หุบเขาและดินแดนแห่งสเปนได้มีชื่อหลายชื่อในช่วงหลายปีที่ผ่านมา รวมทั้งอบูราเดโลส ยาเมสิส, "หุบเขาแห่งเซนต์บาโทโลมิว", "Saint Lawrence of Aburra", "Saint lawrence of Aná", Villa de Candelaria de Medelin, และในที่สุด

ชื่อ "เมเดลิน " มา จาก เมเดลิน สเปน หมู่บ้าน เล็ก ๆ ใน จังหวัด บาดาโยซ ของ เอซเตร มา ดูรา หมู่บ้านนี้เป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นบ้านเกิดของเฮอร์นัน คอร์เตส ใน ทาง กลับ กัน ชาว สเปน เมเดลิน นั้น เรียก ว่า "เมเทลลินัม " และ ถูก ตั้ง ชื่อ ตาม ธรรมนู โรมัน ควินตัส เคซิลิอัส เมเทลลัส เพียส ใน ช่วง 75 ปี ก่อน คริสตกาล ซึ่ง ก่อตั้ง หมู่บ้าน นี้ ให้ เป็น ฐาน ทหาร

ในพวกกงสุลบางคน เช่น กาสปาร์ เดอ โรดาส ผู้ว่าการรัฐแอนติโอเกีย คนแรกมาจากแคว้นบาดาโคส เคานต์เปโดร พอร์โตคาร์เรโร ยูลูนา ประธานสภาแห่งหมู่เกาะเวสต์อินดีส (คอนเซโจ เดอ อินเดียส) ได้ขอให้ราชาธิปไตยสเปนตั้งชื่อเมืองของเขาว่า เมเดลลิน ในแคว้นเอซเตรมาดูรา เพื่อระงับข้อพิพาทใหม่ในอเมริกา คําขอของเขาได้รับการยอมรับเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 2517 เมื่อเรือรีเจ้นท์มาเรียนาแห่งออสเตรียได้ประกาศชื่อเมืองนี้ว่าเป็นวิลลา เดอ นูเอสตรา เซโนรา เดอ เมเดลิน. มิเกล อากูนากา โดย เมนดิโอกาทิเชีย ผู้ว่าฯ ได้ตั้งชื่อเป็นทางการเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 1675 ราชบัลลังก์ได้มอบเสื้อเกราะให้แก่เมืองเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน ค.ศ.1676

ยุคก่อนโคลัมเบียและนักบุกเบิก

ภาพเหมือนของมาร์แชล จอร์จ โรเบลโด

ในเดือนสิงหาคม 1541 พ.อ. จอร์จ โรบเลโด ได้อยู่ในสถานที่ที่รู้จักกันในปัจจุบันว่าเป็น Heliconia เมื่อเขาเห็นในระยะทางที่เขาคิดว่าเป็นหุบเขา เขา ส่ง เจริโม หลุยส์ เทโฮโนโน ไป สํารวจ อาณาเขต และ ใน คืน ที่ 23 สิงหาคม เทเจโล ได้ ไป ถึง ที่ราบ ของ หุบเขา อบูรา ชาวสเปนตั้งชื่อมันว่า "หุบเขาแห่งเซนต์บาโทโลมิว" แต่ไม่นานนี้มันก็เปลี่ยนชื่อพื้นเมืองชื่ออบูรา แปลว่า "จิตรกร" เนื่องจากตกแต่งสิ่งทอของหัวหน้าคนในท้องถิ่น

ในปี 2517 เจ้ากาสปาร์ เดอ โรดาส ได้ขอให้กระท่อมของแอนติโอเกียนั้นยาว 10 ตารางกิโลเมตร (4 ตร.มิ.) สร้างฝูงวัวและทุ่งเลี้ยงในหุบเขา คาบิลโดให้พื้นที่ 8 ตารางกิโลเมตร (3 ตร.ไมล์)

ในปี 1616 ฟรานซิสโก เดอ เฮอร์เรรา อี แคมปูซาโน ผู้มาเยือนเมืองได้ก่อตั้งถิ่นฐานของชาวอเมริกันจํานวน 80 คน โดยตั้งชื่อสถานที่แห่งนี้ว่า ปอบลาโด เด ซาน ลอเรนโซ ในปัจจุบัน "เอล ปอบลาโด" ในปี 2499 กฎหมายอาณานิคมได้สั่งให้อเมริกาแยกดินแดนออกจากเมสติซอสและมัลตโตส ดังนั้นคณะบริหารอาณานิคมจึงเริ่มสร้างเมืองใหม่แห่งหนึ่งในอนาการ์ วันนี้เมืองเบอร์ริโอปาร์ค ที่โบสถ์นูสตราเซโนราเดลาแคนเดลาเรีย เดอ อนาลา ("สร้างเลดี้แห่งอนาเรียของเรา") สาม ปี ต่อ มา ชาว สเปน ได้ เริ่ม สร้าง บาซิลิกา ของ เลดี้ แห่ง แคนเดลาเรีย ของเรา ซึ่ง ได้ ถูก สร้าง ขึ้น ใหม่ ใน ช่วง ปลาย ศตวรรษ ที่ 18

การเติบโตของเมือง

มหาวิหารเมโทรโพลิตันแห่งเมเดลิน

หลังจากปี 1574 กับ กาสปาร์ เดอ โรดาส ที่ตั้งรกรากอยู่ในหุบเขานั้น ประชากรเริ่มเติบโตขึ้น ตามบันทึกของโบสถ์ซาน ลอเรนโซ มี 6 คู่แต่งงานกันระหว่างปี 1646 ถึง 1650 และ 41 คู่ระหว่างปี 1671 ถึง 1675 ทุ่น ทุ่น ทอง ถูก พัฒนา ขึ้น ทาง ตะวันออก เฉียง เหนือ ของ แอนติโอเกีย ดัง นั้น พวก เขา จึง ต้องการ อาหาร จาก เกษตรกรรม ใกล้เคียง หุบเขาอบูราอยู่ในจุดยุทธศาสตร์ระหว่างเหมืองทองและเมืองหลวงระดับจังหวัดอันโตเกีย ซานตาเฟเดแอนติโอเกีย เมืองหลวงแห่งแรก

ซานตาเฟ่ เมืองหลวงของจังหวัดเริ่มสูญเสียความสําคัญและค่อย ๆ กลายเป็นคนจน เนื่องจากผู้มีชื่อเสียงทางการค้าและชื่อเสียงในภูมิภาคจึงมาปรากฏที่หุบเขาอบูรา ที่ซึ่งครอบครัวที่ร่ํารวยเริ่มซื้อที่ดิน ไม่นานผู้ตั้งถิ่นฐานคนแรก ได้ขอให้สร้างคาบิลโด (สภา) ในหุบเขา ดังนั้นจึงได้รับรัฐบาลแยกจากซานตาเฟ่ รัฐบาล ซานตา เฟ่ ได้ ต่อสู้ กับ สิ่ง นี้ แต่ มา เรียนา แห่ง ออสเตรีย ได้ ลงนาม ใน การ สร้าง คาบิลโด เมื่อ วัน ที่ 22 พฤศจิกายน 1674 ผู้ว่าการมิเกล เดอ อากูนากา ประกาศให้ราชบัณฑิตยสถาน 2 พฤศจิกายน 1675 เมือง ใหม่ นี้ ได้รับ ตําแหน่ง จาก วิลลา เดอ นูสตรา เซโนรา เดอ ลา แคนเดลาเรีย แล้ว

ในช่วงอาณานิคมของสเปน

แผนที่เมเดลินในปี 1791

ก่อนการสร้างเมือง ชาวเมืองกระจัดกระจายอยู่ทั่วหุบเขา มีเพียงไม่กี่ครอบครัวที่อยู่รวมกันอยู่ที่จุดกําเนิดของอานา (วันนี้เรียกว่า ซานตาเอเลนา) และแม่น้ําเมเดลลิน คนอื่นอยู่ที่เอล ปอบลาโด ซาน โลเรนโซ หลัง จาก การ ตัดสิน ราชวงศ์ ผู้ ตั้ง ถิ่นฐาน ได้ เลือก เวป อนา เป็น หัวใจ ของ เมือง ใน อนาคต ด้วย โบสถ์ แคนเดลาเรีย ที่ ศูนย์กลาง

โบสถ์ ซาน อิกนาซิโอ เป็น ตัวอย่าง สถาปัตยกรรม อาณานิคม ใน โคลัมเบีย

อาคารหลังแรกๆของมันเรียบง่ายและมีหลังคามุง บ้านของคนสําคัญที่สุดสูงสองชั้น โบสถ์กับคาบิลโดก็ไม่น่าประทับใจนัก มันเป็นเพียงในช่วงศตวรรษที่ 18 ที่โบสถ์ได้รับการปรับปรุง มีเพียงเรื่องเดียว คาบิลโดอยู่ทางตะวันตกของพลาซ่า หลังคามุงจากนั้นมีหลังคามุงอยู่จนกระทั่งปี 1742 เมื่อมีการวางกระเบื้องขึ้น ในปี 1682 นักการค้าและชาวต่างชาติเริ่มก่อสร้างเรือ Veracrus Hermitage ซึ่งได้รับการแต่งตั้งให้เป็นโบสถ์โดยบิชอปแห่งโปปายันในปี 1712

ใน ปี 1675 สํามะโนประชากร ครั้ง แรก ที่ ถูก ยึด ไป มี คน 3 , 000 คน และ 280 ครอบครัว สํามะโนอีกข้อหนึ่งยังไม่ถูกนํามาใช้ จนกว่าจะมีการไปเยือนอาณานิคมอย่างเป็นทางการ (ผู้ตรวจสอบราชวงศ์) อันโตนิโอ มอน อี เวลาร์ด ได้สั่งให้มีขึ้นระหว่างปี 1786 ถึง 1787: ใน ขณะ นั้น มี คน 14 , 507 คน และ 241 ครอบครัว ใน ปี 1808 สอง ปี ก่อน ที่ โคลัมเบียจะ ได้รับ อิสรภาพ เมือง นี้ มี คน 15 , 347 คน และ 360 ครอบครัว

ใน ปี 1803 ราชวิทยาลัย ราชวิทยาลัย ฟรานซิส เคน ได้ ก่อตั้ง ขึ้น ที่ เซ็นทรัลพลาซา ซึ่ง ก็ คือ เบอริโอ ปาร์ค ใน ปัจจุบัน นี้ โดย แผนก แรก ของ ไวยากรณ์ ปรัชญา และ เทววิทยา ไม่ นาน หลัง จาก นั้น มหาวิทยาลัย ได้ ย้าย ไป อยู่ ใน อาคาร ใหม่ ใน จัตุรัส ซาน อิก นาซิโอ ใน ปี 1821 มัน ถูก ตั้ง ชื่อ ว่า โคเลจิโอ เดอ แอนติ โอเกีย และ มัน ก็ ได้ กลาย มา เป็น มหาวิทยาลัย แอนติ โอเกีย ใน ปี 1901 มหาวิทยาลัย ยัง มี โรง เรียน ฝึก อาชีพ แห่ง แรก อีก ด้วย สถานี วิทยุ วัฒนธรรม แห่ง แรก ใน ลาตินอเมริกา และ สวน พฤกษศาสตร์ แห่ง แรก ใน ภูมิภาค

การปฏิวัติอุตสาหกรรม

ใน ครึ่ง แรก ของ ศตวรรษ ที่ 20 ประชากร เมเดลิน เพิ่ม ขึ้น เป็น หก เท่า จาก 59 , 815 คน ที่ อาศัยใน ปี 1905 เป็น 358 , 189 คน ใน ปี ค .ศ . 1951 พันวันสงคราม (ค.ศ. 1899-1902) ได้ยุติการพัฒนาอุตสาหกรรมของเมืองแม้ว่าสงครามกลางเมืองจะไม่ส่งผลกระทบโดยตรงต่อภูมิภาคก็ตาม ภายใต้การปฏิรูปของประธานาธิบดีราฟาเอล เรเยส หลังความขัดแย้งดังกล่าว เมืองนี้ยังคงพัฒนาอุตสาหกรรมต่อไปและก่อตั้งหอการค้าขึ้น หอการณ์ดังกล่าวได้พัฒนาโครงการขนส่งในภูมิภาคซึ่งเชื่อมต่อเมเดลินกับโคลัมเบียและประเทศอื่น ๆ

แม้ ว่า จะ มี ความ สําคัญ ใน การผลิต ทอง ใน การพัฒนา ช่วง แรก ของ เมเดลิน การ ส่ง ออก กาแฟ จะ ทํา ให้ เกิด ความ ไม่ ดี ที่สุด ใน ศตวรรษ ที่ 20 สําหรับ การเติบโต ของ เมือง การค้า เติบโต ขึ้น เป็น มิติ ระหว่าง ประเทศ เมื่อ การส่งออก โคลอมเบีย หลัก กลายเป็น กาแฟ นอกจาก นี้ ระเบิด อุตสาหกรรม และ พลวัต เชิง พาณิชย์ ของ เมเดลลิน ยัง ได้ สร้าง กลุ่ม ผู้ ค้า และ ผู้ ประกอบ การ ซึ่ง ก่อตั้ง อุตสาหกรรม ทั่ว ประเทศ แห่ง แรก ใน โคลัมเบีย

การค้าในเมเดยิน

ตึก โคลเทเยอร์ อาคาร ที่ สูง ที่สุด ใน เมเดลิน

คอลเทเยอร์ เป็น หนึ่ง ใน บริษัท สิ่ง ทอ ที่ สําคัญ ที่สุด ใน โคลอมเบีย มัน ถูก ก่อตั้ง ขึ้น ใน เมเดลิน โดย อเลฮันโดร เอชาวาริอา เมื่อ วัน ที่ 22 ตุลาคม 1907 กองบัญชาการของมัน ตึกโคลเทเยอร์ เป็นตึกสูงที่สูงที่สุดในเมเดลิน และตึกสูงที่สี่ในโคลัมเบีย

การ ค้นพบ ถ่านหิน ใน อมา กา ทาง ใต้ ของ หุบเขา อบูรา และ การ สร้าง โรง งาน ไฟฟ้า พลังงาน อุตสาหกรรม ใหม่ ที่ มี พลังงาน และ นี่ ทํา ให้ เกิด บริษัท ที่ เล็ก ลง ได้ หลาย บริษัท ทางรถไฟสายแอนติโอเกีย (สร้างขึ้นในปี 2518) ได้ทําลายภูมิศาสตร์อันยากลําบากแห่งหนึ่งของดินแดนที่เป็นภูเขามากที่สุดของทวีปอเมริกาใต้ โดยเฉพาะอุโมงค์ลาคีบราซึ่งเชื่อมต่อศูนย์อุตสาหกรรมกับแม่น้ํามักดาเลนา ซึ่งเป็นแม่น้ําที่สามารถนําทางได้มากที่สุดในโคลัมเบีย ใน ปี 1932 เมเดลิน ยัง ได้ สร้าง ท่าอากาศยาน แห่ง แรก ขึ้น ด้วย เช่น กัน ท่าอากาศยาน เอนริเก้ โอลายา เฮอร์เรรา

งาน วิจัย ของ ชาลส์ เอช การผลิต อุตสาหกรรม ที่ น่า สะพรึงกลัว ใน แอนติโอเกีย ระหว่าง ปี 1960 ถึง ปี 2515 แสดง ให้ เห็น ว่า อุตสาหกรรม เมเดลิน สําคัญ แค่ไหน ต่อ โคลอมเบีย และ อเมริกา ใต้ เขา ศึกษา การเปลี่ยนแปลง ทาง สังคม ที่ ได้ จาก การ นํา เทคโนโลยี ใหม่ มา ใช้ ซาเวจดูโรงงานสามแห่งในแอนติโอเกีย: โปแตง 2 แห่งในซานตูอาริโอ และลา บลังก้า และโรงงานผลิตผ้าในเมเดลิน ซา วาจ ศึกษา การผลิต โรง งาน แอนติ โอเควียน และ ความสัมพันธ์ ระหว่าง คน งาน กับ นาย จ้าง ซึ่ง เป็น ประสิทธิภาพ ทาง อุตสาหกรรม ที่ เขา เรียก ว่า "วัฒนธรรม ของ งาน " ข้อสรุปของเขาถูกตีพิมพ์ โดยเพื่อนร่วมงานของเขา จอร์จ เอฟ ลอมบาร์ดิในฐานะ Sons of the Machine (ปี 1988)

ศิลปะในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20

ศิลปะ และ วรรณกรรม เป็น องค์ ประกอบ ทาง สังคม ที่ สําคัญ ใน เมเดลิน มหาวิทยาลัยแอนติโอเกีย มหาวิทยาลัยแห่งชาติแห่งโคลัมเบียกับสาขาเมเดลิน และมหาวิทยาลัยโปนทิฟาลิบาร์ ได้เป็นศูนย์กลางทางวิชาการของเมืองตามประวัติศาสตร์และเป็นผู้รับผิดชอบการสร้างชั้นเรียนปัญญาในภูมิภาค

