Avianca, Iberia, JetBlue, Air Europa en LATAM Airlines en vrachtmaatschappijen zoals Fed Ex Express, die de stad toegankelijk maken vanuit de vele regio's van Amerika, zowel voor passagiers als voor vrachtklanten. Ook Avianca, de luchtvaartmaatschappij die de vlag voert van Colombia, heeft een belangrijke activiteit op deze luchthaven. Deze luchthaven heeft rechtstreekse vluchten naar belangrijke internationale bestemmingen zoals Lima, Quito, Mexico City, Madrid, Miami en New York City.

Vervoer over land

Medellín heeft twee transportterminals, de Noord-transportterminal en de Zuid-transportterminal. Het openbaar vervoer van de stad omvat dieselbussen, taxi's, tram en een stadstrein, de metro van Medellín, het enige metro in Colombia.

Medellín Metro is het enige metro in Colombia.

De metro verbindt de stad met het grootste deel van haar metropolitane gebied. Het heeft vijf regels. Lijn A gaat van Niquía naar La Estrella (noord naar zuid) en lijn B gaat van San Antonio naar San Javier (centrum naar west). Bovendien dienen de Lijn K en Lijn J, een luchtkabelauto, plaatselijk genoemd Metrokabel, een depressief en geografisch moeilijk gebied. Lijn K begint bij het station van Acevedo op metrolijn A, en gaat omhoog, eindigend bij Santo Domingo Savio. Lijn J begint op het station van San Javier op metrolijn B, en gaat door naar La Aurora. Lijn L is niet bestemd voor gemeentelijke gebieden, maar is een toeristische lijn die verbonden is met het Arví-park en deel uitmaakt van een sociaal project om de reeën en de natuur naar de massa te brengen. Colombia is de grootste gebruiker van dergelijke aanvullende vervoersdiensten in Latijns-Amerika in het hele land geworden.

Westelijke tunnel, de langste en modernste tunnel van Latijns-Amerika.

In 2006 begon de bouw op Metroplús, een snelle busverbinding met een speciale weg, zoals Bogotá's TransMilenio, om een snellere doortocht voor de bussen van de dienst mogelijk te maken. De eerste lijn ging twee jaar later dan gepland in 2011 en een tweede in 2013 van start. Het eerste been is de Troncal Medellín, die van de Universidad de Medellín in het westen naar Aranjuez in het noordoosten van de stad gaat. Metroplus zal de vervuiling en het verkeer in de stad helpen verminderen, aangezien veel oude bussen uit dienst zullen worden genomen, terwijl de nieuwe bussen met aardgas zullen werken.

Medellín's metrokabel bij Santo Domingo Savio.

Dankzij de projecten voor duurzaam vervoer heeft de stad samen met San Francisco de prijs 2012 gekregen voor duurzaam vervoer, die werd toegekend door het Instituut voor Vervoer en Ontwikkeling. Volgens de directeur van het EMBARQ, Holger Dalkmann, "heeft Medellín het gebruik van kabelauto's als alternatief voor het transitoverkeer in informele nederzettingen met een laag inkomen in heuvelgebieden beproefd, waarbij 3.000 passagiers per uur per richting worden vervoerd; een echte doorbraak die nu wordt nagestreefd in Caracas en Rio de Janeiro",

In 2015 keerden de trams in Medellin terug na een afwezigheid van 64 jaar.

De op een na grootste en modernste tunnel van Colombia en Latijns-Amerika, de Westelijke Tunnel, officieel de Fernando Gomez Martinez, ligt tussen Medellín en Santa Fe de Antioquia. Het is 4.6 km (3 mi) in lengte en biedt veiligheid en de diensttechnologieën voor de gebruikers aan. Het werd geopend op 20 januari 2006.

Oorspronkelijk waren trams in Medellin het belangrijkste vervoer tot 1950, maar daarna werd het in 1951 met kracht gesloten door de snel groeiende bevolking en het aantal auto's. Meer dan 60 jaar later werd echter op 30 september 2015 een nieuw Translohr-systeem (rubberen moe "tram"), de Ayacucho Tram, de eerste moderne tram in Colombia, geopend. Het is geïntegreerd in het metro-systeem en het lokale busnetwerk.