ในช่วงแรกของศตวรรษที่ 20 เมืองนี้เป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงทางวรรณกรรม ตั้งแต่ลัทธิโรมันตินิยมไปจนถึงการเคลื่อนไหวทางศิลปะและวรรณกรรมสมัยใหม่แห่งศตวรรษใหม่ โทมัส คาร์รัสควิลลา (ปี 2491-2483) นักเขียนได้ให้ความสนใจกับประชาชนชาวแอนติโอเกียพื้นเมืองของเขา โดยเสนอชีวิตประจําวันและศุลกากรแก่ประชาชน เฟอร์นันโด กอนซาเลซ นักเขียนและนักปรัชญาจากเอนวิกาโด (ในเขตมหานครเมเดลิน) นักเขียนการ์ตูน ริคาร์โด เรนดอน และกวีชื่อลีออน เดอ กรีฟ เป็นผู้ก่อตั้งบริษัทโลสปานิดาส ซึ่งเป็นนักเขียนชาวเมเดลิน กวีและนักเขียนที่น่าสนใจอื่น ๆ คือ ปอร์ฟีริโอ บาร์บา-ยาโคบ และ เอเฟ โกเมซ ในภาพเขียน ชื่อดังที่สุดคือ เอลาดิโอ เวเลซ และเปโดร เนล โกเมซ คาร์ลอส วีเอโค ออทิซ เป็นนักแต่งเพลงและนักดนตรียอดนิยม เม เดลิน ได้ กลายเป็น สํานักงานใหญ่ ของ ค่าย เพลง อย่าง โซโนลักซ์ โอนดินา และ ซิลเวอร์

ในสโมสรเมเดลิน ซึ่งส่วนใหญ่มีอายุจนถึงสิ้นศตวรรษที่ 19 ได้กลายเป็นศูนย์กลางของขบวนการทางปัญญาและนักอุตสาหกรรม เช่น กลุ่มสหภาพคลับ (ก่อตั้งขึ้นในปี 1894) และ คลับ แคมเพสร์ (ก่อตั้งขึ้นในปี 2497) ใน ปี 1909 การ แสดง ของ เซอร์โก้ เอสปาญา ถูก สร้าง ขึ้น และ โรง ละคร โบลิวาร์ ใน ปี 1919 โรง ละคร จูนิน ถูก ทุบ ทิ้ง เพื่อ สร้าง ตึก คอล เทเยอร์ ซีน โคลัมเบีย ผู้ เผยแพร่ ภาพยนตร์ คน แรก ของ ประเทศ ถูก ก่อตั้ง ขึ้น ใน เมเดลลิน ใน ปี 1927

การเติบโตในครึ่งหลังของคริสต์ศตวรรษที่ 20

เอล โปบลาโด เขต ใต้ ที่ ร่ํารวย เป็น ศูนย์ เศรษฐกิจ และ เมือง ที่ สําคัญ ที่สุด ของ โคลอมเบีย

โคลัมเบียเข้าสู่ยุคใหม่ของความไร้เสถียรภาพทางการเมือง ด้วยการสังหารผู้สมัครรับเลือกตั้งประธานาธิบดี จอร์จ เอลิเซอร์ ไกตัน ในโบโกตา เมื่อปี 1948 ความรุนแรง ทาง การเมือง กระจาย ไป ใน พื้นที่ ชนบท ของ โคลอมเบีย และ เกษตรกร ก็ หนี ไป ยัง เมือง ต่างๆ เนิน เขา ก็ มี สลัม อยู่ เกิน ไป

เมื่อประชากรเมเดลินเติบโตอย่างรวดเร็วในช่วงทศวรรษที่ 1950 นักอุตสาหกรรม นักค้าและรัฐบาลท้องถิ่นได้สร้าง "แผนหลักเมเดลลิน" (MMP) (Plan Piloto) แผนการขยายตัวของเมืองไปสู่หุบเขาอาบูรา ซึ่งจะนําไปสู่การจัดตั้งมหานครแห่งแรกในโคลัมเบีย พอ ล เลสเตอร์ วีเนอร์ และ โฆเซ ลุยส์ เซิร์ท เป็น สถาปนิก ที่ เป็น ผู้ นํา โครงการ ในบรรดาส่วนประกอบหลักของเครื่องบิน MMP คือการบรรจุแม่น้ําเมเดลิน การควบคุมเขตใหม่บนหุบเขาสลาป การสร้างเขตอุตสาหกรรมในเขตกวายาบาล การวางแผนเมืองให้สอดคล้องกับแม่น้ํา การก่อสร้างสนามกีฬาของเมือง และศูนย์บริหารในลาอัลปูจารา

ใน ปี 1951 เมือง นี้ มี ผู้ อาศัย 358 , 189 คน แต่ 22 ปี ต่อ มา ใน ปี 1973 ประชากร ได้ เพิ่ม ขึ้น เป็น 1 , 071 , 252 คน การระเบิดประชากรมีผลกระทบหลายอย่างสําหรับ MMP ขีดจํากัดของเมืองนี้เติบโตขึ้นในพื้นที่ที่ไม่ได้ถูกไตร่ตรองไว้ใน MMP ดังนั้นตอนนี้เมเดลินจึงได้เข้าถึงพื้นที่เมืองอื่น ๆ ของหุบเขาอาบูรา เช่นเอนวิกาโด เบลโลและอิตากูอิ ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวเมเดลินใหม่ เป็นครอบครัวที่ยากจน ที่ไม่มีเครดิตพอ ที่จะซื้อบ้านของตัวเอง ดังนั้นชุมชนหลายแห่ง จึงถูกสร้างขึ้นนอกเขต MMP อาคาร เก่า ๆ หลาย หลัง ใน ตัวเมือง ถูก รื้อ ทิ้ง เพื่อ สร้าง หอคอย สูง สํานักงาน และ หา ทาง

ใน ปี 1968 การ ประชุม ครั้ง ที่ สอง ของ CELAM ถูก จัด ขึ้น ใน เมเดลลิน เพื่อ แสดง ตัว เลือก ที่ ดี กว่า สําหรับ คน จน โรง ละคร จูนิน แบบ ดั้งเดิม ที่ เป็น โรง ละคร ซานตา เอเล น่า ได้ ถูก รื้อถอน ออก เพื่อ สร้าง ตึก คอลเทเยอร์ การ อพยพ เข้า สู่ เมเดลิน ครั้ง ใหญ่ ทํา ให้ คน งาน ได้ ขยาย โรง งาน สิ่ง ทอ ออกไป ได้ ทัน สมัย ใน ช่วง เวลา นี้ แต่ ก็ ยัง สร้าง ปัญหา ใหม่ ๆ ให้ กับ เมือง ด้วย การว่างงานสูงขึ้น การขาดบริการสําหรับพื้นที่ยากจน ความรุนแรงในเมืองในหลายเขต และการล่มสลายของความหวังระบบขนส่ง

วันนี้

สายตาของเมเดลินยามค่ําคืน

ตําแหน่งของเมเดลินเป็นเมืองอุตสาหกรรมในแอนติโอเกีย เป็นปัจจัยหลักในการเอาชนะวิกฤติในทศวรรษ 1980 และ 1990 รถ ไฟ ใต้ ดิน เมเดลิน บริการ ขนส่ง เมือง ขนาด ใหญ่ ได้ กลาย มา เป็น ความภาคภูมิใจ ของ เมือง และ จนถึง ตอน นี้ ก็ เป็น สัญญาณ เดียว ของ แผนการ ใหญ่ แห่ง ทศวรรษ 1950 การก่อสร้างนายกเทศมนตรีเมืองเมเดลินแห่งพลาซ่า ศูนย์การประชุมและการแสดงออกของนานาชาติ ได้รับการออกแบบมาเพื่อแสดงให้เห็นเศรษฐกิจโลกาภิวัฒน์ของโคลัมเบียต่อโลก

การกีดกันทางสังคมได้บรรเทาลงเนื่องมาจากการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานด้านการขนส่ง เมโทร ระบบ รถเมล์ สาธารณะ ระบบ ใหม่ กําลัง ถูก วาง แผน โดย สิ่งที่ เรียก ว่า "เมโทร พลัส " ได้ ถูก เปิด ตัว แล้ว และ โกโดลาส เรียก ว่า " เมโทรเคเบิล " ใน ชุมชน บาริโอ ที่ ยากจน ที่สุด นอกจาก นี้ บันได เลื่อน ไฟฟ้า ที่ ยาว 1 , 260 ฟุต ก็ ถูก เปิด ตัว เมื่อ วัน ที่ 26 ธันวาคม 2554 ที่ โคมูนา 13 ซึ่ง เป็น หนึ่ง ใน ย่าน ที่ ยากจน ที่สุด ของ เมเดลลิน ที่ ทํา ให้ มัน เป็น หนึ่ง ใน ย่าน แรก ของ โลก ปัจจุบัน เมเดลิน ได้ รวม ไป ถึง พื้นที่ สําหรับ งาน ศิลปะ บทกวี ละคร การ สร้าง หอสมุด สาธารณะ การ สร้าง สวน นิเวศวิทยา ใหม่ และ การ รวม ไป ถึง ผู้คน ใน เมือง นี้ ใน ด้าน การพัฒนา

คณะบริหารของกรุงเทพฯ ได้ดําเนินนโยบายที่ได้รับการยกย่องจากนักวิจัยที่สถาบันการพัฒนาทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศ โดยช่วยผู้บุกเบิกมติเกี่ยวกับแบบจําลองการพัฒนาเศรษฐกิจของรัฐในวอชิงตันหลังประเทศ

ในปี 2555 เมเดลิน อยู่ใน 200 เมืองทั่วโลก รวมทั้งนครนิวยอร์กและเทลอาวีฟ ได้เสนอชื่อให้เป็นเมืองที่มีนวัตกรรมมากที่สุดแห่งปี เนื่องจากการขนส่งสาธารณะที่ก้าวหน้ามาก โดยมีผู้อยู่อาศัยกว่า 500,000 คนและผู้เยี่ยมชมที่ใช้ระบบรถไฟใต้ดินในแต่ละวัน; โปรแกรมแบ่งจักรยานสาธารณะ สิ่งอํานวยความสะดวกและเครื่องหมายประทับใหม่ ๆ รวมทั้งห้องสมุดเอสปาญาและศูนย์วัฒนธรรมในโมราเวีย บันไดเลื่อนกลางแจ้งขนาดใหญ่ของตึกขนาด 28 ชั้น ทําให้ชาวบ้านใกล้เคียงที่อาศัยอยู่บนเชิงเขาที่สูงชัน 13 ของเมืองสามารถเดินทางลงเนินได้อย่างปลอดภัย และ ระบบ รถ ไฟ ใต้ ดิน ที่ ลด การ ปล่อย ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ของ เมเดลิน ได้ ถึง 175 , 000 ตัน ต่อ ปี เมเดลิน มีอาคารวิจัยที่ใหญ่ที่สุดในโคลัมเบีย เรียกว่า University Research Building (สเปน: Sede de Actiania มหาวิทยาลัย SIU) สถาบันที่รวบรวมกลุ่มวิจัยชั้นนําของมหาวิทยาลัยแอนโตเกีย

ไลท์นิงโอเวอร์เมเดลลิน

เมเดลินมี 16 คูนา (เขต), 5 คอร์ริจิเมนโตส (เมือง) และ 271 บาริโอส (บริเวณใกล้เคียง) พื้นที่มหานครเมเดลินตั้งอยู่ในหุบเขาอาบูราในระดับความสูง 1,500 เมตร (4,900 ฟุต) เหนือระดับน้ําทะเลและแบ่งแยกกันโดยแม่น้ําเมเดลิน (หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า พอร์ซ) ซึ่งไหลไปทางทิศเหนือ ทางเหนือของหุบเขาเป็นเมืองของเบลโล โคปาคาบานา จิราโดตา และบาร์โบซา ทาง ใต้ ของ หุบเขา อีทา กู เอนวิกาโด ซาบาเนตา ลา เอสเทรลลา และ คัลดาส

ภูมิอากาศ

อากาศ ใน เมเดลิน อบอุ่น ตลอด ปี ด้วย อุณหภูมิ ที่ สูง ไม่ มาก นัก ในฐานะเทศบาล เมเดลินมีพื้นที่ 382 กม^.2 (147 ตร.ไมล์) เมเดลินมีพื้นที่ป่าเขตร้อนแบบมีลมทางการค้า (Af) แม้สภาพอากาศเช่นนี้จะหนาวเย็นอย่างน่าสังเกต แต่สภาพอากาศเช่นนี้มีพรมแดนที่ติดกับสภาพอากาศที่ชื้นในแถบที่ราบสูงเขตร้อน (Cfb) และยังมีภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อนอีกด้วย (Awn) เนื่องจากเมเดลินตั้งอยู่ที่ระดับความสูง 1,500 เมตร (4,900 ฟุต) เหนือระดับน้ําทะเล บรรยากาศของเมเดลินไม่ร้อนเท่าเมืองอื่น ๆ ที่ตั้งอยู่บริเวณละติจูดใกล้ศูนย์สูตร เนื่องจากความสูงเหนือระดับน้ําทะเลและสถานที่ที่มีสิทธิพิเศษในทิวเขาอันเดส สภาพอากาศของเมเดลลินในช่วงเวลาดังกล่าว มีลักษณะเฉพาะของภูมิอากาศที่อบอุ่นชื้น มากกว่าของภูมิอากาศเขตร้อน อุณหภูมิเฉลี่ยต่อปีของเมืองคือ 22 °ซ. (72 °ซ.) และเนื่องจากความใกล้เคียงกับเส้นศูนย์สูตร อุณหภูมิของบริเวณนี้จึงผันไปตามปีโดยที่อุณหภูมิไม่คงที่ อุณหภูมิอยู่ในช่วง 15 ถึง 30 °ซ. (59 ถึง 86 °ซ.) เพราะ สภาพ ภูมิ อากาศ ที่ น่า รื่นรมย์ เช่น เดียว กัน ตลอด ปี เมเดลิน จึง ถูก เรียก ว่า "ลา ซิอุด เด ลา อิเทอรา ปริ มาเวรา " หรือ "เมือง แห่ง ฤดู ใบ ไม้ ผลิ " อย่างไรก็ตาม เมื่อเมืองตั้งอยู่ในหุบเขาและเขตหลายแห่งก็ลาดชัน อุณหภูมิก็เย็นลงเล็กน้อยบนภูเขาโดยรอบ

เมืองในจังหวัดเมเดยิน

เม เดลิน เป็น เมือง ที่ ถูก ควบคุม โดย ระบบ ประชาธิปไตย ของ สาธารณรัฐ โปลิแคน ตาม ที่ ระบุ ไว้ ใน รัฐธรรมนูญ โคลัมเบีย ปี ค .ศ . 1991 โดย รัฐบาล แบบ กระจาย ศูนย์ การ ปกครอง ถูก แบ่งปัน โดย นายกเทศมนตรี เมเดลิน และ สภา เทศบาล ทั้ง สอง ได้รับ การ เลือกตั้ง โดย การ ลง คะแนน เสียง ที่ ได้รับ การ ลง คะแนน เทศบาลนี้ประกอบด้วยหน่วยงานทางการ (เลขาธิการ) ซึ่งรวมถึงหน่วยงานด้านความคล่องตัวทางสังคม วัฒนธรรมชุมชนเมือง การพัฒนาสังคม การศึกษา การประเมินและการควบคุม รัฐบาล ทรัพยากรสาธารณะ บริการด้านการจัดการ สิ่งแวดล้อม สตรี และการขนส่ง มีหลายแผนกที่มีอิสระในการปกครองตนเอง ท่าอากาศยานโอลายาเฮอร์เรรา หอสมุดสาธารณะ (บิบลิโอเตกา ปูโบลิกา ปิโลโต) วิทยาลัยแอนติโอเกีย (นายกเทศมนตรีโคเลจิโอ) สถานีพัฒนาเมือง (EDU) สาธารณะ บริการสาธารณะ (EPM) สถานีกีฬาและรีเรเคชัน (INDER) องค์กรเอนเตอร์ไพรส์ของเมเดลิน (เมเดเวลวีเอ็ม) โรงพยาบาลทั่วไปของเมเดลิน บริษัทบริการด้านสุขภาพ "เมโทรซาลูด" สถาบันเทคโนโลยีเมโทรโพลิแทน เดอ เมเดลลิน หน่วยงานบริหารอุทยานแห่งเมเดลลิน (เมโทรปาร์ค) และเมโทรเซกูริแดด

เกาะคอร์เรจิเมียนโทส (เมือง พื้นที่ชนบท) ของเมเดยิน

เทศบาลแบ่งออกเป็นหกเขต: เขต เมือง ที่ ถูก แบ่ง ออก เป็น โคนูนาส 16 (ชุมชน) ชุมชน จะ ถูก แบ่ง ออก เป็น 249 ย่าน ทาง สถิติ เขต ที่ เหลือ อยู่ นอก เขต เมือง จะ มี คอร์ รีจิเมียน โทส ห้า เขต (เมือง)

นอกจากนี้ เทศบาลเมืองเมเดลินยังเป็นเขตมหานครเมเดลิน ซึ่งมีเทศบาลใกล้เคียงสิบแห่ง

เขตพื้นที่

รัฐบาล ของ เมเดลิน ถูก แบ่ง ออก เป็น สาขา ของ ผู้ บริหาร และ ฝ่าย นิติบัญญัติ นายกเทศมนตรีของเมือง (อัลคาลด์) ได้รับเลือกตั้งต่อสาธารณะเป็นระยะเวลาสี่ปี (เช่นเดียวกับประธานาธิบดีและผู้ว่าการรัฐอื่น ๆ ในโคลอมเบีย)

สถานะการพัฒนาท้องถิ่น

ลา อัลปูจารา ได้ตําแหน่งนายกเทศมนตรีของเมืองนี้ และผู้ว่าของ แอนติโอเกีย

อัตราภาษีต่ําหมายถึงนโยบายพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจของคณะบริหารเมืองของเมเดลินได้รับเงินทุนสนับสนุนจากการเป็นเจ้าของบริษัทผู้ผลิตพลังงานหลักคือ Empresas Publicas de Medelin (EPM); 30% ของกําไรของบริษัท ไปที่งบประมาณบริหารของเมืองโดยตรง นอกเหนือจากโครงการโครงสร้างพื้นฐานแล้ว รัฐบาลยังได้พัฒนาโครงการให้เงินสนับสนุนเป็นเงินสดที่เรียกว่า โครงการเมเดลิน โซลิดาเรีย' ซึ่งคล้ายคลึงกับโครงการโบลซา ฟามิเลีย ที่ประสบความสําเร็จสูงของบราซิล และนอกจากนี้เมืองดังกล่าวยังเป็นผู้ดําเนินโครงการ Cultura E อีกด้วย

ตามข้อมูลจากคณะบริหารของกรุงเมเดลิน โซลิดาเรีย แสดงให้เห็นถึงการพัฒนาโครงการแห่งชาติของโคลอมเบียคือ 'Familias en Accion' (ครอบครัวในระหว่างดําเนินการ) การ บริหาร ของ เมือง นี้ มี หน้าที่ รับผิดชอบ ต่อ การ ประสาน งาน กับ โครงการ สังคม อื่น ๆ กว่า 100 โครงการ ภายใต้โครงการ Cultura E รัฐบาลของกรุงนี้ได้จัดตั้งเครือข่ายการสนับสนุนทางธุรกิจที่ได้รับเงินทุนจํานวน 14 แห่งขึ้นแก่สาธารณะ ซึ่งเรียกว่า CEDESO, Centros de Desarrollo Empresarial Zonal) CEDESOs ถูกพบในพื้นที่ที่ยากจนที่สุดของ Medelin และสนับสนุนคนยากจนในการพัฒนาธุรกิจโดยให้บริการสนับสนุนธุรกิจฟรีที่คิดค่าใช้จ่ายและคําแนะนําทางเทคนิค

นอกจากนี้ ในฐานะส่วนหนึ่งของ Cultura E ยังมี Banco de las Oportunidades ที่ให้เงินกู้ระดับจุลภาค (สูงถึง 2,500 ดอลลาร์ ในอัตราดอกเบี้ยที่ถูก 0.91% รายเดือน) สิ่ง นี้ ได้ ช่วย สร้าง โอกาส ที่ เท่าเทียม กัน ได้ มาก ขึ้น สําหรับ ทุกสิ่ง และ ข้าม อุปสรรค สู่ ธุรกิจ สําหรับ ผู้ ประกอบ การ ที่ แย่ ๆ ที่ มี ความ คิด ดี ๆ แต่ ขาด ทุน ทักษะ และ ความสัมพันธ์ ที่ ขาด ไป นอกจาก นี้ ยัง ช่วย พัฒนา เศรษฐกิจ ท้องถิ่น ด้วย ระบบ ไมโคร เอนเตอร์ไพรซ์ ใหม่ ๆ ด้วย

อย่างไรก็ตาม ผู้สมัครรับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีหลายคนสําหรับการเลือกตั้งเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2554 ได้แย้งว่าอัตราดอกเบี้ยของ Banco de las Oportunidades นั้นสูงเกินไป การครบกําหนดไถ่ถอนของเงินนั้นสั้นเกินไป และควรจะมีระยะเวลาผ่อนผันให้ ดังนั้น จึงแนะนําให้ธนาคารเพื่อการพัฒนาธุรกิจขนาดกลางและขนาดเล็ก (SME) แห่งใหม่เป็นการส่งเสริมโครงการ Banco de las Oportunidades

อาชญากรรม

ครั้ง หนึ่ง เมเดลิน เคย เป็น ที่ รู้จัก กัน ใน นาม เมือง ที่ อันตราย ที่สุด ใน โลก ผล ของ สงคราม เมือง ที่ ก่อตั้ง ขึ้น โดย กลุ่ม ยา เสพ ติด ใน ช่วง ปลาย ทศวรรษ 1980 ในฐานะที่เป็นบ้านของเมเดลิน คาร์เทล ที่ได้รับทุนจากพาโบล เอสโกบาร์ เมืองนี้เป็นเหยื่อของการก่อการร้ายที่เกิดจากสงครามระหว่างองค์กรที่นําโดยเอสโคบาร์ และองค์กรที่แข่งขันกันอย่าง "เอล คาร์เทล เดล วาลเล่" อย่างไร ก็ตาม หลัง จาก การ เสีย ชีวิต ของ เอส โกบาร์ อัตรา อาชญากรรม ใน เมือง ได้ ลด ลง อย่างมาก

ตลอด อัตรา อาชญากรรม ใน ทศวรรษ 1990 ที่ เหลือ ยังคง ค่อนข้าง สูง แม้ ว่า จะ ค่อย ๆ ลด ลง จาก ปี ที่ แย่ ที่สุด ในเดือนตุลาคม 2545 ประธานาธิบดีอัลวาโร อูริเบ ได้สั่งให้ทหาร "Operation Orion" ปฏิบัติการดังกล่าวเพื่อปลดกองกําลังในเมืองออกจากประเทศ FARC และ AUC ระหว่างปี 2546 ถึง 2549 การปลดปล่อยกองกําลังในเมืองที่เหลือของ AUC ได้เสร็จสิ้นลง โดยมีทหารติดอาวุธกว่า 3,000 นายที่ยอมสละอาวุธ

อย่างไรก็ตาม หลังจากการสลายตัวของกลุ่มกึ่งทหารหลักแล้ว สมาชิกหลายคนขององค์กรดังกล่าวได้ถูกจัดระเบียบใหม่ให้เป็นกลุ่มอาชญากรที่รู้จักกันในชื่ออากีลัส เนกราส์ ("แบล็คอีเกิลส์") กลุ่มเหล่านี้มีชื่อเสียงโด่งดังในเมเดลิน ที่เรียกร้องให้มีการแบ่งแยกชนชั้นปกครองให้มีอายุน้อยลง และเป็นที่รู้กันว่าแจกใบปลิว ประกาศให้ผู้ค้าบริการชําระบริการทางเพศ ผู้ติดยาเสพติด และผู้ติดสุรา การส่งผู้ร้ายข้ามแดนของนายดอน เบอร์นา ผู้นํากองกําลังกึ่งทหาร ดูเหมือนจะจุดชนวนคลื่นอาชญากรรม ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการสังหาร

ใน ฐานะ ที่ เป็น บ้าน ของ เมเดลิน คาร์เทล ที่ ปลดปล่อย ไป ใน ปัจจุบัน เมือง นี้ เคย เป็น ที่รู้จัก กัน ใน นาม เมือง ที่ มี ความรุนแรง ที่สุด ใน โลก อย่างไรก็ตาม อัตราการฆาตกรรมได้ลดลงจาก 95% และความยากจนข้นแค้นถึง 66% โดยส่วนหนึ่งของนายกเทศมนตรีที่เป็นนวัตกรรมใหม่ ซึ่งวางแผนที่จะผนวกรวมพื้นที่ที่ยากจนที่สุดและย่านที่อยู่อาศัยที่รุนแรงที่สุดเข้ากับใจกลางเมืองในหุบเขาด้านล่าง ขณะ นี้ เมเดลิน ถูก พิจารณา ว่า ปลอดภัย กว่า เมือง ใน สหรัฐ ใน บัลติ มอร์ เซนต์ หลุยส์ ดี ทรอยต์ และ นิว ออร์ลีนส์ ซึ่ง ปรากฏ อยู่ ใน รายการ 50 อันดับ แรก ของ ซีซีเอสพี

มี ความ แตกต่าง กัน อย่างมาก ใน อัตรา อาชญากรรม โดย ละแวก บ้าน โดย ที่ ไม่ มี การ ฆ่า ตัว ใน เอล โป บลาโด ใน บริเวณ ที่ มี การต่อสู้ กัน แบบ เปิด ใน ชาน นอก โดย ทั่วไป อัตรา อาชญากรรม จะ เพิ่ม ขึ้น เรื่อย ๆ ใน ละแวก บ้าน ก็ มา จาก ศูนย์กลาง จาก ปี 2010 และ 2011 ผู้ ฆ่า ตัว ได้ ปฏิเสธ การ ฆ่า ตัว เช่น กับ อาชญากรรม โดย ทั่วไป แต่ ยัง มี อัตรา อาชญากรรม สูง ใน ชุมชน ที่ ยากจน ที่สุด

3 . 2 % ของ ที่ อยู่ ถนน บัญชี สําหรับ 97 เปอร์เซ็นต์ ของ การ ฆ่า ตัว กว่า ครึ่ง หนึ่ง ของ การ เสีย ชีวิต ที่ รุนแรง มี ส่วน เกี่ยวข้อง กับ การ ปะทะ กัน ระหว่าง แก๊ง อาชญากร ใน บาง ส่วน ของ เมือง ในปี 1991 มีการฆาตกรรม 7,273 คน ในอัตรา 266 ต่อ 100,000 คน ใน ปี 2017 ได้ ทรมาน กับ การ ฆาตกรรม 577 ครั้ง ใน อัตรา ที่ 23 ต่อ ผู้ อาศัย 100 , 000 คน ใน เมือง นี้ มี กล้อง รักษา ความปลอดภัย มาก กว่า 1 , 100 ตัว และ ตํารวจ กว่า 7 , 000 คน

สํานักงาน ใหญ่ ของ แบน โคลอม เบีย ธนาคาร พาณิชย์ ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โคลอมเบีย และ เป็น ธนาคาร ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน ลาตินอเมริกา ใน เมเดลิน

เม เดยิน เป็น ศูนย์ เศรษฐกิจ ของ โคลัมเบีย เศรษฐกิจของประเทศนําโดยกลุ่มบุคคลที่มีอํานาจจากภาคเอกชนที่รู้จักกันในนามกลุ่ม Grupo Empresarial Antioquino (Antioquian Enterprises Group) เดิมกลุ่มนี้เคยเป็นที่รู้จักในนามกลุ่มซานดิกาโต แอนติโอเกญโญ (สหภาพแอนติโอเควียน) แต่หลังจากที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นสหภาพแรงงานซึ่งทําให้การเติบโตระหว่างประเทศของกลุ่มหยุดชะงักไปเป็นเวลาหลายปี จึงมีการเลือกชื่ออย่างเป็นทางการใหม่ โดยเดวิด โบจานินี หัวหน้าบริษัทกรูโป ซูร์อเมริกานา (กลุ่มธนาคาร การบริหารจัดการสินทรัพย์และธุรกิจประกันภัย) คาร์ลอส อิกนาซิโอ กัลเลโก แห่งกรูโป นูเตรซา (อุตสาหกรรมอาหาร); โฆเซ่ อัลแบร์โต เวเลซ แห่งเซเมนโตส อาร์กอส (บริษัทซีเมนต์นานาชาติ) และ คาร์ลอส ราอุล เยเปส หัวหน้าของ แบนโคลอมเบีย กลุ่มนี้มีมูลค่าตลาดรวมประมาณ 17,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐและมีพนักงานกว่า 80,000 คน

กลุ่ม นี้ ยัง เข้า ร่วม ใน ภาค อื่น ๆ ของ อุตสาหกรรม เมือง ด้วย และ เป็น ผู้ ค้า ที่ มี ประสิทธิภาพ ใน ตลาด หุ้น โคลัมเบีย เม เดลิน เป็น สํานักงานใหญ่ ของ บริษัท ต่าง ชาติ และ หลาย ๆ บริษัท

ผลิตภัณฑ์หลักทางเศรษฐกิจของเมเดลินคือเหล็ก ผิวหนัง สันติภาพ อาหารและเครื่องดื่ม เกษตรกรรม (จากชนบท) บริการสาธารณะ ผลิตภัณฑ์เคมี เภสัชภัณฑ์ น้ํามันกลั่นและดอกไม้ แฟชั่นเป็นส่วนสําคัญของเศรษฐกิจและวัฒนธรรมของเมือง เม เดลิน เป็น เจ้าภาพ แฟชั่น โชว์ ที่ ใหญ่ ที่สุด ของ ลาตินอเมริกา คอลัม เบียโมดา

เอโรลิเนีย เด แอนติโอเกีย มีสํานักงานใหญ่อยู่ที่สนามบินเอนริเก โอลายา เฮอร์เรรา ในเมเดลิน สายการบินเวสต์แคริบเบียนแอร์เวย์มีสํานักงานใหญ่อยู่ในบริเวณสนามบินโอลายา เฮอร์เรรา ACES Columbia ถูก ส่ง ตัว ไป ที่ เมือง วิวาโคลอมเบีย สายการบินโคลัมเบียราคาต่ํา มีศูนย์กลางที่ท่าอากาศยานไรโอเนโกร

ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ

อดีต สํานักงานใหญ่ ของ บริษัท อาร์กอส กลุ่ม อุตสาหกรรม ซีเมนต์ กลุ่ม แรก ของ โคลอมเบีย

เขต มหานคร เมเดลิน ช่วย 67% ของ ผลิตภัณฑ์ มวลรวม ใน กรม ของ แอนติโอเกีย และ 11% ของ เศรษฐกิจ โคลัมเบีย แอนติโอเกีย เป็น ภูมิภาค ที่ มี เศรษฐกิจ สูงสุด เป็น อันดับ สอง ของ โคลัมเบีย ภายใน ปี 2005 GDP ของ แอนติโอเกีย มี มูลค่า มาก กว่า 14 , 700 , 000 , 000 ดอลลาร์ และ เป็น จังหวัด ที่ ส่ง ออก ใน โคลัมเบีย หุบเขา อบูรา เป็น เศรษฐกิจ ชั้น นํา ของ จังหวัด และ GDP ของ มัน คือ 7 , 800 ล้าน ดอลลาร์ เม เดลิน เป็น ภูมิภาค ที่ มี เศรษฐกิจ ใหญ่ เป็น อันดับ สอง ใน โคลอมเบีย หลัง จาก โบโกตา

รายงานปี พ.ศ. 2548 ของหนังสือพิมพ์อีโคโนมิก โคลัมเบีย รีวิว เกี่ยวกับการส่งออกสินค้าและองค์การความร่วมมือระหว่างประเทศของเมเดลิน ได้สรุปว่า เมเดลลิน อยู่ในระดับเดียวกับจีดีพี ที่ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของประเทศเช่นเดียวกับเมืองปานามาในประเทศปานามา และโฮเซ ซาน เด คอสตาริกา

กระจุกดาวเมเดยิน

เม เดลิน สร้าง คลัสเตอร์ ธุรกิจ ของ โคลัมเบีย กลุ่ม แรก เมือง นี้ เป็น ภูมิภาค ที่ ส่ง ออก สูงสุด ของ ประเทศ โดย มี ธุรกิจ ส่ง ออก 1 , 750 แห่ง ใน เมเดลิน มีการสร้างคลัสเตอร์ขึ้นด้วยการสนับสนุนหอการค้าเมเดลินและสํานักงานบริหารเมืองสําหรับบริษัททั้งสิ้น 21,000 บริษัทที่มีมูลค่าการส่งออกรวม 40% คือ 25% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในภูมิภาค และ 40% ของการจ้างงานในเขตมหานคร กิจกรรมหลักทางเศรษฐกิจของกลุ่มเมเดลิน คลัสเตอร์ (MC) อยู่ในการผลิตกระแสไฟฟ้า สิ่งทอ การออกแบบแฟชั่น การก่อสร้าง การท่องเที่ยว และธุรกิจ เป้าหมาย หนึ่ง ของ กลุ่ม คลัสเตอร์ เมเดลิน คือ การ รวม บริการ ด้าน สุขภาพ องค์กร สําคัญ ใน เศรษฐกิจ ท้องถิ่น

รูตา เอ็น เป็น องค์กร ไม่ แสวงหา ผล กําไร ใน เมเดลิน ซึ่ง ช่วย บริษัท ต่าง ประเทศ ตั้ง สํานักงาน ใน เมเดลิน