Statistieken van het openbaar vervoer

De gemiddelde tijd die mensen per weekdag doorbrengen met het openbaar vervoer in Medellín, bijvoorbeeld van en naar het werk, bedraagt 66 minuten. 12 % van de rijders in het openbaar vervoer rijdt meer dan 2 uur per dag . De gemiddelde tijd die mensen op een halte of een station wachten voor openbaar vervoer is 11 min., terwijl 14,5% van de rijders gemiddeld meer dan 20 minuten per dag wacht. De gemiddelde afstand die mensen rijden op één enkele reis met een openbaar transitovervoer is gewoonlijk 5,9 km, terwijl 5% meer dan 12 km in één richting rijdt.

Groei van de populatie van Medellín tussen 1905 en 2005
jaren met telling	Totaal bevolking	% groei jaarbasis 1905
1905*	59 815	100%
1912*	70 547	118%
1918*	79 146	132%
1928*	120 044	201%
1938*	168 266	281%
1951**	358 189	599%
1964**	772 887	1292%
1973**	1 077 252	1791%
1985**	1 468 089	2454%
1993**	1 630 009	2725%
2005**	2 223 078	3717%
*Historia de Antioquia - ** Censos del DANE

De Aburrá-vallei telt 58% van de bevolking van het departement Antioquia en 67% van de bevolking van de Aburrá-vallei woont in de stad Medellín. Van de inwoners van Medellín is 61,3% in de stad geboren, 38% in andere delen van Colombia en 0,3% in een ander land.

Volgens de nationale statistische dienst had Medellín tegen 2005 een bevolking van 2.223.078 inwoners, waardoor het de op één na grootste stad in Antioquia was. In 2005 telde het metropolitane gebied Medellín 312 165 inwoners. Er zijn 5820 mensen per vierkante kilometer in de stad. Er woonden 130.031 mensen in de stadswijken; 46,7% van de bevolking bestaat uit mannen en 53,3% uit vrouwen. Analfabetisme is 9,8% bij personen ouder dan 5 jaar. 98,8 procent van de huishoudens in Medellín heeft elektriciteit, 97,3 procent heeft drinkwater en 91 procent heeft een vaste telefoon.

Volgens de DANE-volkstelling van 2005 telde Medellín in dat jaar 33.307 geboorten, iets minder dan in 2004 (33.615). In 2005 was het aantal doden 10.828, in 2004 11.512.

Ethniek

Volgens cijfers van de DANE-volkstelling van 2005 is de etnografische samenstelling van de stad:

• Zwart, mulatto, Afro-Colombiaans of Afro-afstammeling: 6,5%
• Inheemse Amerikanen: 0,1%
• Mestizo/White: 93,4%

In de zeventiende en achttiende eeuw heeft Medellín veel immigranten uit Spanje ontvangen. De meeste inheemse volkeren zijn gestorven door de introductie van Europese ziekten en velen van hen die overleefd hebben, zijn getrouwd met jonge Spaanse kolonisten, die meestal mannen waren. Later begonnen ook Spaanse vrouwen te emigreren. In de negentiende en twintigste eeuw kwamen immigranten uit Libanon, Jordanië, Duitsland, Italië en Portugal. Veel mensen uit Medellín worden Paisas genoemd, mensen van voornamelijk Spaanse afkomst, velen van hen Baskisch. Er is een kleine Afro-Colombiaanse en Zambo-Colombiaanse bevolking (inheemse en Afrikaanse afkomst).

Het departement Chocó is net ten westen van Antioquia en is de thuisbasis van veel migranten uit Afghanistan, Colombia en Zambo-Colombië naar Medellín en de omgeving daarvan. Migratie vanuit de Colombiaanse Caribische kust is belangrijk geweest, vooral van jongeren die aan de universiteiten van Medellín gaan studeren en in de stad blijven werken. De belangrijkste buitenlandse immigratie is van Ecuadoranen in de informele handel.

Rafael Uribe Uribe Palace of Culture

De cultuur in Medellín is sterk verbonden met een bredere Paisa-cultuur (zie volgende sectie), waarvan de unieke kenmerken hun Spaans accent, keuken en gastvrijheid omvatten. Medellín heeft vandaag verschillende culturele attracties voor het publiek, waaronder ongeveer 40 musea, 21 openbare parken, 28 theaters en verschillende openbare bibliotheken. De stad bevat ook een aantal nationale monumenten van Colombia.

La Raza Monument, van Rodrigo Arenas Betancur. Het is gevestigd in La Alpujarra.