การว่างงานและความยากจน

ตามข้อมูลที่เผยแพร่โดยวัดความยากจนของการเงินและภารกิจคุณภาพ (สเปน) มิซิออน ปารา เอล เอมปาลเม เดอ เอมเพลโอ, โปเบรซา อี เดซิกัลแดด, MESEP) ในเดือนพฤศจิกายน 2552 อัตราความยากจนในเมเดลินและพื้นที่มหานครลดลง 22.5% จาก 49.7% เป็น 38.5% ระหว่างช่วงระหว่างปี 25455 ถึง 2 8 เช่น เดียว กัน อัตรา ความยากจน ขั้น สูง ได้ ลด ลง 25 . 2% จาก 12 . 3 % เป็น 9 . 2% ผลลัพธ์ เหล่า นี้ เป็น ไป ตาม ที่ มี การ ครอบคลุม การ บริการ พื้นฐาน ที่ เพิ่ม ขึ้น เช่น ด้าน สุขภาพ การ ศึกษา และ บริการ สาธารณะ ใน เมือง ในปี 2014 อัตราความยากจนลดลงเหลือ 14.7% และความยากจนแสนสาหัสอยู่ที่ 2.8%

อัตรา การ ว่างงาน ใน เมเดลิน และ เขต มหานคร ของ ประเทศ ตาม ที่ เป็น กรณี ของ โคลัมเบีย ได้ ลด ลง ใน ช่วง ทศวรรษ ที่ ผ่าน มา ตามข้อมูลจากกรมสถิติแห่งชาติ (สเปน) การว่างงานสําหรับเมเดลิน และเขตมหานครของจังหวัดเดปาราเมนโต นาซิอองนัล เด เอสตาดิสติกา และประเทศแถบมหานครลดลง 25% จาก 14.1% โดยสูงกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศที่ 13.9% ในปี 2005 ถึง 10.6% สูงกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศ 9.9% ในปี 25558 อย่างไรก็ตาม ตาม ข้อมูล ของ เดน ใน ปี 2557 เมเดลิน ได้ ยืนหยัด เป็น หนึ่ง ใน เมือง ที่ มี ความเหลื่อมล้ํา สูงสุด ของ โคลอมเบีย โดย มี ประสิทธิภาพ ของ กินี ที่ มี ค่า สูง 0 . 506

มี สัญญาณ ของ การพัฒนา เมือง ที่ หนักหนา ใน เมือง เมเดลิน โดยเฉพาะ กับ การ สร้าง ตึก ระฟ้า แบบ ใหม่ เม เดลิน กําลัง ก้าว ข้าม เมือง ใหญ่ ๆ ใน โคลัมเบีย รวม ทั้ง โบโกตา ใน การก่อสร้าง และ เสนอ ให้ มี การ สร้าง อาคาร สูง ใหม่ ๆ ณ ตุลาคม 2559 มีตึกระฟ้า 10 ตึก สูง 410 ตึก 119 ตึก กําลังอยู่ในระหว่างการก่อสร้างในเมเดลิน รวมทั้ง 48 ตึกที่วางแผนไว้ โครงการอื่น ๆ ที่เมืองได้วางแผนไว้คือ ส่วนขยายของระบบรถไฟใต้ดินเมือง สู่ชานเมืองใกล้เคียง เช่น ซาบาเนตา ในระหว่างการก่อสร้าง โครงการใหม่จะเปิดให้ประชาชนเปิดในเร็วๆ นี้

นายเมเดลินได้รับรางวัล "นครแห่งนวัตกรรมแห่งปี" ปี 2556 โดย วอลล์สตรีท เจอร์นัล เมื่อวันที่ 1 มีนาคม หลังจากตีกรุงนิวยอร์กและเทลอาวีฟ

โครงการเมืองที่ครอบคลุม

เมื่อ เซอร์จิโอ ฟาจาร์โด ได้ กลาย มา เป็น นายกเทศมนตรี เมเดลลิน ใน ปี 2004 แผน " เมเดลลิน คํา บัญชา ของ พลเมือง ทั้งหมด " ที่ มี ต่อ เมือง นี้ ถูก ประกาศ ออกมา แกน พื้นฐาน ของ มัน อัน หนึ่ง ถูก เรียก ว่า "สังคมนิยม เรือน สังคม " เป้าหมาย สุดท้าย ของ แบบจําลอง นี้ คือ การ ส่งเสริม สันติภาพ และ ความเสมอภาค ทาง สังคม ผ่าน นโยบาย เมือง เพื่อ ให้ บรรลุ ความ สําเร็จ นี้ ได้ มี การ ให้ ความ สําคัญ กับ พื้นที่ ของ เมือง ที่ มี ปัญหา ทาง สังคม และ เศรษฐกิจ ที่ ใหญ่ กว่า เครื่องมือ หลัก ที่ ใช้ กับ วัตถุ ประสงค์ นี้ คือ การวาง แผน และ พัฒนา โครงการ เมือง ที่จะ เปลี่ยน สภาพ แวดล้อม ทาง กายภาพ โดย ส่งเสริม การเปลี่ยนแปลง ทาง สังคม และ วัฒนธรรม ใน ชุมชน ที่ พวก เขา ถูก นํา ไป ใช้

โครงการดังกล่าวได้รับการระบุและจัดลําดับความสําคัญโดยใช้หลักปฏิบัติหกข้อตามที่ได้อธิบายไว้ใน City Plan โดย Council Medelin:

• ตัว บ่งชี้ ของ การพัฒนา และ คุณภาพ ชีวิต ของ มนุษย์ จะ นํา ทาง การ ลง ทุน สาธารณะ โดย เน้น การ ให้ ความ สําคัญ กับ การ ลง ทุน ครั้ง แรก ใน ความ ต้องการ ที่ มาก ที่สุด
• พื้นที่สาธารณะและโครงสร้างพื้นฐานต้องกลายเป็นกรอบการทํางานที่การศึกษาและวัฒนธรรมได้รับการเพาะปลูกขึ้นในสถานที่แห่งการเผชิญหน้าและการดํารงอยู่
• โครงการในเมืองต้องรวมปัจจัยทางกายภาพ วัฒนธรรม และสังคมเข้าด้วยกัน การพัฒนา ไม่ ใช่ แค่ สถานที่ เท่านั้น แต่ ยัง เป็น การ มี ชีวิต และ ปฏิสัมพันธ์ ระหว่าง คน ใน ชุมชน ด้วย
• ระบบ ขนส่ง มวลชน แบบ บูรณา การ ต้อง ใช้ เป็น แกน จัด ของ ความ เคลื่อนไหว และ โครงการ ต่าง ๆ ใน เมือง โครงการทั้งหมดต้องเชื่อมโยงกับระบบขนส่งหลักโดยตรง
• การ ตัดสินใจ ที่จะ ทํา ให้ เมเดลิน เป็น เมือง ที่ มี การ ศึกษา การศึกษา และ วัฒนธรรม เป็น การ จัด ลําดับ ความ สําคัญ ที่ นํา หน้า โปรแกรม และ โครงการ

ห้องสมุดสเปน อยู่ในชุมชนที่ 1

วัตถุประสงค์ หลัก ของ โครงการ เหล่า นี้ คือ การ ต่อสู้ กับ ความ ไม่ เสมอภาค และ การ แยก ออก ชุมชน ที่ มี ประเด็น ความ ไม่ เสมอภาค และ ความรุนแรง ที่ ใหญ่ ที่สุด ถูก ระบุ ได้ และ มี การ ลง ทุน ที่ สําคัญ อยู่ ใน นั้น ไม่มีวาระก่อนหน้านี้สําหรับลักษณะเฉพาะของการแทรกแซงนี้ ในที่สุดนับตั้งแต่โครงการใช้วิธีการสื่อสารเพื่อกําหนดสิ่งที่ดีที่สุดสําหรับชุมชนกับการมีส่วนร่วมที่ใช้งานอยู่ของสมาชิก ผลลัพธ์ จะ ขึ้น อยู่ กับ สิ่งที่ ชุมชน ตัดสินใจ ที่ ได้รับ การ สนับสนุน โดย การ รวม ความ เชี่ยวชาญ ของ องค์กร ใน เมือง โครงการเหล่านี้จะต้องรวมองค์ประกอบทั้งหมดที่จําเป็นเพื่อส่งเสริมการพัฒนาและจะมีการดําเนินการพร้อมกันเพื่อสร้างความมั่นใจในผลกระทบที่ใหญ่หลวงที่สุด

นอกเหนือไปจากการลงทุนโดยปกติของเมืองในโครงสร้างพื้นฐานสาธารณะและจากแนวทางนี้ในการพัฒนาเมืองแล้ว ยังมีโครงการคอนกรีตหลักอีกสี่โครงการที่จัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยบรรลุวัตถุประสงค์ของสันติภาพและความเสมอภาคทางสังคม โดยยึดหลักตามแนวทางที่เสนอในแผนของเมเดลินซิตี้โดยสภาเมเดลิน

ห้องสมุดและสวนห้องสมุด

ห้องสมุดเลออนเดกรีฟ

"สวนห้องสมุด" (สเปน: ปาร์ ค บิโลเทกา) เป็น คํา แรก ที่ ใช้ ใน เมเดลิน สําหรับ ความ ซับซ้อน เมือง ที่ ถูก สร้าง ขึ้น โดย การ รวม ตึก ห้องสมุด กับ พื้นที่ สีเขียว รอบ ๆ มากมาย เพื่อ การ ใช้ ใน สาธารณะ สวน สาธารณะ ใน ห้องสมุด เหล่า นี้ ตั้ง อยู่ ใน เขต รอบ ๆ เมือง ใน การ กล่าว ถึง ความ ต้องการ ของ วัฒนธรรม และ การ ศึกษา และ บริการ สาธารณะ ที่ มี ความอุดมสมบูรณ์ น้อย ลง การพัฒนาสารประกอบและโรงเรียนเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรม โครงการ นี้ ยัง มี เป้าหมาย ที่จะ สร้าง ความ เป็น กลาง ภายใน บริเวณ ที่ มี เชื้อ ที่ ช่วย รวบรวม และ ให้ ข้อมูล เฉพาะ ตัว ที่ ชัดเจน กับ ชุมชน โดยจะจัดหาเครือข่ายศูนย์กิจกรรมต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมการศึกษา วัฒนธรรม กีฬา และสันทนาการ

แผน แรก ใน ปี 2009 ได้ สร้าง ห้องสมุด ห้า แห่ง ที่ มี สวน สาธารณะ ที่ เชื่อมต่อ กัน เพื่อ ให้ บริการ ชุมชน ที่ ไม่ มี สิทธิ์ ใด ๆ การพัฒนาการนี้รวมถึง บิบลิโอเตกา ปาร์เก้ เอสปาญา ที่ออกแบบโดย ฌันคาร์โล มาซซันติ ซึ่ง ถูก ตั้ง ชื่อ ตาม สเปน ซึ่ง ช่วย ให้ ทุน สร้าง อาคาร หลัง หนึ่ง สถาปัตยกรรมของห้องสมุดอื่น ๆ ที่เพิ่มเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรม ได้แก่ ริคาร์โด ลา รอตตา คาบาเลโร และฮิโรชิ ไนโต ห้องสมุดอีกสี่ไลบรารีที่เพิ่มเข้ามาคือ เลออน เดอ กรีฟ (หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ลาเดรา ลิบรารี ปาร์ค), สวนห้องสมุดซานฮาเวียร์, สวนเบธเลเฮม และสวนห้องสมุดลาควินทานา

หลัง จาก โปรแกรม เริ่มต้น ปี 2009 มี ห้า ไลบรารี ที่ เพิ่ม เข้าไป ใน แผน สําหรับ ปี 2011 ห้องสมุดพวกนี้คือ สวนหอสมุด Doce de Octobre สําหรับโคนูนาส 5 และ 6 โนโรซิเด สวนหอสมุดลาสเอสตาเนีย สําหรับคูนัส 8, 9, และเซ็นทรอเรียนทัล ห้องสมุดปาร์ก บิบลิโอเตกา กัวยาบาล สําหรับโคมูนา 15 และ ซูโรซิเด; Parque Biblioteca San Cristobal] สําหรับ Corregimiento และ Occide และ Parque Biblioteca San Antonio de Prado สําหรับ Corregimiento และ Sur

หอสมุดประชาชน EPM

แนวคิดของ "สวนสนุกห้องสมุด" เป็นต้นแบบสําหรับพื้นที่ห้องสมุดในประเทศอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สวนสาธารณะห้องสมุดแมนกูอินโฮส ในริโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล

เครือข่ายห้องสมุดเมโทรโพลิทัน เป็นชุดของไลบรารีที่เชื่อมโยงเข้าด้วยกันเพื่อแบ่งปันทรัพยากร ความพยายาม ความรู้ และประสบการณ์ในการปรับปรุงสภาพแวดล้อมทางการศึกษาและวัฒนธรรมของชุมชน เครือข่าย ประกอบ ด้วย หอสมุด มาก กว่า 100 ห้อง , 29 ห้อง ซึ่ง อยู่ ใน เมเดลิน เครือข่ายห้องสมุดรวมสวนห้องสมุดของเมเดลินทั้งหมด รวมทั้งห้องสมุดประจําภูมิภาคอื่นๆ เช่น ห้องสมุดสาธารณะและห้องสมุด EPM

เครือข่ายห้องสมุดเป็นโครงการที่สร้างขึ้นเป็นข้อตกลงมหานครในปี 2548 โดยขอบคุณความร่วมมือระหว่างจักรพรรดิเอมเพรสา ปูบลิกา เดอ เมเดลิน ซึ่งเป็นมูลนิธิ EPM นายกเทศมนตรีเมเดลิน และห้องสมุดสาธารณะนักบิน ใน ปี 2009 เครือข่าย ห้องสมุด ได้รับ รางวัล "การ เข้า ถึง การ เรียนรู้ " จาก มูลนิธิบิล และ เมลินดา เกตส์ ซึ่ง ประกอบ ด้วย เงิน 1 ล้าน ดอลลาร์ สําหรับ มูลนิธิ EPM และ เครือข่าย ห้องสมุด

ไลบรารีเพิ่มเติมที่อยู่นอกเครือข่ายนี้ประกอบด้วยไลบรารีส่วนตัว ไลบรารีสาธารณะ และไลบรารีมหาวิทยาลัยอื่นๆ อีกหลายไลบรารี

สถาปัตยกรรม

จุดศูนย์สะพาน ตกแต่งด้วยพลัมบ์บ็อบ เป็นสัญลักษณ์ของใจกลางเมือง

ในปี พ.ศ. 2556 เมเดลินได้รับรางวัลเวโรนิกา รัดจ์ กรีน ไพรซ์ ใน เออร์เบินดีไซน์ ซึ่งได้รับจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด สืบเนื่องจาก PUI อินทิกรัล เออร์เบิน ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งออกแบบและนํามาใช้โดยบริษัท Development Corporation Urbano เม เดลิน เก็บ สถาปัตยกรรม อาณานิคม น้อย มาก จาก ศตวรรษ ที่ 19 แม้ว่าหุบเขาอาบูราจะเป็นจุดด่วนสําคัญทางการเกษตรและปศุสัตว์ในสมัยอาณานิคมของพวกเขา แต่ความมั่งคั่งสัมพัทธ์ของพวกเขาไม่ได้แสดงให้เห็นในสถาปัตยกรรมของชุมชนและศาสนาที่โดดเด่นและเป็นอยู่ ตุนจา โปปายัน และโบโกตา สิ่ง นี้ สามารถ อธิบาย ได้ ด้วย ความ จริง ที่ ว่า ประชากร เมเดลิน ไม่ได้ เป็น ศูนย์ บริหาร การเมือง และ เป็น สถานที่ ที่ แยก ทาง ภูมิศาสตร์ ซึ่ง ชน ชั้นนํา ได้ ลง ทุน ไป กับ การพัฒนา สถาปัตยกรรม เชิง อนุสรณ์ จาก การ สิ้นสุด ของ อาณานิคม ยังคง อยู่ แต่ ด้วย การเปลี่ยนแปลง หลาย ๆ อย่าง โบสถ์ แคนเดลาเรีย และ โบสถ์ แห่ง เวราครุส

โบสถ์ แห่ง เวราครุส ยังคง อยู่ แต่ ก็ ยัง มี การ เปลี่ยนแปลง อีก มาก จาก ยุค อาณานิคม ที่ สิ้นสุด ลง

สถาปัตยกรรม ที่ ผลิต ใน โคลอมเบีย ระหว่าง ปี 1850 ถึง 1930 เรียก ว่า "รีพับลิกัน " การ ใช้ อิฐ และ การ ใช้ รูปแบบ ประวัติศาสตร์ ยุโรป เป็น ความ แปลกใหม่ เอนริเก้ เฮาส์เลอร์ ออกแบบสะพานกัวยากิลในปี 1879 แต่ นัก ออก แบบ คาร์ลอส คาร์เร สถาปนิก ชาว ฝรั่งเศส ที่ เป็น หัวหน้า สถาปัตยกรรม ใน ศตวรรษ ที่ 19 ของ สาธารณรัฐ ใน เมเดลิน Carre มาที่เมืองในปี 2522 และได้รับการว่าจ้างให้ออกแบบและสร้างอาคารสถานที่ท่องเที่ยวใหม่ รวมทั้งอาคารเชิงพาณิชย์และที่พักอาศัยให้หลายแห่งสําหรับส่วนต่างๆ ของเมือง โดยเฉพาะย่านกัวยากิลแห่งใหม่ มหาวิหารเมโทรโพลิตัน เสร็จสิ้นในปี 1931; นอกจาก นี้ ยัง มี อาคาร ของ ผู้ จด จํา วาสเควซ และ คาร์เร ซึ่ง อยู่ ถัด จาก อาคาร พลาซา ซิสเนโร สถานี รถไฟ เมเดลิน แอนติโอเกีย เป็น ผล งาน ของ เอนริเก โอลาร์เต ซึ่ง เป็น ผล งาน ที่ ทํา ให้ การ รวม ตัว กัน ของ เมือง ใน เขต กัวยากิล สมบูรณ์ ใน สถาปัตยกรรม รีพับลิกัน ยุค 20 ได้ ถึง ระยะ สูงสุด ในช่วงเวลานี้เป็นทําเนียบประธานาธิบดี (ปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์ของแอนติโอเกีย) ในปี 2521 พระราชวังแห่งชาติและพระราชวังของคณะราชการ (ปัจจุบันเป็นวังวัฒนธรรม) ระหว่างปี 2548 ถึง 2561 ผล งาน สอง ชิ้น หลัง นี้ ถูก ออก แบบ โดย สถาปนิก ชาว เบลเยียม อกุสติน กูวาทส์ ทั้ง สอง ได้รับ แรงบันดาลใจ จาก ชาว เบลเยียม สมัย ใหม่ มัน ได้ ใช้ วิธี แบบ โรมาเนส ค และ กอทิก ตาม ลําดับ งาน อื่น ๆ ใน กูวาต คือ โบสถ์ แห่ง พระ หฤทัย (ภาค กวายากิล) โบสถ์ แห่ง ซาน อิกนาซิโอ ใน บรรดา คน อื่น ๆ ช่วงที่สามได้เน้นให้เห็นถึงการก่อสร้างในบริเวณนั้นของปราโดบริเวณดังกล่าว โดยเป็นบ้านอียิปต์และเป็นคฤหาสน์ของเทโตร ปราโดในปัจจุบัน

สวนสาธารณะ

สวนสาธารณะใหญ่ในเมือง มี Berrio Park อยู่ใจกลางเมือง โบลิวาร์ พาร์ค อยู่ทางเหนืออีกหน่อย และล้อมกรอบไว้ที่มหาวิหารเมโทรโพลิทัน และพื้นที่อื่น ๆ ในบริเวณที่อยู่อาศัยมากขึ้นเช่น สวนสาธารณะเบธเลเฮม อุทยานเอลโปบลาโด และอุทยานลอเรเลส สวน สาธารณะ สมัย ใหม่ หลาย แห่ง มี ความสามารถ ใน การ โต้ตอบ และ มี การ รับ สัญญาณ ที่ ดี จาก คน เพราะ ว่า พวก เขา ไม่ ใช่ แค่ สถาน ที่ สันทนาการ เท่านั้น แต่ ยัง เป็น ที่ ๆ มี การ ศึกษา ด้วย ซึ่งรวมถึงสวนตีนเปล่า, สวนวิชิส, สวนสํารวจ และสวนสาธารณะเบเซนเทนเนียล (ซึ่งเพิ่งเปิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เพื่อทําเครื่องหมายว่าศูนย์กลางของโคลอมเบีย)

หนึ่งในสถานที่ที่ถูกเยี่ยมเยือนมากที่สุดคือ สวนสาธารณะอาร์เวโคทัวร์ ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 20,000 เฮคตาร์ ครอบคลุมพื้นที่เกือบทั้งหมดของหมู่บ้านซานตาเอเลน่า และครอบคลุมพื้นที่ระหว่างเมืองเบลโล โคปาคาบานา และเอนวิกาโด ใน ทาง เดิน ทะเล สาบ ป่า และ ลําธาร ของ มัน เรา สามารถ ฝึก กีฬา และ กิจกรรม ต่าง ๆ ได้ เช่น การ เดินทาง การ ขี่ จักรยาน การ ตั้ง ค่าย ประมง ว่ายน้ํา การ ล่อง เรือ ขี่ ม้า การ ท่องเที่ยว และ การ พิกษ์ ตําแหน่ง ของ มัน บน เมเดลิน เป็น ภูมิทัศน์ ของ ธรรมชาติ ที่ มอง ข้าม เมือง ทั้ง เมือง

เมืองดังกล่าวล้อมรอบไปด้วยภูเขาเจ็ดแห่งที่ล้อมรอบด้วยภูเขาเจ็ดแห่งซึ่งเป็นมุมมองตามธรรมชาติของเมืองนี้ และเป็นสถานที่สําหรับการพักผ่อนหย่อนใจ สนุกสนาน การวิจัย กีฬา วัฒนธรรม การศึกษา และการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ภูเขา คือ เอล โวลาดอร์ ลา อาโซมาเดรา นูทิบารา แพน เดอ อาซูคาร์ เอล ซัลวาดอร์ เอล ปิคาโช และ ซานโต โดมิงโก ในพื้นที่สาธารณะตามธรรมชาติเหล่านี้ เราสามารถพบภาพมุมมอง ถนนในช่วงก่อนประวัติศาสตร์ สัญลักษณ์ทางศาสนา วัฒนธรรม และประเพณีของแอนติโอเควียน การชมนก การถือครองนก ที่เป็นสมุนไพรที่สมบูรณ์ที่สุดที่มีชีวิตอยู่ในหุบเขาอาบูรา และซากของผู้เพาะปลูกชาวเมเดลินในพื้นที่อื่น ๆ

สวน สาธารณะ อื่น ๆ ใน เมือง นี้ ประกอบ ไป ด้วย นอร์ท พาร์ค และ ฮวน พาโบล II พาร์ค สวน สัตว์ ซานตาเฟ่ ที่ ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 1960 มี สัตว์ ประมาณ 1 , 000 ชนิด จาก เอเชีย แอฟริกา และ อเมริกา

• 

  วิชส์พาร์ก

• บอเตอโรพลาซ่า

• 

  ภาษาปาร์ก

• 

  สวนโบลิวาร์

• สวนพุทธเนียม

พลาซัสและพลาซูเอลา

• พลาซา ซิสเนอรอส: อยู่ระหว่างห้องสมุด EPM กับตึกวาสเควซกับตึกคาร์เร มันมีป่าของเสาแสงสูง 24 เมตร (79 ฟุต) มีเสา 300 เสาพร้อมด้วยเครื่องสะท้อน 2100 เสา (7 ต่อหอคอย) และชั้น 170 ตะเกียง องค์ ประกอบ เหล่า นี้ ผสม กัน ไป กับ ต้น ไผ่ และ แหล่ง น้ํา มัน เป็น ป่า ประดิษฐ์ ชนิด หนึ่ง มี พื้นที่ เปิด สําหรับ การ เผชิญ หน้า และ ฝูง ชน ขนาด ใหญ่
• โบเทโรพลาซ่า: เปิดตัวในปี 2002 อยู่หน้าห้องโถงหลัก ของพิพิธภัณฑ์แอนโตเกีย มี 7,000 m² (75,347 ตารางฟุต) ซึ่งแสดงให้เห็นถึงประติมากรรม 23 ชิ้นโดยเฟอร์นานโด โบเทโร นอกจากได้รับรางวัลแล้ว ยังได้มอบเอกสารแห่งชาติและสถาปัตยกรรมอเมริกัน (ดาน่า) ของอาร์เจนตินาและได้มอบให้ในฐานะผู้ได้รับรางวัล อัตติลา เมเดลิน นายกเทศมนตรีของเมเดลิน และนายคอนราด บรูนเนอร์ อดีตผู้อํานวยการกระทรวงวัฒนธรรมระดับมรดก เมื่อพิจารณาว่าพวกเขารับผิดชอบโดยตรงต่อการทุบทําลายปาซาเย ซูเคร ในเมเดลิน
• เซอา เพลซูเอล่า: วันที่ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 และยังคงมีบ้านบางหลังที่มีสถาปัตยกรรมดั้งเดิม เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า จัตุรัสของฟรานซิสโก อันโตนิโอ เซอา ใน ปี 1932 เมื่อ ประติมากร มาร์โค โทบอน เมเจีย ได้ พัฒนา ประติมากรรม ของ ฟรานซิสโก แอนโตนิโอ เซอา ไม่ จนกว่า ช่วง ต้น ทศวรรษ 1950 จะ มี คุณลักษณะ ใหม่ ๆ

พลาซา ซิสเนโรส

• จัตุรัสเสรี: ซึ่งตั้งอยู่ในจังหวัดลาอัลปูจารา กําลังก่อสร้างอยู่และจะมีพื้นที่ 70,000 ม.² (753,474 ตร.ฟุต) และจะมีหน่วยงานของรัฐและเอกชนเข้าร่วมด้วย มันถูกออกแบบให้เป็นที่สาธารณะ พลาซา เปิดเพื่อพักผ่อน มัน จะ เป็น ศูนย์กลาง ของการ บรรจบ กัน และ การ ประสาน งาน ของ กิจกรรม หลัก ๆ กับ การ ไหล ของ คน เดิน ถนน ที่ พัฒนา ขึ้น ใน ภาค บริหาร และ วัฒนธรรม ของ เมือง
• พลาซูเอล่า นูทิบาร่า: ประวัติศาสตร์และตัวแทนของเมือง สภาพแวดล้อมของมันตั้งอยู่เป็นอาคารโบราณ ซึ่งมีชื่ออยู่ว่าเป็นมรดกของเมืองนี้ วังแห่งวัฒนธรรมหนึ่งในสถาปัตยกรรมที่มีคุณค่าที่สุด ที่นั่งโบราณของรัฐบาลแอนติโอเกีย และโรงแรมนูบิรา มัน ก็ ยัง อยู่ ที่ แหล่ง กําเนิด ของ คาซิ ค นู ทิบารา ผล งาน ของ อาจารย์เปโดร เนล โกเมซ มันอยู่ใกล้ๆพลาซ่า โบเทโร
• เพลซูเอล่า ซาน อิกนาซิโอ: สถานที่ดั้งเดิมของเมืองซึ่งตั้งอยู่บนอาคารที่มีประวัติศาสตร์เป็นปีกด้านตะวันออกของอาคารสํานักงานใหญ่แห่งซานฟรานซิสโกเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยแอนติโอเกีย โบสถ์ ซาน อิกนาซิโอ เป็น อัญมณี แห่ง บาโรค และ นีโอคลาสสิค คลอสสเตอร์ ซาน อิกนาซิโอ หรือ รีพับลิกัน และ นอก สาย พร้อม กับ ธาตุ กอทิก ใน ตึก ใน จตุรัส นี้ คือ รูป ปั้น ของ นายพลฟรานซิสโก เดอ เปา ลา ซาน แดร์ รูป หน้าอก ของ มาร์เซเลียโน เวเลซ และ อนุสาวรีย์ แห่ง ศตวรรษ แห่ง มหาวิทยาลัย แอนติ โอเกีย
• เพลซูเอล่า เดอ ลา เวราครุส: นี่ คือ โบสถ์ ของ ลา เวราครุซ ที่ ให้ ชื่อ กับ เพลซูเอลา มันมีน้ําพุทองแดงและอนุสาวรีย์หินอ่อน เป็นเครื่องบรรณาการสําหรับวีรบุรุษแห่งอิสรภาพ อาตานาซิโอ จิราร์ดอท

โรงพยาบาล ปาโบล โทบอน อุริเบะ เป็นโรงพยาบาลอันดับต้น ๆ ในเมือง

เม เดลิน เป็น เมือง ที่ มี การ วิจัย ชั้น นํา ใน ด้าน การแพทย์ ใน โคลอมเบีย เป็น ผู้ นํา ใน การผ่าตัด ขั้น สูง ใน ประเทศ และ ลาตินอเมริกา ศูนย์การแพทย์และทันตกรรมในเมเดลินได้กลายมาเป็นผู้บุกเบิกในการให้บริการคุณภาพสูงในด้านการแพทย์หลายแห่ง โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยซานวิเซนเต เดอ พอล โรงพยาบาลปาโบล โทบอน อูริเบ และซานตามาเรียผู้ตรวจรักษาพยาบาล ได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้บุกเบิกระดับชาติและระดับนานาชาติในการปลูกถ่ายอวัยวะ

นิตยสาร อเมริกา อีโคโนมิอา ได้ จัด อันดับ ใน เมเดลลิน ให้ มี โรงพยาบาล 100 แห่ง และ คลินิก ใน ลาตินอเมริกา อยู่ ใน อันดับ 8 แห่ง โรงพยาบาลปาโบล โทบอน อุริเบะ ซึ่งอยู่ในอันดับที่เจ็ดของโรงพยาบาลแห่งนี้อยู่อันดับที่เจ็ดในปี 2557 โรงพยาบาลปาโบล โทบอน อูริเบ ไม่แสวงหาผลกําไรและเป็นส่วนตัว

ศูนย์สุขภาพพิเศษอย่างโรงพยาบาลแห่ง San Vicente Foundation เป็นที่รู้จักในประเภทเงินของใบรับรอง LED นี่ เป็น โรงพยาบาล แห่ง เดียว ที่ อยู่ นอก สหรัฐอเมริกา เพื่อ ได้รับ ใบ รับรอง นี้

หนึ่งในมหาวิทยาลัยที่ได้รับการยอมรับมากที่สุด ซึ่งมีงานวิจัยที่สําคัญด้านการแพทย์คือมหาวิทยาลัยแอนติโอเกีย มหาวิทยาลัย CES และมหาวิทยาลัยยูพีบี

มลพิษทางอากาศเป็นสาเหตุให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 7,000 รายในปี 2559 ในเมืองและแสดงให้เห็นถึงต้นทุนทางการเงินที่สําคัญอันเนื่องมาจากการรักษาโรคทางเดินหายใจ

โรงเรียนวิศวกรรม มหาวิทยาลัยแห่งชาติโคลัมเบีย

เม เดลิน ยัง เป็น บ้าน ของ มหาวิทยาลัย กว่า 30 แห่ง หนึ่งในมหาวิทยาลัยสาธารณะที่สําคัญที่สุดคือ:

ห้องสมุดกลางของมหาวิทยาลัยโบลิบาร์

นอกจากนี้ยังมีศูนย์เทคโนโลยีที่สําคัญ เช่น สถาบันเทคโนโลยีมหานคร (ITM) เจมี อิซาซา คาดาวิด และสถาบันเทคโนโลยีแอนติโอเกีย

ในช่วง ทศวรรษ ที่ ผ่าน มา การ บริหาร ของ เมือง ได้ เน้น ไป ที่ การ ศึกษา ของ ประชาชน สร้าง โรง เรียน และ หอสมุด ใน พื้นที่ ยากจน โรงเรียนเอกชนและวิทยาลัยมีประเพณีที่ยาวนานในเมือง หลายคนดําเนินการโดยโบสถ์คาทอลิก องค์กรเอกชน และสถาบันต่างประเทศ ส่วนหนึ่งได้แก่ กิมนาซิโอ อินเตอร์นาซิโอ เดอ เมเดลิน โรงเรียนโคลัมบัส (โรงเรียนที่ได้รับการอนุมัติโดยซาคสในเมือง) โรงเรียนเทโอโดโร เฮิร์ทซ์ เซนต์อิกเนเชียส โลโยลา, โคเลจิโอ คาเลคาซานซิโอ, โคเลจิโอโคลัมโบ บริทานิสโคู, โรงเรียนเอลมาซาโก นาซิโอ โลสปินาเรส, กิมนาซิโอ โลส อัลกาซาเรส, ซานโฮเซ เด ลา ซาลเล, อินสติโต จอร์เก โรเบลโด, โรงเรียนเทคนิคเซียน เปโดร จูสโต เบร์ริโอ, โคเลจิโอ คัมเบรส, โคเลจิโอ ซาน มาร์กอส, ลิเอาซาร์ เอเรรา และโรงเรียนเซลซูเอส

องค์กรพัฒนาเอกชนและองค์กรทางการจํานวนมากสนับสนุนการพัฒนาเด็กและเยาวชนจากชุมชนยากจน ซิวดัด ดอน บอสโค สนใจ เด็ก ข้าง ถนน การ เป็น กรด ของ เมือง นี้ นํา องค์กร ต่าง ๆ มา สู่ พื้นที่ ที่ ยากจน ที่สุด เพื่อ ทํา งาน กับ เยาวชน ที่ เกี่ยวข้อง กับ ความรุนแรง ใน เมือง เพื่อ ที่จะ พัฒนา โอกาส ของ พวกเขา นอกจากนี้ ยังมีสถาบันต่าง ๆ ทั้งในท้องถิ่นและภาคเอกชนอีกด้วย