De meeste mensen in Medellín zijn katholiek, zoals blijkt uit de verschillende kerken en religieuze activiteiten van Medellín. Een van de meest representatieve kerken is de Metropolitan Cathedraal, de grootste kathedraal ter wereld die volledig in gebakken baksteen is gebouwd. Er is ook de Basilica van Onze Dame van Candelaria, de officiële kathedraal tot 1931, de Kerk van San Ignacio, de Barok aan de buitenkant en de koloniale kerk aan de binnenkant, de San José-kerk, de San Antonio-kerk, die een van de grootste plaatsen in Colombia heeft, de San José-valorisatiekerk in de Parque del Poblado, waar de eerste Europese de vestiging in de Aburrá-vallei in 1616 en de kerk van Nuestra Señora de Belén. Al deze tempels hebben religieuze kunst en bevinden zich in het centrum van de stad, wat hun reizen vergemakkelijkt.

In december is de stad bedekt met duizenden sprookjes, waardoor de beroemde Alumbrados (kerstlichten) ontstaan, die door de National Geographic worden beschouwd als een van de tien mooiste ter wereld, en die vooral te zien zijn op de La Playa Avenue en de Medellín.

Plaza Botero, op de achtergrond het Museum van Antioquia

De burgemeester van Plaza is het epicentrum van grote evenementen en zaken. Bij decreet van de gemeenteraad waren tussen 1980 en 1990 alle ontwikkelingen of grote gebouwen noodzakelijkerwijs een beeldhouwwerk van een beroemde kunstenaar. Dat is een van de redenen waarom Medellín het grootste aantal beeldhouwwerken per vierkante kilometer in Colombia heeft.

Bovendien heeft de stad het hele jaar door verschillende festivals en tentoonstellingen. De silletero-traditie is ook nauw verbonden met de regio en wordt beschouwd als een onderdeel van het Colombiaanse culturele erfgoed. Sinds 1957 wordt deze traditie voortgezet in de Silleta-parade die plaatsvindt tijdens het jaarlijkse festival van de bloemen, waar silleta's met een bloemenontwerp worden vervoerd.

Op de straten van de stad zijn de werken te zien van vele prominente kunstenaars, zowel lokale als buitenlandse, die zowel lokaal als in het buitenland zijn. Sommige artiesten die opstaan zijn de meesters Rodrigo Arenas Betancur en Fernando Botero.

Paisa-cultuur

De inwoners van Medellín worden vaak Antioqueños (inwoners van Antioquia) genoemd na hun provincie, in plaats van Medellínenses (inwoners van Medellín) na hun stad. Ze worden ook vaak Paisas genoemd, een naam die sommigen van de koffieproducenten verwachten. De term Paisa komt uit het woord paisano, dat "landgenoot" betekent. Paisas is een van de vijf verschillende regionale culturen in Colombia. Naast Antioquia omvat de Paisa ook de departementen Caldas, Risaralda, Quindio en een aantal steden van de regio Valle del Kaukasus en Tolima. Hoewel de Paisa-cultuur een dominante positie inneemt in Medellín, de zogenaamde "Paisa Capital", wordt de stad steeds meer kosmopolitisch en biedt zij nu muziek uit andere regio's van Colombia (Vallenato en Chocó) en een verscheidenheid aan restaurants, waaronder Chinezen, Cubanen en Argentijnen.

De Paisa-cultuur heeft een Spaanse achtergrond en is traditioneel katholiek en ondernemend. Paisas zouden zacht en snel spreken, gemakkelijk glimlachen en van muziek, poëzie, voetbal, onderhandeling op de markten en partijen houden. Ze zijn trots op hun stad en werken hard om het schoon te houden, voortkomend uit de campagne die in de jaren tachtig is gestart, "Depende tambien de ti, darle amor a Medellín" (Het hangt ook van u af om de liefde voor Medellín te geven). Het nachtleven van het weekend van Medellín, in discos, cafés, parken en bepaalde speciale straten, wordt traditioneel rumba genoemd.

Festivals en evenementen

Kerstverlichting op de Avenue La Playa in 2011.