การขนส่งทางอากาศ

ท่าอากาศยานนานาชาติโฮเซ มาเรีย กอร์โดบา

เมเดลินมีสนามบิน Olaya Herrea Airport (EOH) อยู่สองแห่ง และโฮเซ มาเรีย กอร์โดบา (MDE) ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองริโอเนโกร 29 กิโลเมตร (18 ไมล์) ทางตะวันออกของเมืองเมเดลิน ในปี 2555 เส้นทางการบินภายในประเทศที่พลุกพล่านที่สุดนั้นอยู่ระหว่างท่าอากาศยานโฮเซ มาเรีย คอร์โดวา และโบโกตา ในขณะที่เส้นทางเดินเรือระหว่างประเทศที่พลุกพล่านที่สุดอยู่ระหว่างท่าอากาศยาน โจเซ มาเรีย คอร์โดวา และเมืองปานามา

ท่าอากาศยานโฮเซ มาเรีย คอร์โดวา ได้รับเที่ยวบินระหว่างประเทศจากสายการบินที่สําคัญอย่างเอโรเม็กซิโก อเมริกันแอร์ไลน์ อาเวียงก้า ไอบีเรีย เจ็ทบลู แอร์ยูโรปา และสายการบินสินค้า เช่น เฟด เอ็กซ์ เอ็กซ์เพรส ซึ่งทําให้เมืองนี้สามารถเข้าถึงได้จากหลายภูมิภาคของอเมริกา ทั้งผู้โดยสารและผู้ขนส่งสินค้า อาเบียงกา เรือบรรทุกเครื่องบินลําหนึ่งของโคลอมเบีย ก็มีกิจกรรมสําคัญที่ท่าอากาศยานแห่งนี้เช่นกัน ท่าอากาศยานแห่งนี้มีเที่ยวบินตรงไปยังจุดหมายสําคัญระหว่างประเทศ เช่น ไลมา ควิโต เม็กซิโกซิตี้ มาดริด ไมอามี่ และนิวยอร์คซิตี้

การขนส่งทางบก

เมเดลินมี 2 สถานี คมนาคม ส่ง ทาง เดิน ขนส่ง ทาง เหนือ และ ท่า เรือ ขนส่ง ทาง ใต้ ระบบขนส่งสาธารณะของเมืองนี้ประกอบด้วยรถประจําทางดีเซล รถแทกซิส รถรางและรถไฟในเมืองที่เรียกว่า รถไฟใต้ดินเมเดลิน ระบบรถไฟใต้ดินแห่งเดียวในโคลัมเบีย

เมเดลิน เมโทร คือ ระบบ รถไฟ ใต้ ดิน แห่ง เดียว ใน โคลอมเบีย

เมโทรเชื่อมต่อเมือง กับพื้นที่ส่วนใหญ่ของเมือง มี 5 บรรทัด สาย A จาก Niqia ไป ยัง La Estrella (จาก เหนือ ไป ใต้) ขณะที่สาย B จาก San Antonio ไป ยัง San Javier (ตัวเมือง ไป ตะวันตก) นอกจาก นี้ สาย เค และ ไลน์ เจ ซึ่ง เป็น รถ เคเบิล ทาง อากาศ ที่ รู้จัก กัน ใน ท้องถิ่น ว่า เมทรอค ได้ ให้ บริการ พื้นที่ ที่ ยาก ลําบาก ทาง ภูมิศาสตร์ ที่ หดหู่ และ อยู่ ใน สภาพ ที่ ยาก สายเคเริ่มที่สถานีอาเซเวโด บนสายเอ และยังคงขึ้นสูง จบที่ซานโตโดมิงโก ซาวิโอ สาย เจ เริ่มต้น ที่ สถานี ซาน ฮาเวียร์ บน สาย บี และ ยังคง ขึ้น สู่ ลา ออโรร่า แนว L ไม่ได้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ ชุมชน แต่ เป็น เส้นทาง ท่องเที่ยว ที่ เชื่อมโยง กับ อาร์วี่ พาร์ค และ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ โครงการ ทาง สังคม ที่จะ นํา สิ่ง ที่ กลับ มา ซึม และ ธรรมชาติ ให้ กับ มวลชน โคลัมเบียได้ กลายเป็น ผู้ ใช้ บริการ ขนส่ง ที่ ใช้ ใน ลาติน อเมริกา ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน ประเทศ

อุโมงค์ตะวันตก อุโมงค์ที่ยาวที่สุด และทันสมัยที่สุดของลาตินอเมริกา

ในปี 2549 การก่อสร้างได้เริ่มขึ้นที่เมโทรพลูส รถโดยสารประจําทางด่วนที่มีถนนเฉพาะแห่งหนึ่ง เช่น ทรานส์มิเลนิโอ ของโบโกตา เพื่อให้รถโดยสารแล่นได้เร็วขึ้น บรรทัดแรกเปิดขึ้นสองปีหลังจากที่วางแผนไว้ในปี 2554 และเปิดขึ้นสองครั้งในปี 2556 ขา แรก คือ Troncal Medelin ซึ่ง เป็น ขา จาก Universidad de Medelin ทาง ตะวัน ตก ไป ยัง Aranjuez ทาง ตะวันออก เฉียง เหนือ ของ เมือง ดาว ฤกษ์ จะ ช่วย ลด มลพิษ และ การจราจร ของ เมือง ให้ เหลือ รถเมล์ เก่า ๆ ที่จะ ถูก นํา ออกไป ใช้ งาน ขณะ ที่ รถเมล์ ใหม่ จะ ทํา งาน กับ ก๊าซ ธรรมชาติ

เมเดลิน อยู่ที่สถานีซานโต โดมิงโก ซาวิโอ

เนื่องจากโครงการด้านการขนส่งที่ยั่งยืน ทําให้เมืองนี้ได้รับ รวมทั้งซานฟรานซิสโกเองเป็นรางวัลการขนส่งที่ยั่งยืน ปี 2555 ซึ่งได้รับจากสถาบันเพื่อการขนส่งและการพัฒนานโยบาย นายโฮลเกอร์ ดัลก์มันน์ ผู้อํานวยการ EMBARQ กล่าวว่า "เมเดลินเป็นผู้บุกเบิกการใช้รถเคเบิลเป็นทางเลือกในการขนส่งสําหรับผู้โดยสารที่ขาดรายได้ต่ําในพื้นที่ฮิลลี โดยเคลื่อนย้ายผู้โดยสารจํานวน 3,000 คนต่อชั่วโมงต่อทิศทาง ความก้าวหน้าที่แท้จริงที่กําลังได้รับการจําลองใน คารากัสและริโอเดจาเนโร

รถราง ถูก ส่ง กลับ ใน เมเดลลิน ใน ปี 2015 หลัง จาก ที่ ขาด งาน 64 ปี

อุโมงค์ที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโคลัมเบียและลาตินอเมริกา คืออุโมงค์ทางตะวันตกที่มีชื่อว่าอุโมงค์ เฟอร์นานโด โกเมซ มาร์ติเนซ ตั้งอยู่ระหว่างเมเดลินและซานตาเฟ เด แอนติโอเกีย โดยมีความยาว 4.6 กม. (3 มิลลิ) และมีเทคโนโลยีความปลอดภัยและการบริการสําหรับผู้ใช้ มัน ถูก เปิด ตัว เมื่อ วัน ที่ 20 มกราคม 2006

ใน ตอน แรก รถ ราง ใน เมเดลิน เป็น ระบบ ขนส่ง ที่ สําคัญ ที่สุด จนถึง ปี 1950 แต่ หลัง จาก นั้น ประชากร ที่ เพิ่ม ขึ้น อย่างรวดเร็ว และ จํานวน รถยนต์ ที่ บังคับ ให้ ปิด รถ ใน ปี 1951 อย่างไรก็ตาม กว่า 60 ปีต่อมา ระบบทรานสลอร์ระบบใหม่ ("รถราง" ที่เหนื่อยยาง) ซึ่งก็คือ รถรางไออาคูโช ซึ่งเป็น "รถราง" รุ่นแรกในโคลอมเบีย เปิดตั้งเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2558 ซึ่งประกอบเข้ากับระบบรถไฟใต้ดินและเครือข่ายบัสท้องถิ่น

สถิติการขนส่งสาธารณะ

เวลา โดย เฉลี่ย ที่ คน ใช้จ่าย ไป กับ ระบบ ขนส่ง สาธารณะ ใน เมเดลิน ยก ตัวอย่างเช่น ไป และ จาก ที่ ทํา งาน ใน วัน ทํา งาน คือ 66 นาที 12% ของนักขี่รถขนส่งสาธารณะ ขี่มากกว่า 2 ชั่วโมงทุกวัน เวลาโดยเฉลี่ยที่คนจะรอการขนส่งสาธารณะจะถึงสถานีปลายทาง คือ 11 นาที ขณะที่ 14.% ของผู้ขี่จะต้องรอประมาณ 20 นาทีโดยเฉลี่ยทุกวัน ระยะทางเฉลี่ยที่คนมักใช้ในการเดินทาง เที่ยวเดียวกับระบบขนส่งสาธารณะคือ 5.9 กม. ในขณะที่เดินทาง 5% ไปในทิศทางเดียวกว่า 12 กม.

เพิ่มจํานวนประชากร เมเดยินระหว่าง ค.ศ. 1905 ถึง 2005
ปี กับสํามะโน	ผลรวม ประชากร	% กําลังเพิ่มขึ้น ฐานปี 1905
1905*	59,815	100%
1912*	70,547	118%
1918*	79,146	132%
1928*	120,044	201%
1938*	168,266	281%
1951**	358,189	599%
1964**	772,887	1292%
1973**	1,077,252	1791%
1985**	1,468,089	2454%
1993**	1,630,009	2725%
2005**	2,223,078	3717%
*ฮิสโตเรียเดแอนติโอเกีย - **เซนสอสเดลดาเน

หุบเขาอบูรามีประชากร 58% ของกระทรวงแอนติโอเกีย และ 67% ของประชากรหุบเขาอาบูราในเมืองเมเดลิน จากชาวเมเดลิน 61.3% เกิดในเมือง 38% ในส่วนอื่นๆของโคลัมเบียและ 0.3% ในอีกประเทศหนึ่ง

ตามข้อมูลของกระทรวงการปกครองแห่งชาติ นายเมเดลินมีประชากร 2,223,078 คน เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองของแอนติโอเกียในปี 2548 เขต มหานคร เมเดลิน ใน ปี 2005 มี ผู้ อาศัย อยู่ 3 , 312 , 165 คน ใน เมือง มี คน 5820 คน ต่อ ตาราง กิโลเมตร มี คน 130 , 031 คน อาศัยอยู่ ใน เมือง นี้ 46.7% ของประชากรคือชาย และ 53.3% เป็นผู้หญิง ความไม่รู้หนังสือคือ 9.8% ในคนที่มีอายุมากกว่า 5 ปี 98.8% ของครอบครัวในเมเดลลินมีไฟฟ้าใช้ 97.3% มีน้ําดื่ม และ 91% มีโทรศัพท์ติดเครื่อง

ตามข้อมูลจากสํามะโนประชากรของเดนมาร์กปี 2548 ในปีนั้นเมเดลินได้ลงทะเบียนบุคคลที่เกิด 33,307 คน ซึ่งน้อยกว่าในปี 2547 (33,615) เล็กน้อย ใน ปี 2005 จํานวน คน ที่ เสีย ชีวิต คือ 10 , 828 ใน ปี 2004 11 , 512

ชาติพันธุ์

ตามตัวเลขที่ส่งโดยสํามะโนประชากร DANE ฉบับปี 2005 เครื่องสําอางของเมืองก็คือ

• สีดํา, มัลตโต, ผู้สืบทอดแอโฟร-โคลัมเบียหรือแอโฟร: 6.5%
• ชาวอเมริกันพื้นเมือง: 0.1%
• เมสติโซ/ไวท์: 93.4%

ใน ช่วง ศตวรรษ ที่ 17 และ 18 เมเดลิน ได้รับ ผู้ อพยพ จํานวน มาก จาก สเปน ชน พื้นเมือง ส่วน ใหญ่ เสีย ชีวิต จาก การ เริ่ม ต้น ของ โรค ใน ยุโรป และ หลาย ๆ คน ที่ รอด ชีวิต ระหว่าง การ แต่งงาน ด้วย ผู้ ตั้ง ครรภ์ ชาว สเปน ซึ่ง ส่วน ใหญ่ เป็น ผู้ ชาย ต่อ มา ผู้หญิง สเปน ก็ เริ่ม อพยพ ใน ช่วง ศตวรรษ ที่ 19 และ 20 ผู้ อพยพ มา ถึง เลบานอน จอร์แดน เยอรมนี อิตาลี และ โปรตุเกส หลาย คน จาก เมเดลิน ถูก เรียก ว่า ไพซาส ซึ่ง เป็น คน ที่ มี ตระกูล ชาว สเปน เป็น ส่วน ใหญ่ เป็น บรรพบุรุษ บาสก์ มี ประชากร ชาว แอฟโร - โคลัมเบีย และ แซมโบ (ชาว พื้นเมือง และ ชาว แอฟริกัน ) จํานวน น้อย

กรม โชโค้ อยู่ ทาง ตะวัน ตก ของ แอนติโอเกีย และ เป็น บ้าน ของ คน อพยพ ชาว แอฟโร โคลัมเบีย และ แซมโบ้ โคลัมเบีย ที่ ไป เมเดลิน และ บริเวณ ใกล้เคียง การย้ายถิ่นฐานจากชายฝั่งโคลัมเบียแคริบเบียนเป็นสิ่งสําคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนหนุ่มสาวที่มาศึกษาในมหาวิทยาลัยเมเดลินและทํางานในเมืองต่อไป การ อพยพ ของ ต่าง ชาติ ที่ สําคัญ คือ คน เอคูดอเรียน ใน ด้าน การค้า แบบ ไม่ เป็นทางการ

พระราชวังวัฒนธรรมราฟาเอล อุริเบะ

วัฒนธรรมในเมเดลินนั้นค่อนข้างเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมไปซาที่กว้างขึ้น (ดูในส่วนถัดไป) ซึ่งมีคุณลักษณะเฉพาะเช่นสําเนียงสเปน อาหาร และการต้อนรับ ปัจจุบัน เมเดลิน มี สถานที่ สนใจ ทาง วัฒนธรรม หลาย แห่ง สําหรับ ประชาชน รวม ถึง พิพิธภัณฑ์ ประมาณ 40 แห่ง สวน สาธารณะ 21 แห่ง โรง ละคร 28 แห่ง และ หอสมุด สาธารณะ หลาย แห่ง นอกจากนี้เมืองยังประกอบด้วย อนุสรณ์สถานแห่งชาติของโคลอมเบีย

อนุสรณ์ ลา ราซา โดย โรดริโก อาเรนาส เบตันเกอร์ มัน อยู่ ใน ศูนย์ บริหาร ของ ลา อัลปูจารา

คน ส่วน ใหญ่ ใน เมเดลิน เป็น แคธอลิก ที่ สะท้อน ออกมา จาก โบสถ์ หลาย แห่ง ของ เมเดลิน และ กิจกรรม ทาง ศาสนา ใน บรรดา โบสถ์ ที่ เป็น ตัว แทน ส่วน ใหญ่ คือ มหาวิหาร เมโทร โพลิตัน มหาวิหาร ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โลก นี้ ได้ ถูก สร้าง ขึ้น ด้วย อิฐ อบ นอกจากนี้ยังมีบาซิลิกาแห่งเลดี้แห่งแคนเดลาเรียซึ่งเป็นมหาวิหารอย่างเป็นทางการจนกระทั่งปี 2474 โบสถ์ซานอิกนาซิโอ บาโรคี ซึ่งอยู่ด้านนอกและโคโลเนียลภายในโบสถ์ซานโฮเซ ซึ่งเป็นวิหารซันอันโตนิโอ ซึ่งมีโดมที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในโคลัมเบีย โบสถ์ซานโฮเดลโปบาโล ตั้งอยู่ในเมืองพาร์กี ปอบลาโด ซึ่งเป็นที่ตั้งแรกของยุโรป ใน หุบเขา อบูรา ถูก ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 1616 และ โบสถ์ นูสตรา เซโนรา เดอ เบเลน วัดทั้งหมดเหล่านี้มีศิลปะทางศาสนา และตั้งอยู่ใจกลางเมือง ซึ่งอํานวยความสะดวกในการเดินทาง

ในเดือนธันวาคม เมืองนี้เต็มไปด้วยแสงไฟนางฟ้าหลายพันดวงซึ่งก่อตั้งเมืองอัลุมบราโดสที่มีชื่อเสียง (แสงคริสต์มาส) ซึ่งถือเป็นหนึ่งในสิบที่สวยงามที่สุดในโลก และสามารถมองเห็นได้ส่วนใหญ่บนถนนลา พลายา และแม่น้ําเมเดลิน