• Het festival van de bloemen wordt eind juli tot begin augustus gehouden. Het festival, plus vele andere activiteiten en festiviteiten, is de hoofdas van het Desfile de Silleteros, een kleurrijke en artistieke parade van bloemen vulde zadels op de rug voor hun eigen teler en was internationaal al bekend.
• Kerstverlichting in Medellín is een traditioneel seizoensgebonden evenement waar de stad miljoenen kerstverlichting hangt en lichtshows en andere culturele evenementen houdt. De nationale geografische kerstverlichting Medellín is een van de top 10 plaatsen waar de kerstverlichting in de wereld te zien is.
• Het internationale poëzie is een jaarlijkse congregatie van dichters die in het openbaar hun gedichten en lezingen op een bijzondere manier aanbieden in parken, auditoria, wijken en steden bij Medellín. Dit evenement is uitgereikt als een prijs voor het juiste levensonderhoud, de prelude voor de Nobelprijs voor de vrede van de Zweedse stichting voor het juiste levensonderhoud, en heeft tot doel via poëzie naar vrede te streven. Het XVII International Poetry Festival of Medellín werd uitgevoerd tussen 14 en 22 juli 2007, met deelname van meer dan 80 dichters uit ongeveer 55 landen.

Een voorbeeld van een silleta op het Festival van de Bloemen.

• Het internationale Tango-festival is een uiting van de tangocultuur die Medellín als hun eigen taal heeft aangenomen. Dit is een nalatenschap van de bard Carlos Gardel, die in deze stad stierf tijdens een vliegtuigongeluk in 1935. Een van de activiteiten van het Festival is de Tangovía, waar mensen massaal de straat op gingen om te dansen, naar tango, milonga te luisteren en natuurlijk lol te maken op cultureel vlak.
• Het Festival van Boek en Cultuur is een van de belangrijkste culturele evenementen in Medellin, dat zichzelf Festival noemt, in plaats van Fair, vanwege zijn magische atmosfeer die draait om kunst, boeken en cultuur. Het festival wordt in september in de botanische tuin gedurende tien dagen gehouden en het wordt gehouden met deelname van zowel nationale als internationale deelnemers en exposanten van alle genres. Het Boek- en Cultuurfestival is gratis toegankelijk en is erop gericht het lezen via verschillende workshops te bevorderen. Dit evenement wordt gesponsord door de burgemeester van Medellin.
• Feria internacional del caballo Sinds 2009 is er een tentoonstelling met deelnemers uit verschillende landen en verschillende paardenraces aan de paardencultuur Feria internacional del caballo toegevoegd.
• Het vechtfestival van La Macarena hield elk jaar tussen januari en februari.

Musea en andere locaties

Medellín heeft ongeveer 40 galerijen, die een van de belangrijkste attracties van de stad zijn. Enkele van de belangrijkste musea omvatten het volgende:

Binnen het Museum van Antioquia

• Museum van Antioquia was het tweede museum dat in Colombia werd opgericht en het eerste in het departement Antioquia. Het ligt in het hart van het oude stadhuis naast Botero Plaza.
• Museum of Modern Art of Medellín (MAMM), opgericht in 1978, heeft een waardevolle verzameling hedendaagse kunst bestaande uit beeldhouwwerken, assemblages, schilderijen, foto's en afdrukken van lokale en buitenlandse kunstenaars. Een van de belangrijkste attracties is de verzameling van bijna alle werken van de schilder van Antioquian Débora Arango. Een andere belangrijke attractie is de projectie van de bioscoopkunst, die in september ook het hoofdkwartier is van de International Biennale of Video.
• University Museum, Universiteit van Antioquia, opgericht in 1942, is gevestigd in University City. Het gebied van de antropologie vertoont een verzameling van 18 000 stuks pre-Columbiaanse aardewerk, steen, schaal, metaal en textiel, de tweede rijkste in het land, en een complete etnografische verzameling. Het gebied van de visuele kunsten omvat hedendaags schilderen en beeldhouwwerk en omvat 1200 stukken hedendaagse kunstenaars. Het gebied van de Geschiedenis aan de universiteit verzamelt in duizend stuks en documenteert de 200 jaar bestaan van de Universiteit, en de sectie natuurwetenschappen toont 5400 stuks, inclusief inheemse en exotische studeerdieren, huiden voor studie, mineralen en fossielen.