พลาซา โบเทโร ในฉากหลังของพิพิธภัณฑ์แอนติโอเกีย

นายกเทศมนตรีพลาซา เป็นศูนย์กลางของงานและธุรกิจ ตามพระราชกฤษฎีกาของรัฐบาลเทศบาล ระหว่างปี 2523 ถึง 2533 ถึง 2533 โครงการก่อสร้างหรืออาคารสูงๆ ต่าง ๆ จําเป็นต้องรวมถึงรูปปั้นของศิลปินที่มีชื่อเสียง นั่น คือ เหตุผล หนึ่ง ที่ ทําไม เมเดลิน ถึง มี ประติมากรรม จํานวน มาก ที่สุด ต่อ ตาราง กิโลเมตร ใน โคลัมเบีย

ยิ่งไปกว่านั้น เมืองนี้ยังมีเทศกาลและงานแสดงอยู่หลายปี ประเพณี ของ ซิลเลเทโร ก็ ถูก ผูกมัด อย่าง ใกล้ชิด กับ ภูมิภาค นี้ ด้วย และ ถูก พิจารณา ว่า เป็น ส่วน หนึ่ง ของ มรดก ทาง วัฒนธรรม แห่ง โคลัมเบีย นับตั้งแต่ปี 1957 ประเพณีนี้ได้ดําเนินต่อไปในสวนสิเลตา ซึ่งจัดขึ้นในระหว่างเทศกาลดอกไม้ประจําปี ซึ่งมีการจัดดอกไม้ให้แก่เหล่าซิลเลตา

งาน ของ ศิลปิน ที่ มี ชื่อเสียง หลาย คน ทั้ง ใน ท้องถิ่น และ ใน ต่าง ประเทศ สามารถ เห็น ได้ บน ถนน ของ เมือง ศิลปิน บาง คน ที่ โดดเด่น ออกมา คือ ปรมาจารย์ โรดริโก อา เรนัส เบตัน คูร์ และ เฟอร์นานโด โบเทโร

วัฒนธรรมไพซา

ชาวเมเดยินมักเรียกกันว่า แอนติโอเกญอส (ชาวแอนติโอเกีย) ตามจังหวัดของตน แทนที่จะเป็นเมเดลินเนสส์ (ชาวเมเดลิน) ตามเมืองของตน พวก เขา มัก จะ เป็น ที่ รู้จัก กัน ใน ชื่อ ไพซาส ซึ่ง เป็น ชื่อ ที่ บาง คน แนะนํา ว่า มา จาก ผู้ ปลูก กาแฟ คําว่า Paisa มาจากคําว่า paisano, หมายถึง "เพื่อนร่วมชาติ" ไพซาส ได้ สร้าง วัฒนธรรม ระดับ ภูมิภาค ขึ้น มา หนึ่ง ใน ห้า วัฒนธรรม ใน โคลอมเบีย นอกจากแอนติโอเกียแล้ว เขตปายาได้รวมไปถึงจังหวัดคัลดาส ริซารัลดา ควินดิโอ และบางเมืองของบาเย เดล คอคา และโทลิมา แม้ว่าวัฒนธรรมปาซีซาจะมีอิทธิพลเหนือเมเดลิน แต่สิ่งที่เรียกว่า "เมืองหลวงไพซา" ก็คือเมืองนี้กําลังมีความเป็นจักรวาลทางการเมืองมากขึ้น ปัจจุบันนี้กําลังเสนอเพลงจากภูมิภาคอื่น ๆ ของโคลอมเบีย (วาลินาโตและโชโค) และภัตตาคารหลายแห่ง รวมทั้งร้านอาหารจีน คิวบา และอาร์เจนตินา

วัฒนธรรม ของ เพสา มี พื้นฐาน ของ สเปน และ โดย ปกติ แล้ว เป็น คาทอลิก และ เป็น ผู้ ประกอบ การ ไพซาส ถูก กล่าว ไว้ ว่า ให้ พูด อย่าง นุ่มนวล และ รวดเร็ว เพื่อ ให้ ยิ้ม ได้ ง่าย และ รัก ดนตรี บทกวี ฟุตบอล การ ต่อรอง ใน ตลาด และ ปาร์ตี้ พวกเขาภาคภูมิใจในเมืองของตนและพยายามอย่างหนักที่จะทําให้เมืองสะอาด อันเนื่องมาจากการรณรงค์ที่เริ่มขึ้นในทศวรรษที่ 1980 "Depende tambien de, darle amor Medelin" (ขึ้นอยู่กับว่าคุณต้องการที่จะให้ความรักกับ Medelin) ช่วง คืน สุด สัปดาห์ ของ เมเดลิน ใน ดิสโก สูบ สาธารณะ และ ถนน ที่ ถนน เฉพาะ แห่ง หนึ่ง ซึ่ง โดย ปกติ แล้ว เรียก ว่า รัมบา ครับ

เทศกาลและกิจกรรม

มีแสงคริสต์มาสบนถนนลา พลาย่า ในปี 2011

• เทศกาลดอกไม้ จัดขึ้นปลายเดือนกรกฎาคมถึงต้นเดือนสิงหาคม เทศกาลนี้รวมทั้งกิจกรรมและงานเทศกาลอื่น ๆ อีกมากมาย เป็นแกนหลักของเดสไฟล์ เดอ ซิลเทโรส ขบวนพาเหรดดอกไม้ที่มีสีสันและสวนสนามแสดงศิลปะ เต็มไปด้วยสาดใส่ด้านหลัง สําหรับผู้เพาะปลูกของตัวเอง และรู้จักกันดีในระดับนานาชาติ
• แสงสว่างในคริสต์มาสในเมเดลิน เป็นเหตุการณ์ตามฤดูกาลที่เมืองนี้แขวนแสงไฟคริสต์มาสนับล้านๆ ดวงและถือแสงสว่างและเหตุการณ์ทางวัฒนธรรมอื่นๆ เนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก จัด อันดับ ของ เมเดลิน คริสต์มาส ให้ แสดง เป็น หนึ่ง ใน 10 อันดับ แรก ของ 10 ที่ เพื่อ ดู ไฟ คริสต์มาส ใน โลก
• เทศกาลกวีนานาชาติ เป็นที่ชุมนุมกวีประจําปี ซึ่งให้บทกวีแก่ประชาชน และอ่านค่าของมวลชนในสวนสาธารณะ สําหรับฟัง ย่านและเมืองใกล้เมืองเมเดลิน งาน นี้ ได้รับ รางวัล สิทธิ์ ชีวิต ความเป็นอยู่ ใน สิ่ง มี ชีวิต ซึ่ง เป็น รางวัลโนเบล โดย มูลนิธิ ชีวิต ชีวิต แห่ง สวีเดน และ เป้าหมาย ของ มัน คือ การ พยายาม อย่าง สุขภาพ ผ่าน บทกวี เทศกาลกวีนานาชาติของ XVII แห่งเมเดลิน ได้แสดงขึ้นระหว่างวันที่ 14 ถึง 22 กรกฎาคม 2550 โดยมีผู้เข้าร่วมกวีกว่า 80 กวีจากประมาณ 55 ประเทศ

ตัวอย่าง ของ ซิลเลต้า ที่ เทศกาล แห่ง ดอก ไม้

• เทศกาล แทงโกระหว่างประเทศ เป็น การ แสดง ออก ของ วัฒนธรรม แทงโก ที่ เมเดลิน ถูก นํา ไป ใช้ เป็น ของ ตัวเอง นี่ เป็น มรดก จาก การ์โลส การ์เดล ผู้ ซึ่ง เสีย ชีวิต ใน เมือง นี้ ใน เหตุการณ์ เครื่องบิน ตก ใน ปี 1935 ในบรรดากิจกรรมของเทศกาลครั้งนี้ ได้เน้นให้เห็นถึงการจัดงานเทศกาลของทานโกเวีย ซึ่งผู้คนพากันเดินไปตามถนนหนทางเพื่อเต้นรํา ฟังเพลงตาโก มิโลงา และเห็นได้ชัดว่าสนุกที่สุดกับวัฒนธรรม
• เทศกาล หนังสือ และ วัฒนธรรม เป็น หนึ่ง ใน เหตุการณ์ ทาง วัฒนธรรม ที่ สําคัญ ที่สุด ใน เมเดลลิน ตั้ง ชื่อ ว่า เทศกาล นี้ มาก กว่า จะ เป็น ที่ ยุติธรรม เพราะ บรรยากาศ ที่ มหัศจรรย์ ของ มัน ที่ หมุน ไป รอบ ๆ ศิลปะ หนังสือ และ วัฒนธรรม เทศกาลนี้จัดขึ้นเป็นเวลา 10 วันที่สวนพฤกษศาสตร์ในเดือนกันยายน และจัดขึ้นโดยมีผู้เข้าร่วมทั้งระดับชาติและต่างชาติและผู้ออกแรงงานจากทุกประเภท เทศกาลหนังสือและวัฒนธรรมเป็นเทศกาลเสรี และมีเป้าหมายที่จะส่งเสริมการอ่านผ่านทางเวิร์คช็อปต่างๆ งาน นี้ ได้รับ การ สนับสนุน จาก นายกเทศมนตรี เมเดลลิน
• นับตั้งแต่ปี 2552 เป็นต้นมา เฟเรีย อินเตอร์เนชันแนล เดล คาบาโล ได้จัดแสดงนิทรรศการศิลปะนานาชาติที่จัดขึ้นในเดือนตุลาคม ซึ่งเป็นนิทรรศการที่มีผู้เข้าร่วมจากหลายประเทศ และการแข่งขันม้าหลากหลาย
• เทศกาลบูลไฟท์ติ้งของลามาคารีน่า จัดขึ้นทุกปีระหว่างเดือนมกราคมถึงเดือนกุมภาพันธ์

พิพิธภัณฑ์และสนามอื่น

เม เดลิน มี ห้อง แสดง อยู่ ประมาณ 40 ห้อง ซึ่ง เป็น สถานที่ สําคัญ แห่ง หนึ่ง ของ เมือง พิพิธภัณฑ์หลักบางตัวประกอบด้วยสิ่งต่อไปนี้:

ในพิพิธภัณฑ์แอนติโอเกีย

• พิพิธภัณฑ์ ของ แอนติโอเกีย เป็น พิพิธภัณฑ์ ที่ สอง ที่ ก่อตั้ง ใน โคลอมเบีย และ เป็น พิพิธภัณฑ์ แรก ใน แผนก แอนติ โอเกีย มัน อยู่ ที่ หัวใจ ของ ศาลากลาง เมือง เก่า ถัด จาก โบเทโร พลาซ่า
• พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่แห่งเมเดลลิน (MAMM) ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 2511 มีงานสะสมของประติมากรรมศิลปะร่วมสมัย, งานประกอบ, ภาพถ่าย, และภาพพิมพ์ของศิลปินท้องถิ่นและต่างประเทศ หนึ่ง ใน สถานที่ สําคัญ ๆ ของ มัน คือ งาน ที่ เกือบ ทั้งหมด ของ นัก เขียน แอนติโอเควียน เดโบรา อารังโก สถานที่สําคัญอีกแห่งหนึ่งของสถานที่แห่งนี้คือ การคาดการณ์ภาพยนตร์ และยังเป็นสํานักงานใหญ่ของวีดีโอนานาชาติ Biennale of The Gender ในเดือนกันยายนอีกด้วย
• พิพิธภัณฑ์ มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัย แห่ง แอนติโอเกีย ได้ ถูก สร้าง ขึ้น ใน ปี 1942 ซึ่ง ตั้ง อยู่ ใน เมือง มหาวิทยาลัย เขตมานุษยวิทยาแสดงให้เห็นถึงชุดเครื่องปั้นดินเผา หิน เปลือก โลหะ และผ้า ที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดเป็นอันดับที่สองของประเทศ และคอลเลกชันด้านชาติพันธุ์ที่สมบูรณ์ 18,000 ชิ้น พื้นที่ ของ ศิลปะ ทาง ภาพ รวม ไป ถึง ภาพวาด และ ประติมากรรม ร่วม สมัย และ รวม ถึง 1200 ชิ้น ของ ศิลปิน ร่วม สมัย พื้นที่ ประวัติศาสตร์ แห่ง มหาวิทยาลัย นี้ รวบรวม ชิ้นส่วน และ เอกสาร ต่าง ๆ เป็น พัน ชิ้น ใน ช่วง 200 ปี ของการ มี อยู่ ของ มหาวิทยาลัย และ วิทยาศาสตร์ ธรรมชาติ ได้ แสดง ชิ้นส่วน 5400 ชิ้น รวม ทั้ง สัตว์ สตัฟฟ์ ดั้งเดิม และ ฟอสซิล

มิวเซียม เอล กัสตีโย

• เอล คาสติลโญ่ พิพิธภัณฑ์ สร้างขึ้นในปี 1930 ในเมืองกอทิกยุคกลาง และเปิดให้กับสาธารณชนในปี 2514 มีสวนแบบฝรั่งเศส ห้องเกิดระเบิด ห้องสมุดและห้องแสดงคอนเสิร์ตสําหรับคน 250 คน มัน ได้ แสดง นิทรรศการ เครื่อง เคลือบ ดิน และ กระจก เป็น ถาวร กระจก สี ดนตรี ประติมากรรม เปียโน และ บัลเล่ต์
• สภาพแวดล้อม EPM ของพิพิธภัณฑ์อินเตอร์แอคทีฟ เป็นส่วนหนึ่งของ Parque de los Pies Descalzos ได้รับ 1000 ครั้งต่อวัน ส่วนใหญ่เป็นนักเรียน นี่ คือ การ ทัวร์ ทาง การ ศึกษา ของ ห้อง 22 ห้อง ที่ กระจาย อยู่ เหนือ ตึก 4 หลัง ซึ่ง มี ทรัพยากร ทาง เทคโนโลยี และ วิธี ที่ สนุกสนาน จะ ถูก อธิบาย และ โต้ตอบ กับ หลักการ ทาง กายภาพ ของ น้ํา พลังงาน ก๊าซ และ การสื่อสาร มัน ได้รับ ทุน สนับสนุน และ จัดการ โดย เอมเปรสาส ปูบลิกา เดอ เมเดลิน
• พิพิธภัณฑ์ เลข แร่ ไฟฟ้า วิทยา ตั้ง อยู่ ใน โรง เรียน เหมืองแร่ แห่ง มหาวิทยาลัย แห่ง ชาติ โคลัมเบีย มันมีนิทรรศการถาวรของ 2778 สเปซีเมน ของ สะสม นี้ เป็น ที่ รู้จัก โดย นัก วิชาการ และ ผู้เชี่ยวชาญ ใน บรรดา พิพิธภัณฑ์ ที่ ดี ที่สุด ใน อเมริกา ใต้
• พิพิธภัณฑ์ สุสาน ซาน เปโดร ถูก สร้าง ขึ้น ใน ปี 1842 และ ได้ มา เป็น พิพิธภัณฑ์ ใน ปี 1998 และ ประกาศ อนุสรณ์สถาน แห่ง ชาติ ใน ปี 1999 ที่นี่ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ วัฒนธรรม และ สถาปัตยกรรม ของ เมเดลิน แม้ ว่า มัน จะ ตก อยู่ ใน ประเภท ของ ประติมากรรม และ สถาปัตยกรรม ก็ เป็น ตัว แทน ของ ศิลปะ ที่ มี ชีวิต อยู่ จริง แต่ อวกาศ ก็ ได้ เริ่ม ออก มา เป็น สถานที่ ใหม่ สําหรับ การ เผยแพร่ ศิลปะ มัน ได้ เก็บ สะสม งาน ศิลปะ ท้องถิ่น และ ประเทศ ไว้ แล้ว ใน คืน เต็ม ดวง จันทร์ มี คอนเสิร์ต โชว์ การ เล่า เรื่อง ละคร และ การ เต้นรํา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งที่สําคัญที่สุดคืออนุสรณ์สถานที่ฝังศพ ในความทรงจําของบุคคลที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ของประเทศ
• นายเปโดร เนล โกเมซ ประจําพิพิธภัณฑ์บ้านเป็นบ้านของนายเปโดร เนล โกเมส ใน ปี ค .ศ . 1975 มัน กลาย มา เป็น พิพิธภัณฑ์ ด้วย การ บริจาค ของ ศิลปิน และ ครอบครัว ของ เขา ใน งาน นี้ มี ผล งาน 1500 ชิ้น 200 ตาราง เมตร (2,200 ตาราง ฟุต) ของ ภาพวาด เฟรสโก และ ห้องสมุด ศิลปะ ที่ มี ปริมาณ มาก กว่า 500 เท่า