Museum El Castillo

• Museum El Castillo, gebouwd in 1930 in de middeleeuwse Gothic en opengesteld voor het publiek in 1971, beschikt over Franse tuinen, explosiekamers, bibliotheek- en concertzaal voor 250 mensen. Het heeft permanente porseleinen en glas, gekleurd glas, muziek, sculptuur, piano en ballet.
• Interactief Museum EPM-omgeving maakt deel uit van Parque de los Pies Descalzos. Ontvangt 1000 bezoek per dag, vooral studenten. Dit is een educatieve rondleiding van 22 kamers, verspreid over vier gebouwen, waarin, met technologische middelen en entertainmentmogelijkheden, uitleg wordt gegeven over en interactie heeft met de fysieke principes van water, energie, gas en telecommunicatie. Het wordt gefinancierd en beheerd door Empresas Públicas de Medellín.
• Het museum van de mineralogie is gevestigd in de Mijnschool van de Nationale Universiteit van Colombia. zij heeft een permanente tentoonstelling van in totaal 2778 specimens; de collecties worden door mineralogisten en deskundigen erkend als de beste musea in Zuid-Amerika.
• San Pedro Cemetery Museum werd gebouwd in 1842, werd een museum in 1998 en werd in 1999 uitgeroepen tot nationaal monument. Deze plaats maakt integraal deel uit van het cultureel en architectonisch erfgoed van Medellín. Hoewel de ruimte valt onder de categorie beeldhouwwerken en architectonische werken die de fundamentele kunst vertegenwoordigen, is de ruimte begonnen te ontstaan als een nieuwe plaats voor artistieke verspreiding. Het heeft collecties van lokale en nationale kunst behouden en op volle maannachten zijn er concerten, shows, verhalen, theater en dans. De belangrijkste zijn ongetwijfeld de geldelijke monumenten ter nagedachtenis van prominente figuren uit de nationale geschiedenis.
• House Museum Master Pedro Nel Gómez was de thuisbasis van de meester Pedro Nel Gómez; het werd een museum in 1975 met de donatie van de werken door de kunstenaar en zijn familie . Het heeft 1500 werken, 200 vierkante meter (2.200 vierkante voet) van fresco schilderij en een kunstbibliotheek met meer dan 500 volumes.

Tomb of Saint Laura Montoya Upegui.

San Pedro Cemetery Museum

• Casa Museo Gardeliana verspreidt de cultuur en geschiedenis van de tango. Het werd in 2002 door de Raad van Medellín uitgeroepen tot cultureel erfgoed en historisch monument. Het is op 14 februari 1973 opgericht door de Argentijnse Leonardo Nieto Jarbon in de buurt van Manrique, in een eenvoudig, traditioneel huis. De tango zanger Carlos Gardel ontmoette zijn dood in Medellín bij een vliegtuigongeluk. Er bestaat al lang een diepe tangocultuur in de stad. Sommige plaques getuigen van het bezoek aan het huis van persoonlijkheden uit de politiek, het amusement en de literatuur, zoals de Argentijnse schrijver Jorge Luis Borges.
• Parque Explora is een interactief museum dat gericht is op wetenschap, technologie en vele andere aspecten van kennis en creativiteit. Het biedt onder andere de grootste zoetwateraquarium in Zuid-Amerika waar vis van de Amazone- en Orinoco-rivieren wordt opgeslagen.
• Planetarium van Medellín ligt voor de Parque de Los Deseos. De ruimte omvat telescopen en een projectiekamer voor 300 mensen, een koepel met een diameter van 17,5 meter en permanente tentoonstellingen voor alle leeftijden op aarde en in de ruimte. De diensten van de organisatie omvatten een auditorium, een bibliotheek en een permanente tentoonstelling over de geschiedenis van de ruimte.

Andere prominente musea zijn Centro Cultural Banco de la República, Entomological Museum Francisco Luis Gallego, Casa Museo Santa Fe, Museum of Natural Sciences, Ethnographic Museum Miguel Ángel Builes en Moeder Laura Ethnographic Museum.

Openbare kunst

Medelline staat bekend om zijn grote openbare kunst en er zijn veel gebouwen met vooraanstaande sculpturen daarbuiten. Naast het beeldhouwpark van Fernando Botero zijn er nog veel andere beeldhouwwerken van verschillende hedendaagse en moderne kunstenaars die verspreid zijn over de stad. Het gaat onder meer om werken van de kunstenaar Hugo Zapata.

Cuisine

De bandeja paisa is het representatieve voedsel van de stad en het departement Antioquia.