สุสานนักบุญลอร่า มอนโตย่า อูเปกี

พิพิธภัณฑ์สุสานซานเปโดร

• คาซา มูเซโอ การ์เชนา ตัดทอนวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของแทงโก มัน ถูก ประกาศ ให้ เป็น อนุสาวรีย์ มรดก ทาง วัฒนธรรม และ ประวัติศาสตร์ โดย สภา แห่ง เมเดลิน ใน ปี 2545 ถูก ก่อตั้ง ขึ้น เมื่อ วัน ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2516 โดย อาร์เจนตินา ลีโอนาร์โด นีโต จาร์โบน ใน ละแวก แมนริเก ใน บ้าน ที่ เรียบง่าย และ มี ประเพณี คาร์ลอส การ์เดล นักร้องแทงโก้ พบกับการตายของเขาที่เมเดลิน อุบัติเหตุเครื่องบินตก ในเมืองนี้มีวัฒนธรรมแทงโก้ลึกๆ อยู่มานาน มีแผ่นป้ายบางแผ่นเป็นการให้การไปเยี่ยมเยือนบ้านของผู้มีบุคลิกจากการเมือง บันเทิง และวรรณกรรม ในฐานะนักเขียนชาวอาร์เจนตินา จอร์จ หลุยส์ บอร์เกส
• Parque Explora เป็น พิพิธภัณฑ์ แบบ โต้ตอบ ที่ มุ่ง ไป ที่ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และ ด้าน อื่น ๆ ใน ด้าน ความ รู้ และ ความ คิดสร้างสรรค์ ใน หนึ่ง ของ สถานที่ อื่น ๆ มี พิพิธภัณฑ์ น้ําจืด ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน อเมริกา ใต้ ที่ เป็น ที่ อยู่อาศัย ของ ห้อง น้ํา อเมซอน และ ออริโนโค
• สตาเรียม ของ เมเดลิน ตั้ง อยู่ หน้า สวน ของ สวน เมเดอ ลอส เดซิโอส อวกาศ นี้ รวม ไป ถึง กล้อง โทรทัศน์ และ ห้อง ฉาย ภาพ สําหรับ คน 300 คน โดม ขนาด เส้นผ่า ศูนย์กลาง 17 . 5 เมตร (57 ฟุต) และ แสดง ผล แบบ ถาวร สําหรับ ทุก ๆ วัย บน โลก และ อวกาศ บริการของหอประชุม ห้องสมุด และนิทรรศการถาวรในประวัติศาสตร์อวกาศ

พิพิธภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงอื่น ๆ คือ บังโกวัฒนธรรม เดอ ลา เรบูลิกา พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยา ฟรานซิสโก หลุยส์ กัลเลโก คาซา มูเซโอ ซานตาเฟ่ พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ มิเกล อังเกล บิลเยส และพิพิธภัณฑ์แม่แห่งชาติพันธุ์ลอร่า

ศิลปะสาธารณะ

เม เดลิน เป็น ที่ รู้จัก ดี ใน ด้าน ศิลปะ สาธารณะ ที่ ยิ่งใหญ่ และ มี อาคาร มากมาย ที่ มี ประติมากรรม ที่ โดดเด่น อยู่ นอก อาคาร นอกจาก สวน ประติมากรรม ของ เฟอร์นันโด โบเทโร แล้ว ยัง มี อัญมณี ประติมากรรม อื่น ๆ อีก มากมาย โดย ศิลปิน ร่วม สมัย และ สมัย ที่ กระจัดกระจาย อยู่ รอบ เมือง รวม ไป ถึง งาน ของ ศิลปิน ฮิวโก้ ซาปาต้า ใน หมู่ คน อื่น ๆ

อาหาร

บันเดจา เพสิซ่า เป็น ตัว แทน ของ เมือง และ กรม ของ แอนติ โอเกีย

อาหาร เมเดลิน ได้ ถูก ผูกติด ไว้ อีก ครั้ง กับ วัฒนธรรม ที่ ใหญ่ กว่า ของ แอนติโอเกีย อาหารประจําภูมิภาคทั่วไปคือ bandeja paisa ซึ่งหมายถึง "paisa platter" ซึ่งโดยปกติจะประกอบด้วยถั่ว ข้าว เคราะหมู (หรือ "chicharron"), corizo, ไข่ทอด, patacones, สลัด และ avocado โดย ปกติ แล้ว มัน จะ ถูก ใช้ บน ถาด หรือ ไม้ มัน เป็น ประเพณี ดั้งเดิม ที่ บริโภค อาหาร ที่ มี ผ้าฝัก ซึ่ง ทํา ด้วย อาหาร ที่ ปรุง ด้วย นม ผสม และ ข้าวโพด ที่ ไม่ มี ส่วน ผสม เพิ่มเติม

สําหรับ อาหาร เช้า มัน เป็น เรื่อง ธรรมดา ที่จะ ไป กับ อาหาร พร้อม กับ ช็อกโกแลตร้อน และ อาจ จะ เป็น ชีส ชิ้น หนึ่ง ที่จะ ดึง ลง ใน เครื่อง ดื่ม พาร์วา เป็น ส่วน ประกอบ ดั้งเดิม ของ อานติโอเควียน เกษตรศาสตร์ เช่น กัน ชื่อนี้ได้รับจากสินค้าอบที่หวานและอร่อยต่างๆ ซึ่งรวมถึง pan de queso, pan de bono, bunnuelos และ pastries

อาหารอื่น ๆ ที่เป็นอาหารทั่วไปในภูมิภาคดังกล่าวจากอุตสาหกรรมอาหารของโคลัมเบีย เช่น โซดาของโคลัมเบีย ในภูมิภาคที่มีชื่อเรียกว่า Awardiente Antioquino และช็อกโกแลต Jet

ฟุตบอลเป็นกีฬาที่ดังที่สุด และเล่นอย่างกว้างขวางในเมือง เมเดยินมีสโมสรมืออาชีพ 2 แห่ง อินเดเพนเดน เมเดลิน ก่อตั้งขึ้นในปี 1913 และ อัตเลติโก นาซิออนัล ก่อตั้งขึ้นในปี 1935 ทั้งสอง ทีม เล่น กัน ที่ สนาม กีฬา อาตานาซิโอ จิราร์ ดอท เมืองนี้มีมรดกทางฟุตบอลที่มอบให้กับผู้เล่นที่มีชื่อเสียงอย่างเช่น เรเน ฮิกิตา อิบัน กอร์โดบา อันเดรส เอสโคบาร์ วิคเตอร์ อาริสทิซาบัล แจ็คสัน มาร์ติเนซ และคนอื่นๆอีกมากมาย นักกีฬาที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ ของเมืองนี้คือนักกอล์ฟมืออาชีพและนักเล่นทัวร์ คามิโล วิเลกาส์ นักกีฬาผู้เล่นโอลิมปิกชาวเมเดลินชาวอิสราเอลผู้โดดเด่น แดเนียล บลูแมน และรถสูตรหนึ่งที่เกษียณแล้ว แชมป์คาร์ และอินดี้ คาร์ โรเบอร์โต เกอร์เรโร

อตานาซีโอ ฌีราร์ดอท สปอร์ตคอมเพล็กซ์

กีฬา ที่ มี ชื่อเสียง ใน เมเดลิน และ ทั่วไป ใน แอนติ โอเกีย คือ การ ขี่ ม้า ดัง นั้น จึง เป็น การ สนับสนุน ให้ มี การค้า และ การผลิต เครื่องมือ และ อุปกรณ์ สําหรับ กิจกรรม นี้ เช่น เก้าอี้ และ เก้าอี้ สําหรับ ส่ง ออก ใน ช่วง เทศกาล ดอก ไม้ นี้ ถ้ํา ที่ ได้ บันทึก สถิติ โลก กินเนสส์ ใน ปี 1996 และ 1999

เมืองนี้ยังมีทีมบาสเกตบอลมืออาชีพของโคลัมเบีย: Arrieros ของ Antioquia และ Mountain Academy

การโฮสต์

ศูนย์กีฬาแห่งอตานาซิโอ จิราร์ดอท เป็นศูนย์กลางการกีฬาหลักของเมือง ครอบคลุมพื้นที่ 280,000 m² (3,013,895 ตารางฟุต) และครอบคลุมสนามกีฬาและสนามกีฬา 34 ประเภท นี่ คือ สํานักงานใหญ่ ของ ลีก กีฬา มืออาชีพ ส่วน ใหญ่ ใน เมเดลิน สปอร์ตคอมเพล็กซ์ได้เป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันหลายเหตุการณ์ รวมทั้งฟุตบอลโลกเยาวชนอายุไม่เกิน 20 ปี 2010 เซาธ์อเมริกันเกมส์ 2010 และโคปาอเมริกา 2001

ใน ปี 2011 เมเดลิน ได้ เป็น เจ้าภาพ ใน การ แข่งขัน แข่งขัน ชิง ถ้วย ชาวอเมริกัน ใน กลุ่ม IAAF ครั้ง ที่ 15 นักกีฬาและทีมจากประเทศในอเมริกาเหนือ ใต้ และอเมริกากลางรวมทั้งหมู่เกาะในทะเลแคริบเบียนเข้าร่วม ในปี 2556 เมเดลินเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาเยาวชนชิงแชมป์แห่งชาติอเมริกา [IAF] นักกีฬาและทีมจากประเทศในอเมริกาเหนือ ใต้ และอเมริกากลางรวมทั้งหมู่เกาะในทะเลแคริบเบียนเข้าร่วมอีกครั้ง นักกีฬารุ่นเยาว์แข่งขันกันเป็นการทดสอบโอลิมปิกเยาวชนฤดูร้อน 2018

รางวัลเมเดลินเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกเยาวชนฤดูร้อน 2018 แต่พ่ายแพ้โดยบูเอโนสไอเรส ในการลงคะแนนเสียงเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2556

จักรยานและ BMX

กีฬา ตัว แทน อีก อัน ใน เมือง นี้ ก็ คือ การ ปั่น จักรยาน สนามกีฬาของมันคือ มาร์ติน โรดริเกซ เวลอโดรม ตั้งชื่อตามรายชื่อนักปั่นจักรยาน มาร์ติน เอมิลิโอ โรดริเกซ BMX ยังได้รับการจัดเลี้ยงสําหรับ และสถานที่หลักของ BMX Track คือ อันโตนิโอ โรลดัน เบตันเกอร์ ผู้ได้รับรางวัลแชมป์จักรยานสามครั้งในทัวร์ เดอ ฟรานซ์ และแชมป์โลก Time-Trial Champion Santiago Botero Echeverry และนักกีฬาเหรียญทองโอลิมปิกและแชมป์โลก BMX World Pajon London Pajno อีกหลายคนมาจากเมเดลลิน

เอนซิ คลา เป็น ชื่อ ของ ระบบ แบ่ง จักรยาน ของ เมเดลิน โครงการ แบ่ง จักรยาน แรก ใน ลาตินอเมริกา และ เป็น โครงการ เดียว ใน โคลัมเบีย ซึ่งเป็นผู้ได้รับรางวัลร่วมกันจาก รางวัลการขนส่งที่ยั่งยืนในปี 2555 กับซานฟรานซิสโก เอนซิคลา เป็น ผล มา จาก ข้อ ตกลง ระหว่าง เขต มหานคร ใน หุบเขา อบูรา และ มหาวิทยาลัย EAFIT เอนซิคลา ถูก ผนวก รวม เข้า กับ โครงสร้าง พื้นฐาน ที่ มี อยู่ ของ เมือง ใน ระบบ การ ขนส่ง มวลชน และ ระบบ ขนส่ง สาธารณะ มันมีตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์ ตั้งแต่เวลา 5.30 น. ถึง 8 น. ทุกสถานีเอ็นซิคลา

ตราแผ่นดิน ธง และสัญลักษณ์ของเมืองนี้ได้รับการรับรองสัญลักษณ์ของเทศบาลเมืองเมเดลินตามข้อมูลของเดือนธันวาคมปี 2554 ของวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2545 และตราสัญลักษณ์ของเมืองเป็นส่วนหนึ่งของรูปลักษณ์ของเขตการปกครองขององค์กร ดังนั้นจึงปรากฏในการกระทํา เหตุการณ์และสื่อทางการซึ่งควรปรากฏอยู่ในลักษณะตัวแทนของประเทศ

ตราแผ่นดินของอาร์ม

ตราแผ่นดินของเมเดลินเป็นตราแผ่นดินของเมืองซึ่งเก่าแก่ที่สุด และเดิมนั้นได้รับพระราชทานจากกษัตริย์ชาร์ลส์ ที่สอง แห่งสเปน โดยพระราชกฤษฎีกาที่ออกในมาดริดเมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2511

...บนโล่สีฟ้า หอรบที่หนาและกลมหนามาก ประจัญบานอยู่ 15 ส่วน คือ ห้องน้ําสีฟ้า 8 ส่วน บนแต่ละด้านมีหอคอยที่เล็กกว่า และระหว่างพวกเขา ภาพของเลดี้ของเราบนเมฆ กับลูกชายของเธอในอ้อมแขน

รุ่นสัญลักษณ์	เวอร์ชันของหน่วยงานของเขต
ด้วยรูปทรงที่เรียกว่าแบบฝรั่งเศสสมัยใหม่	รุ่นที่นายกเทศมนตรีใช้	รุ่นที่สภาใช้

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะไม่เป็นทางการแล้ว แต่ก็มีโครงสร้างที่ชัดเจนและชัดเจนมากขึ้นในภาษานั้นๆด้วย

ในทุ่งสําหรับปลูกถาง หอคอยทองคํา ตั้งฉากและชี้แจงให้ชัดเจนด้วยแผ่นหินสลัก 15 แผ่น มีสีฟ้าและแปดทองคํา (แขนของตระกูลพอร์โตคาเรโร) ประทับด้วยมงกุฎทองคําโบราณระหว่างหอคอยสองหอ มีเมฆปกคลุมอยู่บนรูปของเลดี้แห่งแคนเดลาเรียซึ่งอุ้มเด็กไว้ในแขนซ้าย ถือเทียนอยู่ในมือข้างขวา ถูก ตี ด้วย เมฆ ที่ ก่อ ตัว จาก แต่ละ เขต

ตราแผ่นดินของเมเดยิน

ตราแผ่นดินของเมเดลินใน ค.ศ. 1678

บลาซอนยังคงอยู่เป็นเวลานานนับตั้งแต่ได้รับการเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมต่อความสุนทรียศาสตร์ จึงเป็นที่น่าสังเกตว่ามีรูปแบบต่าง ๆ ระหว่างนายกเทศมนตรีและสภาเมืองที่มีลักษณะไม่เป็นไปตามมาตรฐานด้านมรดก

ธง

เพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับการเชื่อมโยงกับภูมิภาคนี้ เทศบาลได้นําธงของกระทรวงแอนติโอเกียมาใช้ ซึ่งถูกเพิ่มเข้าไปในตราแผ่นดินของเมือง เพื่อให้เกิดความแตกต่าง ธงประกอบด้วยแถบแนวนอนสองแถบที่มีสัดส่วนเท่ากัน ด้านบนสีขาวและด้านล่างสีเขียว และตรงกลางระหว่างสองแถบมีขอบโค้ตอยู่ สีขาวคือ ความบริสุทธิ์ ความซื่อสัตย์ ความอ่อนแอ และความอ่อนไหว สีเขียว นี้ แทน ความ หวัง ความอุดมสมบูรณ์ เสรีภาพ และ ความ เชื่อ

เพลงชาติเนเธอร์แลนด์

เพลงของเมืองเมเดลินคือ "เพลงชาติแอนติโอเกีย" ตามข้อมูลของเดครีหมายเลข 151 ของวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2545 มาตรา 10 กล่าวว่า "เพลงชาติเมเดลิน" เพื่อเป็นการรวมอุดมการณ์ของภูมิภาคนี้ เพลงของแอนติโอเกีย (เนื้อเพลงของเอปิฟานิโอ เมเจีย และเพลงโดยกอนซาโล วิดัล) ให้เป็นเพลงสรรเสริญของเทศบาลเมเดลิน มัน จะ ถูก ร้อง ด้วย หน้าที่ ทางการ ทุก ประการ ที่ นายกเทศมนตรี เมเดลิน อยู่ ใน นั้น "

เมืองแฝด

เมเดลิน ติดอยู่กับ:

ห้างหุ้นส่วนอื่น ๆ ในเมือง

• ซอนนี จิเมเนซ เดอ เตจาดา
• เฟร์นันโด โบเตโร
• ปาโบล เอสโกบาร์

• มหาวิหารแม่พระแห่งแคนเดลาเรีย

• ซานอิกนาซิโอสแควร์

• ศูนย์บริหารลาอัลปูจารา

• ดาวน์ทาวน์เมเดยิน

• ห้องสมุดสาธารณะของนักบิน

• ไฟคริสต์มาสที่นูทิบารา ฮิลล์

• สวนพฤกษศาสตร์เมเดยิน

• มหาวิทยาลัยแอนติโอเกีย

• สถานีรถไฟแอนติเก

• วังวิจิตรศิลป์

• ศูนย์การค้าระหว่างประเทศ

• มหาวิหารเมโทรโปลิแตน

• โรงละครเมโทรโพลิตัน

• วิชส์พาร์ก

• สวนตีนเปล่า

• สถานีสนามกีฬา

• ปาร์คเอกซ์โพลอรา

• 

  เปือบลิโต ปายา

• มหาวิทยาลัยอีเอฟไอที

• สํานักงานใหญ่ของฮิวเลตต์-แพคการ์ดในรูท N