De keuken van Medellín is weer verbonden met de grotere cultuur van Antioquia. Een typisch regionaal gerecht is de bandeja paisa, dat wil zeggen de "paisa platter", die gewoonlijk bonen, rijst, varkenskraakbedekking (of "chicharrón"), chorizo, een gebakken ei, patacónes, salade en avocado omvat. Het wordt traditioneel geserveerd op een dienblad of hout. Het is traditioneel om maaltijden te consumeren met arepas, die gemaakt zijn met gekookte, gemalen en gemengde maïs zonder verdere ingrediënten.

Bij het ontbijt is het gebruikelijk om het voedsel te vergezellen met warme chocolade en mogelijk met een stukje kaas dat in het drankje valt. Parva is ook een traditioneel onderdeel van de antioquian gastronomie. Deze benaming wordt gegeven aan een breed scala van zoete en bonte gebakken producten, waaronder pan de queso, pan de bono, buñuelos en gebak.

Andere typische levensmiddelen in de regio zijn afkomstig van de Colombiaanse voedingsindustrie, zoals de Colombiaanse posterobón, de regionale aguardiente die bekend staat als Aguardiente Antioqueño, en de chocoladerepen van Jet.

Voetbal is de populairste sport en wordt in de stad op grote schaal gespeeld. Medellín heeft twee professionele clubs: Independiente Medellín, opgericht in 1913, en Atlético Nacional, opgericht in 1935. Beide teams spelen in het atanasio Girardot Stadium. De stad heeft een voetbalerfenis dankzij opmerkelijke spelers zoals Rene Higuita, Iván Córdoba, Andrés Escobar, Víctor Aristizábal, Jackson Martínez en vele anderen. Andere opmerkelijke sporters in de stad zijn de professionele golfer en PGA Tour player Camilo Villegas, de in Medellin geboren Israëlische Olympische show die de overwinnaar Daniel Bluman overspoelt, en de gepensioneerde Formule 1, Champ Car en IndyCar-chauffeur Roberto Guerrero.

Atanasio Girardot Sports Complex

Een populaire sport in Medellín, en in het algemeen in Antioquia, is paardensport; daarom heeft zij de handel in en de productie van gereedschappen en uitrusting voor deze activiteit aangemoedigd , zoals stoelen en paardenstoelen voor de uitvoer . Tijdens het Festival van de Bloemen bereikten de cavalcades in 1996 en 1999 een Guinness World Record.

De stad heeft ook twee Colombiaanse professionele basketbalteams: de Arrieros Antioquia en de Berg Academy.

Hoesten

Het "Atanasio Girardot Sports Complex" is het belangrijkste sportarena-complex van de stad. Het bestrijkt een gebied van 280.000 m² (3.013.895 m²) en omvat velden en stadions voor de praktijk en de competitie voor 34 sporten. Dit is het hoofdkwartier van de meeste professionele sportcompetities in Medellín. Het sportcomplex heeft verschillende evenementen georganiseerd, waaronder de FIFA U-20 World Cup 2011, de Zuid-Amerikaanse Spelen van 2010 en de Copa América van 2001.

In 2011 organiseerde Medellín de 15e IAAF Pan American Race Walking Cup. Atleten en teams uit de landen in Noord-, Zuid- en Midden-Amerika en de Caribische eilanden namen deel. In 2013 organiseerde Medellín het IAAF Pan American Junior Athletics-kampioenschap voor sporen en velden. Nogmaals, atleten en teams uit de landen in Noord-, Zuid- en Midden-Amerika en de Caribische eilanden namen deel. De junior atleten deden mee als proefproef voor de Olympische Jeugdzomerspelen van 2018.

Medellín deed de oproep om de Olympische Jeugdzomerspelen van 2018 te organiseren, maar werd door Buenos Aires verslagen bij de stemming van 4 juli 2013.

Fietsen en BMX

Een andere representatieve sport in de stad fietst. Het sportcentrum is de Martin Rodriguez Velodrome, genoemd naar de Colombiaanse wielrenner Martín Emilio Rodríguez. BMX wordt ook verzorgd, en de belangrijkste locatie is het BMX Track Antonio Roldán Betancur. De gepensioneerde drievoudige Tour de France-fietswinnaar en de wereldkampioen tijd-proef van Champion Santiago Botero Echeverry en de olympische goudmedaille en de meervoudige BMX-wereldkampioen Mariana Pajón Londoño zijn beide afkomstig van Medellín.

EnCicla is de naam van het fietsendeelsysteem van Medellín, het eerste fietsendeelprogramma in Latijns-Amerika en de enige in Colombia. In 2012 was het de gezamenlijke winnaar van de Sustainable Transport Award in San Francisco. EnCicla is het resultaat van een overeenkomst tussen het metropolitane gebied van de vallei van de Aburrá en de universiteit van EAFIT. EnCicla is geïntegreerd in de bestaande infrastructuur van de stad voor fietsroutes, massavervoer en openbaar vervoer. Het is vanaf maandag tot vrijdag beschikbaar van 17.30 tot 21.00 uur op elk station van de EnCicla.

Het wapen, de vlag en het volkslied van de stad hebben de officiële symbolen van de gemeente Medellín erkend overeenkomstig decreet nr. 151 van 20 februari 2002 en als symbool van de stad maken deel uit van het imago van de gemeentelijke directie, en zijn dus aanwezig in de acties, evenementen en officiële media waarin deze door het representatieve karakter van de stad zouden moeten worden opgenomen.

wapenschild

Het wapen van Medellín is het oudste embleem van de stad, dat afkomstig is van een subsidie van koning Charles II van Spanje bij koninklijk besluit van 31 maart 1678 in Madrid:

...Op een blauw veldschild, een zeer dikke en ronde toren, gevat, een inescutcheon van 15 delen - zeven blauw en acht goud, aan elk van de zijden een kleinere toren, en tussen hen een beeld van Our Lady op een wolk met haar zoon in haar armen..

Heraldic versie	Versies van de gemeentelijke instanties
Met de vorm moderne Franse stijl	Versie gebruikt door de burgemeester	Door de Raad gebruikte versie

Maar een verfijnder en meer gestructureerd in het heraldische, zij het niet officiële, zou zijn:

In een Azure-veld wordt een ronde toren gouden tribunes, bemand en opgehelderd door sable, met een gerookte escoon van 15 stukken - 7 blauw en 8 goud (wapenschild van het Huis van Portocarrero) - gestampeld met een oude goudkroon tussen haar twee torens, met een wolk waarop het beeld van Our Lady of Candelaria staat, een kaarsje in haar linkerarm hand, radiant, ze wordt geflankeerd door wolken te vormen uit elk graafschap.

Eerste wapen van Medellín

Wapenmunt van Medellín in 1678

Het blazon is sinds de toekenning van de vergunning, zonder verdere wijzigingen in de esthetica, in de tijd gebleven. Het is vermeldenswaard dat er verschillende stilistische versies bestaan tussen de burgemeester en de gemeenteraad van de stad, die ook aan esthetische en niet aan heraldische normen voldoen.

Markering

Om de banden met de regio te versterken, heeft de gemeente de vlag van het departement Antioquia overgenomen, dat aan het wapen van de stad is toegevoegd, zodat deze een verschil kan maken. De vlag bestaat uit twee horizontale strepen van gelijke verhoudingen, de witte bovenkant en de groene bodem, en in het midden tussen twee strips wordt de laag geplaatst. De witte kleur symboliseert zuiverheid, integriteit, gehoorzaamheid, stevigheid en welsprekendheid. Groen staat voor hoop, overvloed, vrijheid en geloof.

Anthem

Het volkslied van de stad Medellín is "Anthem of Antioquia", volgens artikel 10 van decreet nr. 151 van 20 februari 2002, waarin staat: "Anze van Medellín. Om de idealen van de regio te verenigen, wordt het volkslied Antioquia aangenomen (tekst van Epifanio Mejia en muziek van Gonzalo Vidal) als het volkslied van de gemeente Medellín. Het zal in alle officiële functies worden verzonnen waar de burgemeester van Medellín aanwezig is."

Tweevoudige steden/zustersteden

Medellín heeft een samenwerkingsverband met:

Andere vormen van stadspartnerschap

• Sonny Jiménez de Tejada
• Fernando Botero
• Pablo Escobar

• Basilica van Onze Dame van Candelaria

• San Ignacio Square

• Administratief centrum La Alpujarra

• Downtown Medellín

• Pilot Public Library

• Kerstlichten op Nutibara Hill

• Botanische tuin van Medellín

• Paraninfo University of Antioquia

• Antique-station

• Paleis van de fijne kunsten

• International Centre of Business CIC

• Metropolitan Cathedraal

• Metropolitan Theater

• Wishes Park

• Barefoot Park

• station Estadio

• Parque Explora

• 

  Pueblito Paisa

• EAFIT-universiteit

• Hoofdkwartier van Hewlett-Packard op route N